Historia pewnego #FAKEnews'a

I Pan jest dumny ze swojego prowokacyjnego tweeta? Co Pan chciał w ten sposób osiagnąć? Potwierdzenie,że jestesmy antysemitami,bo nie nie podoba nam się polityka Izraela na okupowanych ziemiach w Palestynie? Nie uważa Pan takie wymyślone fake newsy po prostu mącą w głowach i że w końcu nie bedzie wiadomo co jest prawda a co nie? Prasa podawała o śmierci tego dziecka a Pan z tej smierci zrobił posmiewisko i głupi żart.To nie jedyna śmierć przedstawiciela tego umeczonego przez Izrael narodu,więc pewnie znajdzie Pan jeszcze inne przykłady do szampańskich żartów .I jeszcze jedno-jak mamy bronić przesladowanych chrzescijan w Afryce czy Chinach jeśli nie robi tego Watykan,a Zachód patrzy obojętnie wyczekujac końca i wspiera antychrzescijańskie działania?

Ciekawa teoria, której źródła należałoby chyba szukać w mrokach wczesnego Średniowiecza, wypływa z Pańskiego tekstu. Mianowicie na zainteresowanie miałyby jak rozumiem zasługiwać jedynie zbrodnie popełniane na naszych "pobratymcach", względnie "braciach w wierze", nie wspominając już o "starszych braciach". Oczywiście w pełni zgadzam się z przysłowiem mówiącym nam, że koszula bliższa ciału, jednak moje wątpliwości budzi wyznacznik zgodnie z którym powinniśmy ten czy inny naród czy też grupę etniczną zaliczać do pierwszych dwóch z wymienionych trzech grup, nie wspominając już o przedstawicielach trzeciej z nich, już z samej swej definicji zaliczanej do nadludzi, którym z innymi współobywatelami tego czy innego kraju wolno zrobić wszystko. Kogo mianowicie winniśmy tytułować owymi "pobratymcami"? Tych którzy mordowali naszych współbraci na kresach wszelkimi dostępnymi ich wyobraźni sposobami, od której to tradycji bynajmniej dzisiaj potomkowie tamtejszych rezunów się nie odżegnują? Nasza wspólna historia była niejednokrotnie bolesna, przez całe wieki wzajemnie wyrzynaliśmy się i wbijaliśmy na pale, ale jednak pewien przeskok cywilizacyjny mało któremu z narodów europejskich, a do tego właśnie chrześcijańskich pozwoliłby na podobne wyczyny jeszcze w XX wieku. Tam jakimś sposobem to się jednak udało.
Czy zatem naszymi braćmi w wierze mieliby być egzotyczni Filipińczycy, z których poza rzekomą wspólnotą wiary nie łączy nas nic, w związku z czym najpewniej winniśmy ich z otwartymi ramionami przyjmować na nasz krajowy rynek pracy? A cóż jeśli takiemu jednemu z drugim Filipińczykowi przyjdzie nagle do głowy przekonwertować się na dajmy na to sunnicką odmianę wrażego islamu? Stanie się dopiero od tego momentu dla nas persona non grata? Przy przekraczaniu granicy również powinniśmy pytać ich o religię? Przecież na owym archipelagu także i wyznawców Proroka nie brakuje, choć stanowią póki co mniejszość, więc nie można jakoś szczególnie ubolewać, że chrześcijanie są tam prześladowani i tym faktem motywować konieczność przyjmowania ich do nas jako "uchodźców".
Zrobiono powszechnie z muzoli "czarnego luda", podczas gdy rzecz nie w islamie czy takiej bądź innej religii, a w mieszaniu ze sobą bez ładu i składu żywiołów ludzkich wywodzących się z różnego pnia kulturowego i czy będzie to islam, judaizm czy hinduizm nie powinno mieć dla nas - Indoeuropejczyków, o czym wielu zdaje się już nie pamiętać - najmniejszego znaczenia.
Takie samo zło stanowi zarówno mieszanie w bliskowschodnim kotle przez "państwa zachodnie" (rzecz jasna nie tylko ze względu na tamtejsze bogactwa naturalne, ale także z uwagi na bliskie sąsiedztwo pewnego państwa-wrzodu, stanowiącego najbardziej widoczny objaw choroby toczącej cały organizm cywilizacji zachodniej i nie tylko jej zresztą), jak wpuszczanie do Europy hord rozbestwionych dzikusów, niezależnie od wyznawanej przez nich religii.

Doprawdy, dorosły człowiek, a bawi się jak małe dziecko.

Co do nastrojów anty-Ż to wydaje mi się, że autor dotknął ciekawego tematu ale potraktował go raczej niechlujnie. Większość osób pamięta zapewne utopionego "chłopca w czerwonej koszulce". Osobiście oberwało mi się w tamtym czasie od czytelników GW w moim miejscu pracy, którzy zarzucili mi wręcz brak sumienia gdy wskazałem, że los tego dziecka zostanie wykorzystany propagandowo. Więc do połowy pierwszego akapitu jeszcze się z autorem zgadzam. Dalej jest niestety gorzej i autor zachowuje się jak domorosły pirotechnik. 
Samo wrzucanie fake newsów uważam za działanie etycznie dyskusyjne. Niektóre eksperymenty np. z ukrytą kamerą też prowokują do pewnych zachowań i bywa, że coś nam mówią o naszym społeczeństwie. Mój ulubiony: https://www.youtube.com/…
Żeby jednak nie dublować postów poprzedników Śmieciu i Teutonic. Wydaje mi się, że obecnie źródłem nastrojów anty-Ż w Polsce są działania samych Ż. W końcu my nie wypominamy Kazachom tysięcy zagłodzonych w Kazachskich stepach rodaków (nawet mimo wspomnień Aleksandry Watt), widzimy w ich tragedii rękę Kremla. Można się zastanawiać czemu grupa Litwaków (tak sądzę), która wtargnęła na teren polskiej ambasady w I. nie została ukarana adekwatnie do popełnionego przestępstwa (czy np. nie należało do nich strzelać). Zastanawia też zasięg medialnej i politycznej histerii po zmianach w ustawie o IPN. Do tego wypowiedź pana Weissa o udziale rządu londyńskiego w zagładzie.
Ż. od prawej do lewej traktują Polskę jak...
Takie przykłady "gliwickich prowokacji" idą już obecnie w tysiące. Ergo - wojna już trwa. Pytanie czego MY się boimy, skoro nie chcemy uznać tego faktu.