Myśl i rób jak trzeba

Skandaliczna sytuacja w Polsce, wcale nie polityczna, choć i ona z polityki się wywodzi. Bo politycy w tym wprost lśnią inwencją. Dostaje w nos każdy, kto chce coś przedsięwziąć i liczy przy tym, że ktoś uprawniony, komu zapłacił za usługę, wykona ją – w ogóle, nie mówię już, rzetelnie. Dostanie w nos, jak dostają codziennie miliony Polaków, którzy coś zrobili ale nikt im nie zapłacił, albo to oni zapłacili jeszcze karę. Dostaje niestety od swoich rodaków.
W rezultacie nikt nic nie robi i trudno, żeby mu się chciało coś robić. A jak nawet trochę mu się chce, to nie umie w ogóle ogarnąć tej sprawy, nie ma grama wyobraźni na innych.
Na razie o ludziach, nie o politykach. W ostatnich czasach ANI JEDNA osoba, u której cokolwiek zamówiłam, nie wykonała poprawnie swojej pracy - murarz, krawcowa, fryzjerka, ekspedientka, kelnerka, urzędniczka w gminie, informatorzy w różnych instytucjach, kurierzy, firmy telekomunikacyjne itd. itd. Murarz samowolnie zmniejszył mi pokój o 30 cm szerokości, błyskawicznie wymurował ściankę i trudno było kazać ją rozwalać, żeby przywrócić stan ante. Krawcowa dwa razy wzięła pieniądze i zrobiła nie to, co miała zrobić. Ekspedientki kłamią, zachęcając do cudownych nowych sałatek, w rzeczywistości niejadalnego paskudztwa, kłamią o świeżości produktu, kłamią, że ostatnią sztukę sprzedały wczoraj i będzie jutro – nie, nie będzie, to tylko „marketing”. Fryzjerka obsmyczyła mi grzywkę, kłamała, że używa płynu znanej mi firmy i uczuliła mnie – dobrze, że nie zeszłam jej na fotelu, bo miałaby straszny kłopot, ale i emocje.  Kurierka kazała mi inaczej niż zwykle podpisać umowę z bankiem, a ten po roku, gdy postanowiłam ostatecznie się z nim rozstać, wyłudził ode mnie 15 zł za skan, jak wyglądał mój znowelizowany podpis. Operator zapewnił mnie wielokrotnie, że promocja z poprzedniego aneksu do umowy obejmuje nadal zniżkę, ale potem dostałam esemesa, że nie obejmuje, nie ma też tego na piśmie i straciłam cały słoneczny sobotni poranek na rozmowy z uprzejmymi paniami, które złożą podobno w moim imieniu reklamację, bo podobno tak można.
Ostatnio przemiła skądinąd pielęgniarka nie poinformowała mnie o możliwości sprawdzenia wyników badań online, gdybym założyła kartę. Nie założyłam karty, bo nic nie wiedziałam. Omal się nie okazało, że po pojedynczy wynik muszę jechać na drugi koniec Warszawy, lekko licząc godzinka. Łaskawie przesłano go faksem do innej, bliższej przychodni. Gdzie nie podadzą mi go przez telefon, bo zakaz, ani nie wprowadzą na swoją stronę, na którą mam wejście, bo wynik jest z innej puli. Więc nieco bliżej, ale i tak muszę się spakować i jechać.
Straty ponoszę ja sama. Dzielę ludzi na takich, co i tak nic nie zrobią za żadne pieniądze, albo tak spaprzą, że po nich trzeba naprawiać, i na takich, co w końcu, po parokrotnym przepłaceniu, coś jednak posuną naprzód.
Przyczyna – bezbrzeżne zmęczenie partactwem państwowym na każdym kroku. Przykład z góry – jak oni kradną, to ja przynajmniej nie zrobię. Skoro można oszukiwać nawet w sejmie, to... Skoro oni biorą bezczelnie łapówki, to dlaczego ja nie mam brać.
A życie byłoby o tyle łatwiejsze, gdyby dobrzy ludzie byli dla siebie lepsi.
 
Strasznie smutne, że tylko paręset osób na naszychblogach zainteresowały teksty o Przemyku i innych zamordowanych w PRL ludziach.