Tragedia Bohatera

Teatrzyk „Bies teatru” przedstawia  tragiczną „Tragedię Bohatera”.

 
Bohater
 
Co za bezczelni ludzie niedobry świat
Chcesz wszystkim miodziosłodzio
Boś wszystkim brat
Nagle cham kat
Zagląda ci w twarde papiery
I mówi: sprawdzam
 
Chór
 
A buda do cholery…!
 
Okrutny świat
Wszak tyś jest święty brat
 
Bohater
 
Chcesz ludziom iść pomagać
Dużo dawać nic brać
A tutaj żula kawał
Pcha ci się w twój karnawał
 
Chór
 
I  pas
I kwiat
 
Bohater
 
Z baśki im - mówią mi laski
Powtarzam i są oklaski
Jest przytup jest powodzenie
 
Chór
 
Lecz także i niespełnienie
Wychłodzenie e-moszen
 
Bohater
 
Bo przecież tylko ja
Ja jeden na całym świecie
Noż więcej takich jak ja
Tu nie znajdziecie !
 
Że co?
Taaa : ecie pecie…
Przecież wiem 
Tylko czarne paskudztwo
Zdybiecie
 
Chór
 
Mały Książę
Sodalicis Majestaticis
Albo i więcej

 Bohater
 
Liska kocham
I różyczkę wypieszcze
Wiem że chcecie
Mnie bez końca
Leszcze
 
Chór  
 
I jak tu kwestionować
Oczywistość ?
Owa…owa…Nno…!

O-WA-CJE (!)
 
Bohater
 
Więc jak ktoś może zakładać
Że mnie coraz mniej na tym padole ?
No to jeśli tak se uważa
To ja gnoja równo chromole
 
Chór
 
I co mu zrobi ?
 
Bohater
 
Za mną są urzędasy
Ubłocone smutasy
Mnie noszą na rękach chłoptasie
A ty mnie nie chcesz ?
Chu…chu...
 
Chór
 
Hu hu ha
Hu hu ha
Nasza zima zła ...
 
Ty zero
Ty cholero
Gnoju
Opoju
 
 
Bohater
 
Chcesz istnieć
Rób to co ja !
 
Chór
 
Posłuchaj róg w dali gra
Bądź bratem bracie
Dla brata
Nim spotka cię
Kur..ka - łopata
 
Bohater
 
Nie bądź leń
I się zmień
Zapisz swój cień
W pamięci pokoleń
 
Głoskami złotemi…
 
Chór  / z lekka jakby podzielony /
 
Złote, złote, złote…
Złote 
Ale co potem ?
 
No potem
Nic potem
 
A niech nawet
Pod płotem
 
A potem...?
Co potem ?

Szsssszzza...
To chór wiedzieć ma ?

Bohater

Chodzi o tu i teraz
Nie tam i potem
Żeby dzieci nie płakały
Żeby matki mleko miały
O ide ide ideały 
Jak gały

Gość z ulicy

Nie o pieniądze ?
Nasze pieniądze ?
/.../

Bohater

Ty tyty ty
Niewyżyty

Jajaja 
Ja jestem
Transparentny

Chór

Bo transparent
Nad nim powiewa
Lewa towarzysze
Lewa

Bohater

A nie rusz mnie
Bo wleze na stolik
I zrobię
Co robić nie trzeba
 
Chór
 
Dla chleba
Kurka
Dla chleba
 
Bohater
 
 No bo żyć trzeba
 
 Chór  / cały i zgodnie /
 
Płacze, smarka siorbie, wzdycha…
 
Narrator / niespodziewanie /
 
Tam do licha 
I - jest kicha...

Pytajnik / pojawia się i natarczywie pyta /

 ? !