Kolejna powtórka z historii

 Są takie sytuacje w polityce gdy trzeba stać do realnego działania a nie tylko popisywać się gestami dla kobiecej prasy kolorowej. Są takie sytuacje, gdy trzeba swoimi działaniami wziąć odpowiedzialność za życie lub śmierć ludzi. W takich sytuacjach wychodzi jak szydło z worka kto jest kim.

W ciągu ostatniego dziesięciolecia było kilka taki sytuacji, ja jednak chciałbym porównać przypadek wojny w Gruzji i rewolty tłumu na Ukrainie. Zachowanie polityków w obu przypadkach pokazuje jak na dłoni kogo można zaliczać do Mężów Stanu a kto jest politycznym zerem zdolnym tylko do jałowych popisów.

Nas interesuje zachowanie naszych polityków, dlatego skupię się na działaniach władzy i opozycji w czasie obu konfliktów.

Pierwsze porównanie to reakcje na podjęte działania. W czasie wojny Rosją z Gruzją Lech Kaczyński podjął inicjatywę aby do Tbilisi udali się prezydenci Łotwy, Estonii, Litwy, Ukrainy i Francji. Jak się zachowali w tej sytuacji politycy z partii mieniącej się obywatelską? Robili wszystko aby utrudnić tę wizytę. Strona rządowa blokowała udostępnienie samolotu. Samolot ostatecznie został wyczarterowany od LOT-u ale wojskowy pilot odmówił lądowania na lotnisku w Tbilisi powołując się na rozkazy ministra obrony. W tym samym czasie do Tbilisi przyleciał prezydent Francji w asyście wojskowych Mirage (!). Nie śledziłem jak reagowali politycy we Francji ale sądzę, że zaprzyjaźnione media nagłośniłby najmniejszy przejaw krytyki jego działań i rozdmuchałby go niebotycznych rozmiarów. Dalej było jeszcze gorzej. Gdy konwój wiozący Prezydenta został ostrzelany to nie kto inny a obecnie sprawujący ten urząd pozwolił sobie na kretyński żart „jaka wizyta taki zamach”. Warto podkreślić fakt, że gdy Donald Tusk zorientował się, że akcja może mieć wielki rozmach i znaczenie polityczne to wsadził na pokład tego samolotu również ministra Sikorskiego, który wedle jego słów miał pilnować Prezydenta aby nie narobił głupstw. Jak zareagował na ten fakt Prezydent? Kaczyński był wyraźnie zaskoczony całą sytuacją ale wyraził z tego zadowolenie, że rząd zmienił swoje stanowisko.

Jakie były zachowania polityków wobec wydarzeń na Ukrainie? Donald Tusk przez długi nie reagował zupełnie licząc pewnie, że się silny mróz przegoni demonstrantów i wszystko rozejdzie po kościach i nic nie trzeba będzie robić. Gdy ostatecznie na Majdanie polała się krew to nie kto inny ale Jarosław Kaczyński wezwał do zdecydowanych działań władz polskich. I gdy taka reakcja nastąpiła to chowając wszelkie polityczne i osobiste urazy stanął ponad nimi i poparł działania rządu w sprawie Ukrainy.  Ostatecznie udało się do akcji na Ukrainie przekonać ministrów spraw zagranicznych Niemic i Francji aby wzięli udział w tej akcji. Warto przy okazji zauważyć różnicę rangi działań. Wtedy w Gruzji wzięli w niej udział prezydenci (a rzecz dotyczyła działań wobec Rosji!) teraz tylko ministrowie spraw zagranicznych (a tutaj jest tylko konflikt wewnętrzny władzy i opozycji). Pokazuje to dobitnie kto cieszył się rzeczywistym uznaniem a czyje plecy służą wyłącznie do poklepywania. Warty jest również odnotowania fakt, że z niejasnych powodów minister spraw zagranicznych Francji wycofał się wcześniej i porozumienie zostało podpisane bez niego. Jakoś dziwnie mało się mówi na ten temat. Co się stało na tych nocnych rokowaniach, że zdecydował się nie brać dalej w tym udziału i nie podpisał porozumienia? No przecież chyba nie dlatego, że wystygnie mu danie z żabich udek serwowanych w ulubionej restauracji na Polach Elizejskich.

Jak będzie zapamiętana wizyta Prezydent Kaczyńskiego w Gruzji w czasie tamtej wojny w a jak będzie zapamiętana wizyta Sikorskiego? Prezydent Kaczyński wygłosił płomienne wolnościowe wystąpienie do tłumów zgromadzonych na placu głównym stolicy gdy na Gruzję jechały już rosyjskie tanki. Sikorski będzie zapamiętany z wściekłej reakcji do opozycji: „zabiją was wszystkich”. Nie odważył się pojechać na Majdan i wygłosić przemówienia do demonstrantów.

Tyle porównania naszych polityków. Warto postawić sobie pytanie kto jest odpowiedzialny za śmierć ludzi na Majdanie? Janukowycz? Nie, to nie jest przyczyna. To jest skutek. On dostał z woli ludu „papiery” na sprawowanie władzy. I sprawował ją tak jak ją sobie wyobrażał. Jego działania mieszczą się w prawach cybernetyki. Jedno z nich mówi, że układ o mniejszej złożoności nie może sterować układem o większej złożoności. Z jednym wszak wyjątkiem, z wyjątkiem użycia siły. Przez złożoność układu należy rozumieć umiejętność ogarniania przez niego otaczającej rzeczywistości, umiejętność przywidywania zawczasu zagrożeń, tworzenia wizji zdolnej do zaakceptowania przez olbrzymią większość. Jeżeli się buduje elitę na zasadach kolesiostwa to się skończy tak jak większość politycznych meteorytów w historii świata. Zaryje się gębą w piach.

Kto jest odpowiedzialny za śmierć ludzi na Majdanie? Bezpośrednią odpowiedzialnością należy obciążyć smarkaczy będących na czele Pomarańczowej Rewolucji. Wtedy był jeszcze dobry czas. Była radość i fiesta. Była olbrzymia energia w ludziach. Trzeba było schować osobiste ambicje kto jest ważniejszy od kogo i zacząć budowę solidnej elity zdolnej prowadzić kraj do rozwoju. Nie brakuje przecież tam ludzi zdolnych. W ostatnich dniach Facebook kupił za kwotę równoważną budżetowi niejednego serwis WhatsApp, którego jednym z autorów jest Ukrainiec Jan Koum. Wyemigrował z niej z braku perspektyw rozwoju. Jest więc z czego budować.

Mam złe przeczucia, że tym razem chodzi o to aby doprowadzić ludzi na Ukrainie do rozpaczy i bezsensu podejmowania jakichkolwiek twórczych działań obywatelskich. Jest to po prostu idealne pole do działania dla miernot politycznych, które będą się w tym pławić jak pączki w maśle. Urodzajna ziemia ukraińska jest łakomym kąskiem. Doprowadzone do bankructwa przedsiębiorstwa pójdą pod młotek za kilka hrywien. Podejrzewam, że kancelarie prawne "na Zachodzie" pracują już w tym celu w dzień i w nocy. Obym był w błędzie.