Brzeziński. Smutne

Było kiedyś pismo „Spotkania”. Tygodnik ilustrowany, tzw. prawicowy. Grzeczny, spokojny, kulturalny. W tym tygodniku w gorącym styczniu 1991 opublikowano wywiad ze Zbigniewem Brzezińskim. Wywiad miał tytuł – cytat z jego wypowiedzi: „Wojny w Zatoce nie będzie.”
W dzień czy dwa po ukazaniu się pisma, 17 stycznia 1991, wybuchła wojna w Zatoce. „Pustynna burza” – taki nosiła kryptonim. Trwała coś dwa tygodnie. Irak poddał się, oddał część terytorium Kuwejtowi, i tak się zakończyła ta wojna.
Być może Brzeziński mówił tak wtedy na „zmyłkę” – tak tłumaczyli go życzliwi. Ale jak się jest wybitnym politologiem i  sowietologiem, to chyba lepiej w takiej sytuacji nie udzielać wywiadu, bo a nuż ci, których chciałoby się wprowadzić w błąd, nie czytywali „Spotkań”? Szczególnie, że wyrażone przekonanie obszernie uzasadnił.
Taki to specjalista.