Obejrzałem Reset jeszcze raz :)

Nie jest to trudne gdyż leci na okrągło. Warto było zrobić to na spokojnie by zauważyć że ... nie ma w tym filmie nic właściwie, co mogłoby rzucić złe światło na Tuska i Sikorskiego. Jeśli się oddzieli narrację Rachonia i inne komentarze a skupi na czystych faktach czyli przykładowo na wypowiedziach głównych bohaterów, na dokumentach to mamy obraz naturalnej polskiej polityki.
Mamy więc zarys epoki ze złym Putinem. Ten zarys jest ważny i nieważny jednocześnie. Ważny gdyż faktycznie pokazuje jak Putin dostał się do władzy, pokazuje metody itp. Nieważny bo przecież wszyscy o tym wiedzieli i nie przeszkadzało to nikomu robić z Rosją Putina interesy. Bezsensowne jest kompletnie oskarżanie ekipy Tuska o to że ... robią to co inni.
Tym bardziej że poprzedzający go rząd PiS robiłby to samo gdyby nie embargo. Które było inicjatywą Rosji. Bez tego embarga Polska niczego nie blokowałaby i prowadziła taki sam handel jak inni nie zważając że po drugiej stronie panuje jakiś zbrodniarz morderca. Naprawdę żenujące są oskarżenia rzucane w tym kontekście na Tuska i Sikorskiego. Przecież Fotyga, PiS chcieli handlu z Rosją! Tak mocno że postawili UE weto. Bo nie chcieli by Polska została z tego handlu wykluczona.
Gdy Tusk zdobywa władzę bierze się za to co próbowała rozwiązać Fotyga czyli wznowić handel, zdjąć embargo. Sikorski więc leci do Moskwy z rozeznaniem terenu i listą spraw.
Te sprawy są jasno wypisane w notkach dyplomatycznych. I jeśli się je po prostu czyta jakimi są, w całości a nie słucha komentarza to nie widać w nich nic dziwnego. Przykładowo Rachoń emocjonuje się „nową filozofią” stosunków z Rosją ale wczytując się w tekst notek widać że ta „nowa filozofia” zawiera oczywiste kwestie. Do których należy także energetyka i problem dywersyfikacji źródeł. Można nawet doczytać że Sikorski postanowił się zająć Zalewem Wiślanym i dostępem do Cieśniny Pilawskiej. Słowem mamy do czynienia dokładnie z tym czym rząd ówcześnie powinien się zająć.
Zamiast tego niestety w filmie przyczepiono się do cara Aleksandra I. Tyle że znów to samo. Mamy wyrwane z kontekstu słowa, warto przeczytać treść całej notki pokazanej w filmie. Widać że chodzi o różne przykłady relacji między Polską a Rosją. Zabawny jest tam antyniemiecki wątek, wspomnienie o wspólnej walce z Hitlerem. Takie typowe dyplomatyczne pierdu-pierdu. Sam Cenckiewicz zresztą mówi o takich właśnie dyplomatycznych ogólnikach. Ale oczywiście mające pewne niuanse. Z notek widać że Sikorski i spółka wtrącają aluzje odnoszące się do liberalnych idei i demokracji. Mowa jest o tym by wykorzystać te idee, tkwiące w rosyjskim społeczeństwie. Że dobrze byłoby wyważyć sposób prowadzenia rządów. Jak dla mnie Sikorski i tak pojechał ostro, zważywszy że dla Putina cały ten liberalizm jest farsą. Mimo to Sikorski zawarł takie aluzje. Na tyle neutralnie na ile się dało.
Kolejne wypowiedzi Sikorskiego są przykładem politycznej dyplomacji. Gadać mało, nie drażnić, unikać prowokacji w rozmowach prowadzonych z pozycji słabszego gracza. Mówił to co należało mówić. Czyli że Polska jest częścią UE i NATO i w ich ramach prowadzi swoją politykę wobec Rosji. Która jest kluczowym graczem w europejskim systemie bezpieczeństwa. Bo czyż nie jest?

Tak więc obejrzałem jeszcze raz i cóż. Odrzuciwszy wszystkie stronnicze komentarze, sugestie zostaje naga rzeczywistość. Gdzie okazuje się że póki co przeciw Tuskowi i Sikorskiemu, w całym tym ogromie dokumentów znaleźć się niczego nie udało.