Nie ma słów. Jest pamięć i nadzieja, i wiara...

Refleksyjnie... w 31 miesięcznicę zamachu smoleńskiego...



Nie ma słów. Jest pamięć i nadzieja, i wiara...



Oj... nie ma słów...

Na gesty ostatnich lat minione,

Na zaprzaństwo przez III Rzeczpospolitą zdradliwą czynione...

Na ogrom rozpaczy zadanych Ojczyźnie,

Na platformianą swołocz poddaną sowieckiej i germańskiej zgniliźnie...



Oj... nie ma słów...

Na ból zadany Polakom w kraju i na dalekim uchodźstwie,

Na strach bijący z oczu tchórzy i zdrajców radośnie,

Na mord uczyniony na rodakach najbliższych,

Na kłamstwo bijące z oczu sowieckich myśliwych...



Oj... nie ma słów...

Na bezprawie owiane małością tysiącletnich wędrowców,

Na bałamutność niby wybrańców a odwiecznych bezpaństwowców,

Na cierpienia zadane naszej polskości...

Na ośmieszanie Krzyża w oparach fałszywej hrabioskości...



Oj... nie ma słów...

Na kłamliwą hipokryzję siejącą nienawiść,

Na pogardę godzącą w polską narodową tożsamość,

Na wasalizację i powolną utratę naszej Ojczyzny,

Na  jej upadek, w skali dziejów drastyczny...



Jest za to nasza pamięć, nadzieja i wiara,

Polska jest i będzie, tak wielka jak smoleńska ofiara...

Odzyskamy ją, odrodzi się jak zawsze w glorii i chwale,

A śmierć smoleńska będzie fundamentem w tym dziele...



Pozdrawiam



Zostaw za sobą dobra, miłości i mądrości ślad...

http://krzysztofjaw.blog…

[email protected]