Niektórzy, nie mając dość pojęcia i dostatecznej wiedzy tworzą mentalny kogel-mogel.
Patriotyzmem polskim wycierają sobie usta z lewa i prawa. Za prawdziwego patriotę ma się i Leszek Miller i Krystyna Janda. A nawet za patriotę i to wybitnego, ma się ex-premier Donald Tusk.
Czyżby więc istniały różne patriotyzmy? Jak ten Millera podszyty służalczością wobec Moskwy i różnymi tak zwanymi internacjonalizmami? Lub czołobitny wobec Niemiec patriotyzm Tuska?
A nie sięgając daleko, czy patriotą jest ten nasz internetowy głupek biegający z biało – czerwoną chorągiewką i wydzierający się bez przerwy – Bóg, Honor, Ojczyzna? A może ten, który korzeni polskości poszukuje w prasłowiańskich puszczach i obrzędach kupały?
Jak widać, z patriotyzmem panuje niezły bałagan. Chyba z tysiąc różnych grup i ugrupowań używa w stosunku do siebie określenia Prawdziwi Patrioci. W odróżnieniu od nieprawdziwych, których należy zwalczać.
I tutaj mamy sytuację, która ex definitione udowadnia, że ci tak zwani prawdziwi patrioci nie są patriotami w ogóle.
Patriotyzm oparty jest na poczuciu więzi społecznej, wspólnoty kulturowej oraz solidarności z własnym narodem i społecznością.
Jak patriotą może być ten, który wyodrębnia siebie i swoją grupę z narodu. Stawia siebie ponad wszystkimi. Swoje utopijne teorie opiera na wydumanej wyjątkowości. Zatraca swoje więzi. Zrywa je. Tworzy, powielając judaistyczną, teorię narodu wybranego. Z kolei, zapewne jak Hitler, będzie decydował, kto może być członkiem tej wybranej społeczności. Historia pokazała, że wszystkie takie próby kończyły się źle. Nierzadko masakrą.
Patriotami jesteśmy wszyscy wtedy, gdy obserwujemy w telewizorach zwycięstwa naszych siatkarzy i duma chwyta nas za gardło, tylko dlatego, że jesteśmy Polakami i Polacy zwyciężają. Miliony z nas się wówczas nie zna, jednakże jesteśmy zjednoczeni tą więzią społeczną. Właśnie patriotyzmem Są to uczucia prawdziwe, nie wydumane przez rozmyślania w fotelu.
Patriotyzm to również umiłowanie i pielęgnowanie narodowej tradycji, kultury czy języka. Nie można nagle odrzucić tysiącletniej historii swojego państwa i jego kultury i tworzyć jakieś sztuczne idee.
Jak pisze prof. Mieczysław Gogacz: Kultura w sensie podmiotowym jako nasze życie duchowe, wyrażające się w tym, co myślimy, co wybieramy, czym się emocjonujemy i cieszymy, na co jesteśmy wrażliwi, jest dla nas zagrożeniem, gdy zamyka nas w sobie i kieruje do idei, teorii, modeli, gdy oddziela nas od osób i wszystkich realnych bytów. Izolując nas od realnych ludzi wprowadza nas, według Fromma, w chorobę psychiczną, a oddzielając od realnego świata bytów zamyka nas w getcie idei i teorii.
Czyli zamykanie się w getcie idei i teorii nie może mieć nic wspólnego z patriotyzmem, a co więcej, może prowadzić do obłędu. Niestety to jest szczera prawda. Szpitale psychiatryczne pełne są ludzi, którzy oderwali się od świata realnego, zamykając siebie w więzieniu własnej idei.
Patriotyzm może być tylko wśród ludzi i przez ludzi. Poprzez rzeczywisty kontakt i odczuwalną wspólnotę. Lansowana przez niektórych w internecie idea wyjątkowości narodu polskiego, lansowana przez ludzi niewykształconych i niedouczonych, którzy nie rozróżniają cywilizacji i kultury, to nie patriotyzm – to raczej szkodliwy etnocentryzm. Mącenie w głowach o wyjątkowości narodu. Teza mająca pokazać, że Polacy są ważniejsi niż Czesi, Litwini, Węgrzy czy Chorwaci. To teza kompletnie nieuprawniona. I nie tędy droga do budowania prawdziwego patriotyzmu.
Nie polega on na poniżaniu innych i wywyższaniu jednego narodu. To zawsze rodzi nacjonalizmy i ksenofobie.
Polski patriotyzm, zresztą, jak każdego innego narodu, to postawa szacunku, umiłowania i oddania własnej ojczyźnie oraz chęć ponoszenia za nią ofiar; pełna gotowość do jej obrony, w każdej chwili.
