Imperia upadały nie na skutek jednego czy paru tragicznych zdarzeń, lecz w wyniku procesu. Analogia nasuwa się sama: to też można powiedzieć o Unii Europejskiej. Nie jest ona - i nigdy nie była imperium, ale każdy kto jest uczciwy intelektualnie musi przyznać, że UE od lat stacza się po równi pochyłej. Jednak tak, jak orkiestra i tancerze na "Titanicu" - tak i UE nie traci rezonu. Tam grała muzyka - tu kwitną regulacje.
Unia traci na znaczeniu w każdym wymiarze. Jest coraz słabsza gospodarczo w porównaniu z innymi kontynentami i coraz mniej konkurencyjna. Co charakterystyczne: nie robi nic ,aby jednak konkurencyjną być. Cały czas pracowicie uszczelnia duszący ją, krępujący swobodę (funkcjonowania ekonomicznego) gorset przepisów, których jest coraz więcej i więcej. W ostatnich sześciu dekadach Europa rozwijała się szybciej tylko od jednego kontynentu : Afryki. Ale i to zmieni się w XXI wieku, bo „Czarny Ląd” jak nazywano ten kontynent w błogosławionych czasach przed zmorą „politycznej poprawności” w tym stuleciu dokona imponującego skoku gospodarczego i w jakiejś mierze cywilizacyjnego. Według raportu Międzynarodowego Funduszu Walutowego sprzed ponad roku najludniejszy kraj Afryki - Nigeria w roku 2075 będzie miał PKB na poziomie niemal dwukrotnie większym niż Rosja. Podsumowując ekonomiczną sytuację UE-27 : Wspólnoty Europejskie przypominają samochód na autostradzie, który zarzyna silnik jadąc na trzecim biegu ,gdy w tym czasie inne auta mijają go poruszając się na biegu piątym czy szóstym.
Unia traci znaczenie geopolityczne i polityczne. Widać to jaskrawo w czasie drugiej prezydentury Donalda Trumpa ,ale już wcześniej Brexit był sygnałem, że UE dokonuje autoredukcji. USA, Chiny, Rosja siedzą przy geopolitycznym stole do którego krzesło dostawiają sobie Indie ,po części Pakistan i Brazylia i w jakiejś mierze Izrael, a Europa jest od tego stołu coraz dalej i dalej.
W tym samym czasie gdy Stary Kontynent z jego formułą integracji czyli Unią Europejską słabnie - wzmacnia się formuła alternatywnej, de facto antyzachodniej integracji w postaci BRICS.
Inwazja imigrantów, legalnych i nielegalnych powoduje, że Europa traci własną tożsamość i spójność. Co więcej : pogrąża się w chaosie i ani nie umie ani nie chce znaleźć twardych sposobów walki z imigracją, jakie skutecznie stosowała kiedyś Australia ,a dziś Iran i w jakiejś mierze Pakistan- skądinąd wobec bliskich im kulturowo islamskich imigrantów ( choćby z Afganistanu).
Tak : Unia Europejska jest na równi pochyłej. I nie widać ani woli ani możliwości zawrocenia z tej drogi do nicości.
*Artykuł ukazał się na portalu "Wprost"
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 560
A jak ma być konkurencyjna jak zrezygnowała z taniej rosyjskiej energii i teraz kupuje to samo z Rosji tylko przez pośredników, którzy narzucają niebotyczne marże?
Powiedzieć, że idioci rządzą UE to nic nie powiedzieć.
Sankcje dotknęły indyjską spółkę należącą do Rosnieftu. Rosyjska firma posiada 49% udziałów w Nayara Energy, drugiej co do wielkości rafinerii w kraju. Rafineria Vadinar, o wydajności 20 milionów ton rocznie, jest jednym z największych dostawców oleju napędowego i paliwa lotniczego do Europy. Produkty naftowe dostarczane do Europy pochodzą głównie z ropy rosyjskiej, ponieważ nie była ona wcześniej objęta sankcjami UE.
Po wprowadzeniu przez UE zakazu importu rosyjskiej ropy naftowej, z wyjątkiem dostaw rurociągiem Przyjaźń, kraje europejskie utraciły głównego dostawcę oleju napędowego. Zostały nim Indie, które znacząco zwiększyły zakupy ropy z Rosji, pozyskując około 30% całego importu. Pozwoliło to indyjskim rafineriom na zarobienie pieniędzy i zaopatrywanie Europy w paliwo. Dostawy indyjskiego oleju napędowego do krajów UE wynoszą około 20 milionów ton. Indie stały się liderem w dostawach paliw do Unii Europejskiej, wyprzedzając Stany Zjednoczone.
Jednocześnie w ostatnich latach w Europie nie budowano nowych rafinerii, a stare były zamykane. Obecna sytuacja zwiększy zależność rynku europejskiego od importu. W 2024 roku ponad 40% oleju napędowego w UE i Wielkiej Brytanii było importowane z krajów azjatyckich i nie ma przesłanek wskazujących na zmianę tej sytuacji.
Decyzja UE stwarza niebezpieczną sytuację dla rynku europejskiego. Zakaz dostaw indyjskich produktów naftowych, które zajmują znaczną część rynku europejskiego, a także ograniczenia dotyczące floty tankowców, na które silnie wpływają wydarzenia geopolityczne, mogą negatywnie wpłynąć na rynek europejski i sprowokować pojawienie się nowych mechanizmów obchodzenia sankcji. Sankcje UE ostatecznie negatywnie wpłyną na europejską gospodarkę, która stopniowo traci konkurencyjność z powodu wysokich cen surowców węglowodorowych.
Pytanie brzmi, czy do ostatniej chwili zamierzamy na tym Titanicu grać w orkiestrze?