Okruchy Pisma: Słowo biorę!

Na początku było Słowo. (J 1,1)
 
Na początku nowego roku wita nas Słowo. To, które było „na początku”, lecz nie w takim sensie, jaki stosujemy do roku. „Na początku” nie odnosi się tu do czasu. Należałoby tu raczej użyć określenia „przed wszystkim”, albo „nad wszystkim”.
 
Ale to nie wszystko. Wnikliwi bibliści, uwzględniając specyficzne subtelności języka hebrajskiego zauważają, że jego czasowniki zawierają tylko dwa czasy: przeszły i przyszły. Oznacza to, że nie wyrażają one czasu, lecz trwanie albo dokonanie działania. W tym sensie hebrajski czasownik jest bezczasowy. Św. Jan Ewangelista, syn narodu hebrajskiego inaczej niż my przeżywał czas przeszły: jako teraźniejszość wiecznie obecną. Dlatego ściślej byłoby początek Ewangelii Janowej przetłumaczyć jako „przed wszystkim jest Słowo”.
Przed wszystkim - bo nigdy nie zostało stworzone.
Jest - to znaczy, że ani nie było ani nie będzie. Po prostu JEST.
 
Ale to nie wszystko. Bo Słowo, które JEST zeszło na świat i „zamieszkało wśród nas” (J1, 14). Stało się ciałem.
Nic bardziej zdumiewającego nie mogło się światu przydarzyć. Lecz się przydarzyło. Oto „świat go nie poznał” (J1, 10). Świat odtrącił Słowo, które „przyszło do swojej własności” (J1, 11)!
 
Ale to nie wszystko: „tym jednak, którzy je przyjęli, dało moc, aby stali się dziećmi Bożymi” (J1, 12).
 
Przyjąć Słowo. Otrzymać Moc. Stać się dzieckiem Bożym.
 
Widzisz? Już masz cel na Nowy Rok.
Zamiast powtarzać „słowo daję”, mów „Słowo biorę!”
Wszelkim ateistycznym oszołomom, którzy usiłując cię ośmieszyć pytają „co bierzesz?” odpowiadaj: „Słowo!”