Przytłoczeni czarem

 
Czar ekranu, czar sceny, czar estrady, czar…
Czar ról przywołujących baśniowe już wspomnienie dziadów i pradziadów…
Czar sztucznego świata śnionego w kinowej i telewizyjnej jawie…
Wielka ucieczka z socjalistycznej nicości w naiwną wiarę, że w kreacjach komediantów odżywa raz jeszcze szlachetna przeszłość.
Oczekiwanie, że ci sztukmistrze słowa , gestu  i miny mają nam coś wielkiego do powiedzenia, w tym szczególnie o Polsce.
 Przekonanie, że mówią te prawdy w sposób zakamuflowany, bo nie mogą inaczej, więc nawet każde pozornie dwuznaczne chrząknięcie oklaskiwano…
 
Niepostrzeżenie sztuczny świat zastępował realność, a jego żonglerzy stawali się wyróżnikami marzonej rzeczywistości.
 Zwykli rzemieślnicy – cezarami; głównie dla młodzieży, którą pozbawiono odniesień.
Autorytetami w zastępstwie  Elit, które  wyeliminowano  podczas dwu okupacji i komunistycznego bezprawia.
Widzów zaczadzał też czar świata „niewinnych czarodziei”. Czar bezkarnego luziku  „ponadprzeciętnych”, w czasie gdy wokół panowała surowa perelowska siermiężność….

I tak rok po roku, dekada po dekadzie sztukmistrze i błazny stawali się jedną z najwyższych kast w gwałconym narodzie.Reprezentacyjną i opiniotwórczą
Wzajemnie się wspierając i „znajdując pełne poparcie najwyższych czynników” brylowali w mętnej wodzie lewackich prawd, aż w końcu uwierzyli w swoją wyjątkowość, niezwykłość i wielmożność.
 
Aż nadszedł pamiętny rok 2015 , w którym ludzie zaczęli otrząsać się z  rzuconego czaru i „sprawa się rypła” , bo okazało się nagle who is who; w tym także, iż  – "król jest nagi"!
Czar mitu prysł całkiem, kiedy zaczął tę swoją nagość obnosić po mediach . ( Wszak nie darmo milczenie lud równa ze złotem...).
 
Przytłoczeni czarem otrzeźwieli. Kuglarze spadli ze sztucznych piedestałów.
 
Całkiem?