Macierewiczowi marzy się połączenie śledztw

Należy powołać międzynarodową komisję ws. zbrodni donieckiej oraz połączenia jej z badaniem zbrodni smoleńskiej. Najlepszą płaszczyzną do realizacji zadań takiej komisji byłby sojusz NATO - powiedział w wywiadzie dla portalu Niezależna poseł Prawa i Sprawiedliwości Antoni Macierewicz. Słowa niezwykle emocjonalne, które z jednej strony trafią w czuły i spragniony prawdy elektorat partii Jarosława Kaczyńskiego, z drugiej są wodą na młyn ich przeciwników.

Tych samych, dla których odwrócenie ról oraz zmiana narracji polityków rządzącej Platformy w kwestii rosyjskiej nie przeszkadza wcale w dalszym ciągu obrażać (od psychicznych chorób m.in.) przewodniczącego parlamentarnego zespołu ds. wyjaśnienia przyczyn katastrofy smoleńskiej. Cóż, hipokryzja i arogancja politycznych idoli bywa zaraźliwa, zwłaszcza w wyjątkowo słabo rozwiniętym pod względem kształtowania realnie samodzielnego, intelektualnego zdania społeczeństwie. Ale dygresje na bok.

Nic mnie bardziej w polityce (zwłaszcza u tych, którym z racji sytuacji w kraju szczerze kibicuję) niż niczym niepoparte "chciejstwo". Zakładając dobre intencje, nie rozumiem jakim cudem Antoni Macierewicz chociażby teoretycznie założył, że są szanse zintegrowania wyjaśnienia przyczyn tragedii smoleńskiej z terrorystycznym aktem zestrzelenia malezyjskiego samolotu. Po pierwsze, poza pozbawionym szans udowodnienia aktywnym udziale w biegu wydarzeń najwyższych władz rosyjskich logiczne przesłanki do połączenia śledztw są marne. Dochodzi rozbieżność w czasie, miejsce, dostęp do wraku, ofiary.

Co najważniejsze, polski rząd (obecny, podkreślmy wyraźnie), który nieraz dał wyraz swej kłamliwej, aroganckiej i przeczącej polskiej racji stanu polityce nagle cudownie odmieni swe oblicze i poprosi o pomoc? A świat zachodni, Obama i reszta niespodziewanie w magiczny sposób odnajdą pochowane w głębokich szufladach radarowe odczyty i nagrania satelitarne z kwietnia 2010 roku? 

Proszę mnie dobrze zrozumieć, już wcześniej pisałem, iż ci, którzy unikają i wyśmiewają porównania tragedii MH17 ze Smoleńskiem są w histerycznym wręcz błędzie. Nie chodzi o nakładanie na siebie okoliczności, lecz sposób postępowania oraz wyjaśniania, samo śledztwo - które paradoksalnie teraz jest zdecydowanie bardziej utrudnione! Dostęp do wraku, wrogo nastawieni bojownicy, wysokość, z jakiej spadł samolot, cywilne ofiary. Warto zatem obserwować, jak kalectwo i haniebne draństwo premiera Tuska i jego ekipy z 2010 roku jest na naszych oczach obnażane. Kłamstwa, nieudolność, zaufanie do MAK-u, brak szacunku dla ofiar i miejsca zdarzenia. 

Nie tylko obserwować, wykazywać raz za razem! Jak Sikorski, Komorowski, Żylicz, Tusk i inni nagle mówią językiem Macierewicza, dobrego i sprawiedliwego sąsiada Putina uznając niespodziewanie za niespójnego, niegodnego zaufania. Tzn. 4 lata temu mówił słowami MAK-u prawdę, a wrak trzyma z dobrego serca i na to nie mają obecne wydarzenia wpływu najmniejszego.

Z całym szacunkiem, dlaczego zamiast jakichś nierealnych teorii i śledczych marzeń nie skoncentrować całych swych medialnych wysiłków właśnie na tym? Przecież trudno sobie wyobrazić okazję smutniejszą i lepszą zarazem, by punkt po punkcie, logicznie, spokojnie i celnie - wykazywać niekonsekwencję, hipokryzję i brak szacunku dla prawdy oraz elementarnych interesów narodowych ekipy premiera Tuska?

Inaczej wszystko jak zawsze zaginie w dziennikarskim wrzasku, a cel, jaki przyświeca (mam nadzieję) Macierewiczowi tylko się oddali. Wykazanie kompromitacji obecnych władz jest na ten moment priorytetem, są na to realne szanse. To dopiero natomiast może w ostatecznym rozrachunku zbliżyć nas do prawdy o okolicznościach smoleńskich wydarzeń.