Polski patriotyzm, to, jak już wspomniałem to umiłowanie i pielęgnowanie narodowej tradycji i kultury. Nieustanne przypominanie szczytnych epizodów historii. Poczucie dumy z osiągnięć i ciągłość tradycji. I nieustanne rozbudzanie tej godności i dumy. Nie na zasadzie jakiejś wyjątkowości. Lecz tylko dlatego, że jest się przynależnym do naszego narodu.
To także wielka misja edukacyjna. Każdy z nas, w miarę swoich możliwości powinien krzewić wiedzę i emocje związane z patriotyzmem.
Już w przedszkolu obowiązkowym powinno być zaszczepienie: Kto ty jesteś?
Polak mały.
Jaki znak twój?
Orzeł biały.
- Gdzie ty mieszkasz?
- Między swemi.
- W jakim kraju?
W polskiej ziemi.
- Czym ta ziemia?
- Mą ojczyzną.
- Czym zdobyta?
- Krwią i blizną.
- Czy ją kochasz?
- Kocham szczerze.
- A w co wierzysz?
- W Polskę wierzę.
- Czym ty dla niej?
- Wdzięczne dziecię
- Coś jej winien?
- Oddać życie." Tak, jak od maleńkości uczymy rozróżniania dobra od zła, tak również tym wierszykiem powinniśmy zaszczepiać patriotyzm. Kto z rodziców jeszcze uczy swoje pociechy tego wierszyka?
Wielu ludzi czuje patriotyzm, lecz nie w pełni go rozumie. Nie pojmuje, ze patriotyzm to ustawiczne ulepszanie swojego kraju i społeczeństwa. Czynienie go mądrzejszym, kulturalniejszym, ogólnie lepszym. To nie tylko ustawiczne wykrzykiwanie haseł i sloganów. Ustawiczne demonstrowanie polskości, noszenia orzełka w klapie, czy biało czerwonej flagi.
To codzienna żmudna praca. Jak najbardziej wszechstronna. To wysokie morale i odpowiednia postawa. To edukacja, kultura na co dzień. Miłość do polskiego krajobrazu, do polskiego obyczaju.
Oraz tworzenie poczucia wspólnoty. To jest bardzo ważne. Społeczeństwo jest bardzo zatomizowane. Ludzie zamykają się za własnym płotem.
To jest chyba jedno z najważniejszych zadań na dzisiaj.
Niestety, bardzo dobrze to pojmują nasi wrogowie. Każdy zalążek tworzącej się wspólnoty musi być za wszelką cenę rozbity. Popatrzmy co się dzieje w internecie. Wszystkie portale, gdzie powstają zalążki grup przeżywają wstrząsy. Natychmiast jest uruchomiany mechanizm niszczenia takiej struktury. Mamy być niezjednoczeni.
Pojedynczy, indywidualni patrioci, to jeszcze dla wrogiego systemu jest do przyjęcia. Natomiast grupa, stowarzyszenie Polaków nastawionych patriotycznie należy natychmiast rozwalić.
Na zakończenie, aby wyjaśnić pewnemu ideologowi, który tworzy teorie, a nie zna podstawowych prawideł, jeszcze raz profesor Gogacz: Świat kultury to wszystkie mechanicznie komponowane wytwory z wcześniej bytujących tworzyw realnych lub mechanicznie uzyskane sprawności osób, a więc np. umiejętność postępowania (cnoty) i umiejętność wytwarzania (sztuka), także teorie, ideologie, instytucje, maszyny, samochody.
Kultura wobec tego w sensie przedmiotowym to zespół dzieł i dziedzin, wytworzonych przez człowieka w całych jego dziejach. Są to właśnie dzieła sztuki i techniki, uzyskane przez dodawanie tworzyw realnych, wyrażające myślenie, decyzje, emocje i przeżycia twórców.
A kto nie wie, to obecnie najmodniejsza definicja: Cywilizacja– poziom rozwoju społeczeństwa w danym okresie historycznym, który charakteryzuje się określonym poziomem kultury materialnej, stopniem opanowania środowiska naturalnego i nagromadzeniem instytucji społecznych. Stanowi ona najwyższy poziom organizacji społeczeństw, z którymi jednostki identyfikują się. W skład cywilizacji wchodzą mniejsze jednostki np.: narody, wspólnoty pierwotne czy inne zbiorowości.
Warto w końcu to sobie przemyśleć i uporządkować.
_________________________________
http://www.katedra.uksw.edu.pl/gogacz/ksiazki/szkice_o_kulturze.pdf
W duszy kundla politycznego a takich jest większość nie ma miejsca na patriotyzm. Na pierwszym miejscu zawsze jest PAN, który za odgadywanie jego pragnień może wrzuci coś do michy. Wymienieni powyżej Tusk, Miler to niezwykle trafne przykłady potrzebujących pana i wszystko jedno im czy z Moskwy czy Brukseli. Muszą mieć Pana bo służąc mu czują się spełnieni. Tam nie ma miejsca na patriotyzm.
