Orgazm w szczwalni

Gdy stało się jasne, że Joe Biden wygrał wybory, jego zwolenników ogarnęła euphoria, a funkcjonariuszy propagandy medialnej wszystkich płci z polskojęzycznych szczwalni roznamiętnił wręcz orgazm polityczny. I bardzo dobrze, bo w dobie pandemii szczęśliwych ludzi trzeba szukać ze świecą. Ten wybór, oznajmił jeden ze szczytujących, to świetna wiadomość dla polski i fatalna dla PiS.
Ponieważ owo buńczuczne oświadczenie zbiegło się z terminem ultimatum rozwydrzonej zgrai Marty Lempart dla rządu, cytuję: wypier…, gabinet Morawieckiego podobno już pakuje manatki, a zgrzybiały Kaczyński zamierza dokonać żywota w przytułku. Fakt, że sporo starszy odeń sędziwy Biden wygląda, jak gdyby właśnie wyszedł na przepustkę z takiego przybytku, a prezes ma młodszy pesel niż, o zgrozo, Maryla Rodowicz, nie ma najmniejszego znaczenia. Raby przywykłe wisieć u jakiejś klamki, jak nie carycy Katarzyny, to kanclerz Merkel czy UE, teraz liczą na demokratów z USA. Nic to, że dłużej klasztora niż przeora, a stosunków amerykańskiego prezydenta z jakimkolwiek suwerennym rządem jako żywo nie sposób nazwać kohabitacją, a tym bardziej protekcjonizmem, że o wasalizacji nie wspomnę.
Takie międzynarodowe układy i tak zresztą nie mają większego znaczenia, bo zjednoczona prawica potyka się o własne nogi, co w Polsce nie jest niczym nowym, a zważywszy na wysokie C kilku następnych akapitów, powinienem raczej napisać, że to nihil novi sub sole.
Najpierw, wróć, wprzódy niech przemówi Jan Kochanowski wersami z “Powrotu posła”.
“Wy, którzy Pospolitą Rzeczą władacie,
A ludzką sprawiedliwość w ręku trzymacie;
Wy, mówię, którym ludzi paść poruczono
I zwierzchność nad tym stadem bożym zwierzono,
Miejcie to przed oczyma zawżdy swojemi,
Żeście miejsca zasiedli Boże na ziemi,
Z których macie nie tak swe własne rzeczy
Jako wszystek ludzki mieć może na pieczy.”
A teraz głos Piotra Skargi z :”Kazań sejmowych”.
“Zjechaliście się w imię Pańskie na opatrowanie niebezpieczności Koronnych, abyście to, co się do upadku nachyliło, podparli; co się skaziło, naprawili; co się zraniło, zaleczyli; co się rozwiązało, spoili; I jako głowy lyudu, braciej I członków waszych, jako stróżowie spiących i wodzowie nieumiejętnych, i świece ciemnych, i ojcowie dzieci prostych, o ich dobrym i spokojnym obmyślali.”
I na koniec moja pointa. Tylko, do kroćset, nie czyńcie tego wszystkiego na opak!
 
Sekator
 
Ps.

- Myślisz, że posłuchają - pyta z powątpiewaniem mój komputer.
- Optymisto, ja nawet nie przypuszczam, że przeczytają - wzdycham zrezygnowany.