Timmermans, to partyjny wycierus

Taki sam, jak pan prezes Rzepliński, anonimowy, ale wierny członek. Przyjeżdża do Polski, niby po to, by pomóc nam wyjść z zamieszania wokół Trybunału Konstytucyjnego, więc dobrze wychowana pani premier i jej ministrowie mitrężą z nim swój cenny czas, chcąc mu wyjaśnienić o co w tym wszystkim chodzi i co rząd robi, żeby wyjść z tego bałaganu. A on słuchając robi wrażenie, że coś do niego dociera, że stara się zrozumieć, co się do niego mówi. Po czym wraca do Brukseli i jako warunek porozumienia powtarza wstępne warunki, stawiane przez totalną opozycję. Sprawa z tym panem wydaje się być prosta, jak konstrukcja cepa - ma być bijącym sercem partii i niczym więcej. Takim echem ZOMO, co prawda nie zaćpanym ani nie podchmielonym, ale jak oni, gotowym, by dopieprzyć wichrzycielom. Chociaż wie on o tym doskonale, podobnie jak i wszyscy jego unijni koledzy. że kryzys skończy się, jak ręką uciął, z chwilą, gdy zamiast być papugą totalnej opozycji, zacznie jednakowo traktować racje wszystkich stron sporu, to ani myśli z tego skorzystać. Było z tym panem już chyba naście spotkań i jedyne z nich korzyści to brak złudzeń, co do jego prawdziwych intencji oraz panującycych w tym unijnym "raju" partyjniactwie, zakłamaniu i brutalnej dominacji silniejszych.