Ponieważ u prof. Gogacza studiowałem metafizykę, to i trochę liznąłem Jego prac (polecam zwłaszcza "Elementarz metafizyki"), dzięki za cytowanie Profesora, On znał Konecznego i zdecydowanie odróżniał "cywilizację" jako wspólnotę jakichś wartości od pojęcia "kultury", jako pewnego aspektu danej cywilizacji w sferze materialnej.
Aby Fromm nie był żydem ? Żydzi wytworzyli kulturę kupiecką, wędrowną. Nie byli przywiązani do ziemi. Pierwotne pojęcie kultury to ... uprawa roli na ziemi, czyli orka i laborka.
Teraz w Izraelu są kibuce, Żydzi mają w końcu swoją ziemię i mogą ją uprawiać. W serialu "Fauda" główny bohater ma swoje winnice i wytwarza wino.
Czyli Żydzi w końcu powrócili na swoją Ziemię Obiecaną i niech tam sobie pozostaną. Niech nie wracają do Polin, bo tutaj mogą znowu spocząć na wieki. Polin nadal jest najbardziej tolerancyjnym krajem w Europie, ale historia lubi się powtarzać. Stąd mój apel : Żydzi z Izraela i USA nigdy nie wracajcie do Polin, no i zabierzcie w końcu tego Schudricha :-)
Nie rozumiem potrzeby tych żydowskich dywagacji.
Lecz jak pomyślę, to w pewnym sensie żydzi dzisiaj chyba są największymi patriotami. Przyjmując znaczenie zbiorowości a nie przestrzeni życiowej.
Ps. A jeśli Fromm to żyd, to co?
No jak to co. Swoje wyobcowanie, wyemancypowanie od pierwotnej natury i kultury chce przerzucić na czytelnika, zarzucając mu choroby psychiczne :-)
Zofia, czyli mądrość.
Czy jest się polskim patriotą, gdy się ślini ze szczęścia przy zakupie niemieckiego samochodu, bo się nie produkuje polskiego?
Czy jest się polskim patriotą, gdy się kupuje w niemieckim sklepie spożywczym, bo przez trzydzieści lat nie wybudowało polskiego?
Czy jest się polskim patriotą, gdy zarzyna się Polskie Radio oddając w takie kierowanie, że po sześciu latach słuchalność maleje trzykrotnie, a popularny program 3 spada do 1,6%.
Proszę napisać, czym się wyraża patriotyzm? Darciem japy na meczu, z Heinekenem w jednej, a Laysami w drugiej ręce?
Zapewniam, że Polacy pójdą bronić. Nie bacząc na wiek, jeśli tylko sił starczy.
Ale nie pójdą folksdojcze i bolszewiki. Oni są w RP w innych celach.
Ja sie z Panią zgadzam - wymieniła Pani formy patriotyzmu, które są dla mnie oczywiste. Problem w tym, że wojna to byla ze sto lat wstecz (grubo licząc) a marsze są raz na rok. Nie uważam, że patriotą można być raz na rok, tak jak ojcem nie można być raz do roku. A przez pozostałe dni zamiast do dziecka latać do Lidla.
Suwerenność.
Hutnictwa nie ma. Przemysłu lekkiego nie ma. Elektroniki krajowej nie ma, nawet rezystora jednego nie wyprodukowaliśmy od dekady. Przemysł motoryzacyjny - nie ma. Energetyka - kręci się tylko to, co zostało po komunie, ale paliwa niedługo zabraknie i co wtedy?
Owszem, jest rolnictwo, zgadza się. Ale wszystko co jest bardziej skomplikowane od sochy jest importowane, a handel w rękach głównie niemieckich.
Cała wielkoskalowa produkcja przemysłowa to są obce montownie zasilane pracą naszych rąk, a własność intelektualna nie zostaje w kraju.
Co to jest suwerenność?
Patriotyzm, jak każde przykazanie, nie znosi nadmiernej ilości słów. Zbyt dużo słów rozmywa jego sens. I najważniejsze, cała historia Polski zasadza się na patriotyzmie, jest jej kręgosłupem. Od Mieszka I, choć wówczas go inaczej nazywano.
Cytat z prof. Gogacza chyba nie jest najszczęśliwszy. Kultura nie powinna mieć ram, powinna być chłonna, choć musi poruszać się w przestrzeni obyczaju, dobrego smaku lub ludowych uwarunkowań.
