Pismaki, prezenterzy i bąk polski

Sąd oddalił wniosek OLT Express o ogłoszenie upadłości. Jego zdaniem spółka nie dysponuje wystarczającym majątkiem, by ponieść koszty postępowania. Nie zaczęły się więc żadne postępowania komornicze. Ba, nie wlazł tam nawet syndyk masy upadłości, a już Michał Tusk vel Bąk (vel Batman) zaaresztował samolot! No słuszną linię ma nasza władza – cytując klasyka. To info ogłosiły wszystkie rządowe media. Dziennikarzyny piały w transie, że mały Tusk to bohater.
Ale nie o młodym Bąku vel Tusku (albo odwrotnie) będzie rzecz tym razem, ale o tych „dziennikarzach”.
Słyszałam kiedyś od znajomego, starszego i doświadczonego dziennikarza, że pojęcie „etyka dziennikarska” umarło w Polsce w 1992 r.
Przedtem, w krótkim powiewie wolności słowa po 1989, dziennikarz był kronikarzem wszystkiego i wszystkich. Media naprawdę służyły do opisywania rzeczywistości. Artykuły pisano na maszynach i robiono to w kilkadziesiąt minut, więc nie nadawał się do tej roboty żaden gamoń, który klepie jednym palcem i robi błędy. Dziennikarzem było się przez całą dobę. Dziennikarz cieszył się i czuł dumę, że był oczami i uszami swojego kraju.
Dziś nie wyjaśni nam już niczego żaden redaktorek z medialnego klubu kolesia. Nie ma już dziennikarstwa w naszym kraju. Całkiem możliwe, że dziennikarstwo polskie umarło w dniu, w którym zamiast Herberta hołota z uniwersytetu zaczęła czytać podręczniki do pablik rilejszyns.
Dzisiaj, gdy media żyją z reklam, mediami rządzi dział reklamy. Jego lewymi i prawymi rękami są art dajrektorzy i graficy, a w roli dziennikarzy – wszelkie pociotki, kumple, niepiśmienna gadzina kolesiów, wnuków ubeków. Wpychani do redakcji na siłę, by pierdzieli w stołki jako kolejni zastępcy zastępców zastępców. A z ich pismactwa ma wynikać tylko jedno – „Kaczor jest głupi”.
Czasami WSIowi przysyłają takiemu pismakowi gotowca, żeby się nie zmęczył. W myśl zasady wszechobecnych anglicyzmów nazywa się to press kitem.
Media kupują sobie takiego "dziennikarza" razem z jego godnością, której ten pajac nie posiada.
W związku z tym, w roku dwa tysiące dwunastym legitymacja dziennikarska już nic nie znaczy i nie jest dobra nawet do wytarcia dupy.