Putin dostanie pokojowego Nobla?!

No, w każdym razie został do tej nagrody oficjalnie zgłoszony. Pismo do Norweskiego Komitetu Noblowskiego skierowała jakaś marginalna rosyjska organizacja pozarządowa o nazwie Międzynarodowa Akademia Duchowej Jedności Narodów. Wcześniej z tą samą inicjatywą wystąpiły dwie inne rosyjskie organizacje społeczne – Międzynarodowy Ruch Obrony Praw Narodów i Ogólnorosyjska Fundacja Edukacji. Do akcji włączył się rosyjski piosenkarz i deputowany do Dumy Państwowej – Josif Kobzon, znany nie tylko ze śpiewania, ale również z tego, że USA odmawiają mu wjazdu ze względu na podejrzenia o związki z mafią. Kobzon stwierdził, że jeżeli Barrack Obama, który przygotowuje się do wtargnięcia do Syrii taką nagrodę otrzymał, to tym bardziej powinien ją dostać Władimir Putin próbujący wojnę powstrzymać.
Tu warto przypomnieć niektóre dokonania kandydata do Pokojowej Nagrody Nobla:
Późne lato 1999 – w powietrze wylatują domy mieszkalne w Bujnaksku, Dagestanie, Moskwie i Wołgodońsku. Ginie ponad trzysta osób. Prezydent Putin o zamach oskarża „czeczeńskich terrorystów”. Chce mieć casus belli w Czeczenii. Wszystko wskazuje na to, że ładunki wybuchowe podłożyło FSB (agentów FSB zlapano na gorącym uczynku, kiedy przygotowywali kolejną eksplozję w mieście Riazań). Zaraz potem wybucha tzw. II wojna czeczeńska.
Marzec 2000 roku – katastrofa lotnicza na lotnisku Szeremietiewo wkrótce uznana za zamach terrorystyczny. Ginie 9 osób, w tym Artiom Borowik, szef wydawnictwa Sowierszenno Siekretno, który w przeddzień wyborów prezydenckich zamierzał opublikować dane o biologicznej matce Putina (pochodzenie i życiorys prezydenta Rosji nie są do końca jasne).
Kwiecień 2003- przed własnym domem w Moskwie zostaje zastrzelony Siergiej Juszenkow, aktywny członek Komisji Kowaliowa pracujacej nad zbadaniem okoliczności zamachów bombowych z 1999 roku.
 Początek lipca 2003- umiera z powodu „poważnej reakcji alergicznej” Jurij Szczekoczichin, inny członek Komisji Kowaliowa, rosyjski dziennikarz, członek Dumy Państwowej i Komitetu Walki z Korupcją. Wyniki jego badań nad rosyjskimi służbami specjalnymi są do dziś objęte tajemnicą. Szczekoczichin był też zastępcą redaktora naczelnego „Nowej Gazety”, w ktorej pracowała Anna Politkowska.
7 października 2006- zostaje zamordowana Anna Politkowska. Trafunkiem (cóż za zbieg okoliczności!) w dzień urodzin Władimira Putina. Ta wybitna rosyjska dziennikarka zajmowała się chyba zbyt gorliwie wojną w Czeczenii i autorytarną polityką prezydenta. Jej ciało znaleziono w windzie domu w Moskwie. Był przy nim porzucony pistolet PM.
Listopad 2006 – w Londynie zostaje otruty polonem Aleksander Litwinienko, były podpułkownik KGB, przeciwnik Putina, szczególnie jeśli chodzi o wojnę w Czeczenii. Litwinienko był współautorem książki „Wysadzić Rosję”, w której oskarżał FSB o zamachy terrorystyczne z 1999 roku w celu zrzucenia odpowiedzialności na Czeczenów. Prowadził też śledztwo w sprawie śmierci Politkowskiej. Izotop polonu 210 podany mu w herbacie był jakby podpisem rosyjskich służb specjalnych pod tym morderstwem.
Poza tym - przypomnijmy szersze akcje świadczące u umiłowaniu pokoju i szanowaniu ludzkiego życia przez ewentualnego laureata Pokojowej Nagrody Nobla:
Wojna w Czeczenii – celowe bombardowania i ostrzeliwania cywilnych osiedli, morderstwa i egzekucje bez wyroków sądowych, gwałty, bezprawne pozbawianie wolności, tortury zatrzymanych, uniemożliwianie ewakuacji cywilów z niebezpiecznych miejsc lub odwrotnie – wymuszanie ich przemieszczeń, grabieże, bezprawne konfiskaty majątków, branie zakładników i używanie ich jako żywych tarcz. Czeczeni oczywiście też do świętych nie należeli, ale nikt ich przywódców jak dotąd nie zgłosił do Pokojowej Nagrody Nobla.
23-26 października 2002 – czeczeński atak terrorystyczny na moskiewski Teatr na Dubrawce. W wyniku odbijania obiektu przez antyterrorystów giną 173 osoby, w tym 133 zakładników. Ludzi u nas mnogo?
1 września 2004 – czeczeński atak na szkołę w Biesłanie. W wyniku szturmu rosyjskich jednostek specjalnych ginie ok. 400 osób, w tym 171 dzieci,  ok. 700 osób jest rannych. Nie można było jakoś oszczędzić tych dzieci?
No cóż, może zgłośmy też do Pokojowej Nagrody Nobla pośmiertnie Osamę Bin Ladena, do filmowego Oskara Annę Muchę, a na terrorystę wszechczasów wybierzmy na Mahatmę Gandhiego. Jeżeli już wszystko ma być na opak, to biegnę teraz wytarzać się w piachu zamiast kapieli, a potem wezmę na grzbiet samochód i udam się w kierunku przeciwnym do zamierzonego. Tam przecież wszyscy powoli zmierzamy...