Bezwstydne łgarstwo unijnych hipokrytów

Po każdym kolejnym zamachu terrorystycznym przeprowadzonym w Europie oni „łączą się w bólu” z ofiarami i rodzinami ofiar, czyli wklepują (albo każą wklepać) tego obrzydliwego polit-poprawnego gotowca, te bezczelne i bezduszne dyrdymały. I bywają takie chwile, kiedy z całego serca zaczynam im życzyć, żeby te łącza wreszcie zaczęły działać.  Żeby zamiast wiecznie „się łączyć”, wreszcie się POŁĄCZYLI.
...Okolicznościowo wysmucony Schultz klepiący swoje kolejne kretyńskie ble, ble, ble,  a za nim szczerość unijna w całej okazałości - roześmiana, machająca do znajomych lewaczka. Umierająca na ulicy, zalana krwią dziewczyna nic ich nie obchodzi. Trzyletnie dziecko zabite na Las Ramblas nic ich nie obchodzi. Ci wszyscy, którzy właśnie giną lub wkrótce zginą nic ich nie obchodzą. Oni są powołani do wyższych celów, oni kontynuują swoje dzieło zupełnie świadomie, doskonale wiedząc, jakich ofiar to wymaga – ile tysięcy trzyletnich dzieci musi zginąć, ilu niewinnych trzeba zabić, ile narodów trzeba zniszczyć, żeby na tych grobach, na tych ruinach mógł stanąć gmach „wielokulturowości”.  
Fanatyzm? Opętanie? Czy cynicznie, na zimno zaplanowane, dokonywane rękami importowanych specjalnie w tym celu islamskich  najemników - ludobójstwo? Nic mnie już nie zdziwi w wykonaniu obecnych „elit europejskich”.
Kiedy słyszę, jak klepią raz po raz  „nie uda się nas zastraszyć”, jak snują rozważania, co też należy jeszcze uczynić, żeby nie dopuszczać do kolejnych zamachów, kiedy widzę te wszystkie fałszywe, zastygłe w perfekcyjnie wystudiowanych żałobnych grymasach gęby, to myślę sobie, że recepta jest bardzo prosta. WSZYSCY WON!
Jeśli chcemy przetrwać jako Europejczycy, jeśli chcemy ocalić naszą tożsamość, jeśli chcemy pozostać w naszych domach, jeśli chcemy, żeby przestały ginąć w zamachach nasze dzieci, jeśli sami nie chcemy w nich zginąć, to przestańmy okłamywać samych siebie. Niemożliwy byłby taki pochód śmierci w Europie BEZ PRZYZWOLENIA EUROPEJSKICH WŁADZ. Przecież wiemy, jak to wygląda, kiedy rządzą ludzie, którym zależy na bezpieczeństwie, na życiu obywateli. Tak powinno być we wszystkich krajach Unii, dlaczego nie jest?
To nie Pani Merkel popełniła samobójstwo, wołając „Herzlich Willkommen!” Pani Merkel zawołała, a potem spokojnie wyczekiwała. I woła nadal, i wyczekuje nadal. Pan Schulz wymachuje batem, Pan Timmermans wrzaskiem popędza niepokornych, bo przecież nie może się ostać żadna enklawa wolności, żadna enklawa normalności, Herzlich Willkommen!!!
Czy to możliwe, żeby ci bezwzględni, brutalni ludzie byli bezsilni wobec islamskiej przemocy? Czy to możliwe, żeby – mając do dyspozycji całe osobiste okrucieństwo i wszystkie możliwe służby - nie byli w stanie skutecznie poradzić sobie z islamską przemocą? Swoje społeczeństwa sterroryzowali tak, że mogą już sobie z nich jawnie kpić, urządzając kursy rysowania kredkami po asfalcie. Ci giną i rysują, rysują i giną. Kredek na pewno nie zabraknie, bo przecież o to chodzi, żeby sterroryzowani biedacy rysowali i… jak najdłużej. Żeby nie zdążyły im przyjść do głów pierwsze logiczne pytania. Żeby nie zaczęli sobie na nie odpowiadać. Żeby nie poszukali oczywistej drogi ratunku. Żeby bezwstydne, bezkarne łgarstwo unijnych hipokrytów trwało niezagrożone. I żeby było ostatnim, co pozostanie po Europie.