Szkoła, religia, rodzicie, dziadkowie - dziadkowie? - wszyscy uczą młodego człowieka - "Bądź dobrym człowiekiem". I człowiek się stara. Być dobry, grzeczny, kulturalny, pomocny, prawdomówny, uprzejmy. Czasem jednak wychodzi z niego jakieś licho i... przestaje być dobry i coś "zbroi", komuś przywali, sprawi przykrość, podstawi nogę. Komuś będzie życzył źle, albo nawet coś zrobi, żeby te życzenia się ziściły.
A więc nawet mimo ogólnych starań, by być dobrym, przydarzają się temu i owemu, chwile jakby wcale nie takie dobre, jakby wręcz złe. Oczywiście nie wszystkim, ale chyba jednak większości.
Trochę podobnie jest z błędami. Właściwie od samego początku jesteśmy "trenowani" do bezbłędnego wykonywania tego, co nam powierzono, nakazano, czego się od nas oczekuje. Błąd - to źle. Dążenie do bezbłędności - to dobrze.
A jednak - tu znów odesłanie do Jordana Petersona - być może z popełniania błędów lub z zachowań, z których potem, powiedzmy to grzecznie "nie do końca bylibyśmy dumni', mogą wynikać korzyści? Jakie to korzyści?
1. Tolerancja i pokora.
Doświadczywszy własnych skłonności do zachowań negatywnych, destrukcyjnych, agresywnych i innych jakby nagannych, inaczej patrzymy na ludzi, w tym sensie, że popełnianianie błędów lub nawet czasami rzeczy złych, mieści się jakoś w spektrum tego, co ludzkie. Nie jest to niezwykłe. Sami sobie zdajemy sprawę, że też mamy swoje "cienie", więc mamy mniejszą tendencję do całkowitej negacji innych. Stąd własnie - > tolerancja i pokora.
2. Mądrość w miejsce naiwności.
Doświadczając i uświadamiając sobie, że nie jesteśmy tacy całkiem czyści, rozumiemy, że w ludziach jednak jest - zło. Na rozmaitym poziomie, może nawet w każdym z nas. Świadomi tego, na ludzi możemy patrzeć trzeźwiej, widzieć może ich bardziej takimi jakimi są, ze skłonnością do zła, z możliwością, że na drodze realizacji owego zła, mogą być za punktem powrotnym, że częścią zła jest samozakłamanie i wprowadzanie w błąd innych.
3. If you are harmless you are worthless. Co się przekłada na "nieszkodliwość jest bezwartościowa". Niezdolność do zrobienia drugiej osobie jakiejś formy "kuku", skutkuje powszechnie powstającym brakiem szacunku wobec takiej kompletnie "nieszkodliwej " osoby.
Osoba naiwna nie jest czasem w stanie zrozumieć i dostrzec, że ma do czynienia z osobą złą. Bo bycie złym, nie mieści się jej w głowie. Bo wszyscy "są z natury" dobrzy, bo we wszystkich jest dobro! Owszem - jest. Ale jest też i zło, i naiwni, przekręcając nadzieję do poziomu ślepej naiwności właśnie, mogą zostać ciężko skrzywdzeni przez ludzi naprawdę złych, bo tego zła, po prostu nie potrafią zobaczyć, zrozumieć, dostrzec.
Peterson dodaje jeszcze jeden element. Powiada, że dyktatorzy, szczególnie ci totalitarni, byli często "idealni", nieskazitelni. Jeśli nie masz przywar i nie popełniasz błędów, to masz zadatki na takiego właśnie totalitarnego dyktatora. Bo racja zawsze jest po twojej stronie. Bo inni zawsze są w błędzie. Bo twoja idea, opinia, punkt widzenia są w religijny albo świecki sposób święte i dla jej wdrożenia lub obrony z łatwością poświęcisz innych. Robespierre był nieskazitelnie uczciwy, nieprzekupny i naprawdę skromny.
Wypijmy za błędy - śpiewa Rynkowski. Może to jest jakiś "terror", poprawności, dobroci, bezbłędności, bezgrzeszności, religijności, ideowości, patriotyczności, europejskości, wierności zdaniu rządu, naukowców, mediów. Może możemy popełniać te błędy. Na nich się uczyć. Może w ten sposób uczymy się czegoś więcej niż mają do zaoferowania zastępy "nauczycieli". Może tak uczymy się - życia. Pewnie, że nie ma co, dążyć do błędów czy chwalić się czymś niechlubnym. Ale może warto być tego świadomym. Bo postawa przeciwna, ich wykluczania, raczej nam nie służy. Miejmy trochę wyrozumiałości, i dla bliźnich i dla siebie. Nie oczekujmy z kolei za wiele po ludziach złych. Wtedy może właśnie docenimy prawdziwe człowieczeństwo z jego najlepszymi owocami, otwartością, uczciwością, odwagą, przyjaźnią. One ciągle się zdarzają.
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 1311
Doceń Henry'ego z jego najlepszymi owocami, otwartością, uczciwością, odwagą i przyjaźnią 😉
Taki Jordan superinteligentne dziecko wielkiej Kanady jest rozpaczliwym przykładem szukania prawdy.Dlaczego?
Upadła jego ojczyzna a w domu jego zamieszkało kłamstwo,uciaka on każdego poranka od myśli że nie znajduje spokoju jego dusza.
Nie ma innej drogi do miłości,niż ta która jest prawdziwa i jedyna,ta droga to wiara w Jezusa Chrystusa.
Peterson gdyby nawet sam chciał być złym do szpiku kości,nie będzie mu to dane ze względu na przodków jak i jego duchowe cierpienie.
Poznałem wielu ludzi którzy są świadomi tego że stanowią zło,a raczej zgubną samotność którą nie potrfią przyjąć jako krzyż,to nie były jakieś skrajnie złe istoty,grześnicy,samoluby,egoiści.Po prostu dzieciaki którym nikt nigdy nie pokazał że prawdziwa miłość pochodzi od Boga,tylko i wyłącznie od niego.Nie jest ona własnością ojca matki przyjaciela,czy kogokolwiek "superwspaniałego" i mądrego kto umie mówić kocham cię.
p.s Jeśli psychologia,psycholodzy,psychiatria i psychiatrzy i cała ta machina leczenia duszy ma zastąpić modlitwę,nie ma ratunku dla tych co pokładają w niej nadzieję.
Na tym polega lewackość, na rozszerzonym prawie do błędu. Na braku odpowiedzialności , gdy jest wymagana. Ale gdy wchodzi w grę konkretny interes , mogą nawet zabić. Jak u Lenina: "Jesteśmy systemem nowego typu. Nam wszystko wolno. " O błędach trzeba było przed wyborami. A teraz trzeba pisać o ohydzie błędu. Jak Jacek Soplica ojczyznę zamordował. Jak Kmicic wioskę spalił. A teraz w białych rękawiczkach Polskę mordujecie bracia i bliźni. Nie macie prawa do błędu boście głupi jak nogi stołowe.