Ave dyktat!

Jakkolwiek wielu ludzi uważa, że ich życie jest szare, bure i ponure a jedyne, co czasem przynosi nieco koloru jest blada ze wstydu wypłata, żyjemy w czasach bardzo barwnych – naturalnie tylko dla miłośników czarnego humoru przeplatanego realiami rodem z Monty Pythona.
 
W czasie, kiedy Europa przeżywa historyczny rozwój (imigracyjno – etniczno – terrorystyczny) my, Polacy, cofamy się w rozwoju – a wszystko to wina PiS-u…
 
… a przynajmniej tak twierdzi kilku „nowoczesnych” obywateli.
 
Pochylając się nad tym problemem należy zadać sobie pytanie: gdzie się kończy człowieczeństwo a zaczyna barbarzyństwo – zarówno to obyczajowe jak i polityczne?
 
Nie widzę bowiem powodu, dla którego sprzeciwianie się przyjmowaniu bliżej niezidentyfikowanych imigrantów, spośród których średnia wieku kobiet i dzieci wynosi 30 lat, miałoby definiować nas, Polaków jako ksenofobów, rasistów i innych cyklistów.
 
Jesteśmy Polakami, chcemy żyć w Polsce (która często gnębi nas głupim prawem ustanawianym przez jeszcze głupszych polityków), czcić to, co dla nas święte i świętować to, co godne czci bez obaw, że zostaniemy za to pobici, rozjechani lub wysadzeni w powietrze.
 
Nasza mentalność nie opiera się na strachu! Jesteśmy narodem, który został przeciągnięty przez najgorsze kataklizmy dziejowe tyle razy, że aż dziw bierze, że jeszcze istniejemy (i mamy się całkiem nieźle).
 
Nasza mentalność nie opiera się na rasizmie! Mimo wciskanego nam kitu, że nikogo nie lubimy i z każdym idziemy na wojenkę, Polska i Polacy od zawsze byli narodem tolerancyjnym (we współczesnym i pokopanym znaczeniu tego słowa, z którym nijak się nie utożsamiam i którego unikam jak ognia). Kupowaliśmy garnki i spinacze od cyganów, ubijaliśmy interesy z żydami, a pod Wiedniem walczyliśmy ramię w ramię z wyznawcami Allaha przeciwko wyznawcom Allaha.
 
Nasza mentalność nie opiera się na agresji! Jak już komuś mamy dać po zębach, robimy to najczęściej pod wpływem szlachetnych trunków w obronie godności własnej lub naszych najbliższych.
 
Tymczasem w naszym własnym kraju banda (bo inaczej nie da się ich określić) ludzi oderwanych od polityczno – finansowego koryta robi wszystko, by przedestylować nam mózgi na gnój wmawiając, że Polak nienowoczesny to Polak głupi. Na poparcie swoich działań wywlekają na sceny osoby, które powinny popijać sobie kawę przykryci czerwonym kocem w kapciach zdobionych sierpem i młotem. Wycierając sobie gęby naszymi symbolami narodowymi wciskają nam w uszy pełne frazesów sformułowania opierające się na biadoleniu nad – rzekomo – zagrożonymi wartościami demokratycznymi.
 
Każdy, kto ma choć trochę oleju w głowie i choć ociupinę Ojczyzny w kącie serca zdaje sobie sprawę z faktu, że Europa kruszy się na naszych oczach a my nie będziemy i być nie powinniśmy jej wybawcami. Mesjanizm Polski i oddawanie życia za współczesną Europę nijak się ma do faktu, że to Europa sama sobie wbiła nóż prosto w serce i – zamiast go wyjąć i dać się ranie zagoić – kręci nim na prawo i lewo pogłębiając swoją chorobę.
 
Z drugiej strony cieszy mnie fakt, że głównymi „problemami” Polaków jest polityka zaciskania kagańca, „zagrożenia” demokracji i rzekomy zamach na „Trybunał Konstytucyjny”. Cieszę się, gdyż przynajmniej wiem, że po wyjściu do pracy będę mógł się przeżegnać mijając kościół bez obaw, że dostanę za to po zębach, nikt nie zdewastuje choinki na rynku i nikt nie wjedzie we mnie wówczas, gdy będę robić świąteczne zakupy na miejscowym bazarze.
 
Jestem pełnym zwolennikiem obecnej „dyktatury”. Nawet, jeśli obecna władza dba o Polskę „pod publikę”, to przynajmniej o nią dba.