Emerytowane emancypantki

Każdy komentarz kobiety będzie dwuznaczny. Ale spróbuję, nie zdając się na psychologię! Większość z nas ma dualną duszę: te niezależną, która drogi sama wybiera, nawet zepsuty kran każe naprawić, pofrunęłaby bez hamulców do granic, o których nawet myśleć się boimy. I tę drugą, domową, matczyną, potrzebującą wsparcia, oparcia i obecności kogoś, kto się uśmiecha, kiedy kolejna szklanka, zamiast na stole, ląduje na podłodze. Te z nas, które tylko połówkę swej duszy przywołują do życia, nie znają smaków pięknych dni i zapłakanych nocy. Dla nich to bez różnicy, czy dotyk włosów pochodzi od fryzjera, czy od Niego! Ich życie ma tylko wymiar istnienia dla siebie! Dla innych ich nie ma. Tę karę "wymierzyły" sobie same, odrzucając kobiecość, z którą się przecież rodzimy! Myśli Pan, że one nocą nie wylewają łez? W samotności i litości nad sobą. To są resztki człowieczeństwa, ale czy warto o nich myśleć, kiedy pada złoty deszcz?