Patriotyzm musi mieć swój punkt odniesienie, nie może być ksenofobiczny, bo wówczas, tak, przeradza się w jakąś chorobę, musi jednak mieć wyraźne ramy, które wyznaczają
granice tolerancji: dotąd żartować możesz, ale gdy zaczynasz obrażać moją ojczyznę lub kłamać na jej temat, przekroczyłeś granice i muszę zareagować - jeżeli trzeba, nawet radykalnie (w Polsce, ze względu na I RP, mało było ksenofobizmów, dziś to głównie niemiecka kalka). Patriotyzm, to przede wszystkim poczucie odpowiedzialności za ojczyznę na każdym poziomie i także odpowiedzialności za brata-obywatela - tak to nazwijmy.
To uczucie wyższego rzędu. Dziś jest ono niezrozumiałe tak samo, jak niepodległość, bo przeszło przez ślinę kłamstw. Masz rację, patriotyzm jest budulcem siły obywatela i państwa, dlatego tak przeszkadza naszym przeciwnikom i wrogom.. My Janusz pamiętamy, w jaki sposób patriotyzm rozbrajano w PRL, potem w III RP poszło, jak po maśle i dziś mało komu przychodzi do głowy, że jest głosem zdrowego rozsądku. Patriotyzm nakazuje bronić swojego dobytku, swoich osiągnięć i swoich szans na rozwój. Patriotyzm broni nas przed niewolnictwem.
I na koniec - są patrioci z urodzenia, takich znam, ale z reguły patriotyzmu trzeba uczyć na co dzień, powinien być częścią wychowania.
PS. definicje Gogacza nie odpowiadają mi ze względu na zbyt techniczny język: mechanicznie komponowane wytwory z wcześniej bytujących tworzyw realnych lub mechanicznie uzyskane sprawności osób... To ubranie kultury w drucianą sukienkę. Z sensem się zgadzam, ale taka definicja prowadzi do materialnych wynaturzeń.
Pozdrawiam serdecznie
Praktycznie potwierdzasz to, co napisałem. Tylko innymi słowami. I też sporo słów musiałeś użyć. Rozumiem, że może ci nie odpowiadać słownictwo Gogacza. Choć z sensem się zgadzasz. To koresponduje z naszą tradycyjną dyskusją na różnicy między rozumowaniem w stylu nauk ścisłych, a rozumowaniem swobodnym. Co dla ułatwienia nazywamy relacją =inżynier - humanista=. Idą takie czasy, niestety Ryszardzie, że te dwie metody przenikają się nawzajem. To dążenie do standaryzacji i ujednolicania. Pamiętasz nieudane usiłowania z esperanto?
Widzę, że obaj skłonni jesteśmy powiedzieć - patriotyzm się po prostu czuje. A jak się go czuje, to już zależy od wychowania, kultury osobistej, wykształcenia i własnych zdolności kognitywnych. W tym katalogu własnych zasad moralno-etycznych.
Napisałem to, bo jak w tytule - i z lewa i z prawa szermuje się patriotyzmem, albo do niecnych celów, albo dla głupiej demonstracji. A przez to odbiera się patriotyzmowi należny szacunek.
Serdeczności
Tak, potwierdziłem, ale ta definicja patriotyzmu wymaga dziś bardzo uważnego języka. Język Gogacza próbuje się wyzwolić z greckiego rozumienia kultury. Nie jesteśmy na to gotowi. Co do patriotyzmu: tu jedno puszczone słowo, a cała konstrukcja się rozsypuje. Nie ze względu na niejasność, lecz chęć ośmieszenia i wyeliminowania patriotyzmu. Na złodzieju czapka gore.
Humanistyka i nauki ścisłe przenikały się w II RP i dlatego mielimy tak świetne wyniki. Po wojnie komuna zaczęła kombinować, a dziś humanistyka jest już zarzynana jak ofiarny baran, i to na całym świecie. Świat bez humanistyki będzie światem zbrodni i kultu siły. I już się taki staje. Moje protesty dotyczą tylko możliwości utraty właściwych proporcji. Inżynierowie są mniej przywiązani do humanistyki, a czując swoją rosnącą przewagę łatwiej mogą ją zatracić. Z tym się nie zgodzisz, ale tak to jest.
Pozdrawiam
Największy wstrząs na NB to moment, w którym jazgot samozwańczo ogłosił się kongieniwystykiem, czy jakoś tam.
Pozdrawiam staropolskim:
https://youtu.be/AwICmvGya64
Polecam: PATRIOTYZM: https://www.youtube.com/watch?v=wjmkbxqISxc
PS Niestety, czas pokoju dobiegł końca. A obrona przed wojną hybrydową wymaga większej sprawności intelektualnej, nie samej tylko siły... Chociaż dbałości o naszą "wartość bojową" nie zarzucałbym. Będzie się działo!