GDY TALENT ZŁEJ SPRAWIE SŁUŻY...

Nie wiem, czy pójdę na film o beznadziejnym człowieku. Chociaż powinienem; trudno wypowiadać się o czymś, czego się nie widziało.
 
Mniej więcej wiem, czego się spodziewać – bardzo dobry, charyzmatyczny aktor, profesjonalny scenarzysta, rutynowany i nagradzany reżyser, producent z furą pieniędzy; to wszystko powinno gwarantować zawodową, topową produkcję filmową.
 
Ja jednak nie przyłożę ręki do finansowania tego obrazu. Nie kupię biletu. Może obejrzę kiedyś przy okazji u znajomych z płyty DVD. Lub zobaczę w telewizji (na pewno będą jeszcze to puszczać, i to wielokrotnie). 
 
Zapytacie: dlaczego „nie”?
 
Ano – z tego samego powodu, dla którego nigdy nie kupiłem „NIE” Urbana czy „GW” Michnika... Czasami przekartkowałem gdzieś w poczekalni czy w samolocie, aby wiedzieć, co w trawie piszczy. Ale nigdy nie dałbym tym panom zarobić. Nawet gdyby dołączyli swej gazety medalik, kalendarz z papieżem czy plakat z Piłsudskim...
 
Lech Makowiecki
 
P.S. Przy okazji zadaję sobie pytanie – czy talent może służyć złej sprawie? Bo jeśli to tylko kwestia ceny – to każdej z artystycznych profesji bardzo jest blisko do najstarszego zawodu świata...
Wyczytałem, że we wspomnianym wyżej filmie przewija się w tle wolnościowa muzyka; kultowe przeboje niepokornych kapel mojej młodości...
Tu aż się prosi o wierszowany komentarz (z tomiku „Pro Publico Bono”):
 
      JESZCZE BĘDZIE PRZEPIĘKNIE...
 
„Jeszcze będzie normalnie...  Jeszcze będzie przepięknie...”
Rockman Lipiński  Tomasz –  ni śpiewał to, ni stękał.
 
Wiodące  media w eter głos transmitowały,
I płynął śpiew z Platformy! Donośny, wspaniały...
         
Pamiętam słowa one, pomnę ich znaczenie,
Gdy nadzieję dawały, wieszcząc przeznaczenie...
 
Nie rozumiałem wtedy słów innego barda:
Że mury rosną dalej –  mimo „zmiany warty”...
 
Dziś, kiedy zgrany refren niecnej sprawie służy,
Każde nowe wybory otrzepią go z kurzu.
 
Sypną możni srebrniki za te same strofy;
Nic to, że taka piękna idzie katastrofa!
 
Morał z tej opowieści jawi się ostatni:
Temu będzie przepięknie, komu płaci płatnik...
 
P.S.
Lecz czasem myślę sobie –  niepotrzebnie „truję”;
Gdy sejm marihuanę zalegalizuje
Nastanie era szczęścia... Każdy „działkę” walnie,
Będzie wreszcie przepięknie! Ale czy normalnie?
 
A ja zapraszam na spotkania autorskie, podczas których podpisywał będę w/w tomik "wierszowanych felietonów" pt. "PRO PUBLICO BONO":
Środa, 9.X. (godz. 18'00") w Łodzi, ul. Tuwima 28 (sala konferencyjna wieżowca PKP, I p.)
A z cyklu znalezione w sieci: „Wolny Najmita” z płyty „Patriotyzm”. Miałem zaśpiewać to na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie gdzieś na przełomie lat 70/80... Niestety - nie było klimatu...
http://www.youtube.com/w…