1. W tym roku potrzeby kredytowe netto naszego Skarbu Państwa są najwyższe w całym 20-letnim okresie transformacji. Po pierwsze wynika to z tego, że dług publiczny na koniec 2009 roku wyniósł blisko 660 mld zł czyli blisko 51% PKB. Po drugie bardzo wysoki deficyt budżetowy w 2010 roku i deficyty innych instytucji publicznych ( w tym samorządów) powodują,że tegoroczny deficyt finansów publicznych wyniesie przynajmniej 7% PKB czyli kolejne 91 mld zł i to mimo przychodów ze sprzedaży majątku Skarbu Państwa, które maja wynieść około 30 mld zł.
Żeby obsłużyć stary dług i sfinansować tegoroczny Skarbowi Państwa potrzeba w tym roku przynajmniej 200 mld zł (ok. 50 mld euro)i te pieniądze trzeba pożyczyć w kraju i za granicą.
Minister finansów zdając sobie sprawę, że europejskie rządy chcą pożyczyć w tym roku 2,2 bln euro, stara się pożyczać jak najwięcej już w pierwszych tygodniach tego roku. W ciągu pierwszych 40 dni udało się ministrowi finansów sprzedać obligacje za ponad 32 mld zł przy czym zapotrzebowanie na nie było wyraźnie wyższe niż ilość oferowanych obligacji na poszczególnych przetargach.
2. Przetargi odbywają się w każdym tygodniu, przy czym ministerstwo finansów przed każdym z nich sonduje rynek i dostosowuje ofertę do popytu na obligacje. W przetargu 13 stycznia na obligacje 2-letnie sprzedano papiery za 6,6 mld zł podczas gdy popyt wyniósł ponad 20 mld zł. W dwóch przetargach 20 stycznia sprzedano obligacje 10-letnie za 2,4 mld zł przy popycie 6,6 mld zł i obligacje 20-letnie za 0,6 mld zł przy popycie 1,8 mld zł. Wreszcie na przetargu 10lutego znowu na obligacje 2-letnie sprzedano papiery za 6,6 mld zł przy popycie wynoszącym blisko 18 mld zł.
Na razie więc zapotrzebowanie na polskie papiery skarbowe jest wyraźnie wyższe niż ich podaż tyle tylko,że im obligacje opiewają na dłuższy okres tym popyt jest mniejszy. To oczywiste, że inwestorzy w niepewnych czasach starają się lokować swoje wolne środki finansowe na możliwie jak najkrótsze okresy mimo,że obligacje krótkookresowe mają niższą rentowność niż niż te długookresowe.
Z kolei minister finansów jest zainteresowany tym,żeby średnia zapadalność obligacji wydłużała się co oznacza,że w ofercie powinno znajdować się więcej obligacji wieloletnich i powinny opiewać na większe sumy.
3.Polskie obligacje w większości kupują podmioty krajowe, główniebanki. Okazuje się,że spadek akcji kredytowej banków zarówno dla przedsiębiorstw jak i gospodarstw domowych spowodował zjawisko powszechnej nadpłynności, która jest kierowana na bony pieniężne Narodowego Banku Polskiego oraz bony i obligacje skarbowe. Bony NBP są oprocentowane około 3,5% a obligacje 2-letnie przynajmniej 5%,stąd duże zapotrzebowanie na papiery oferowane przez Skarb Państwa.
Kolejna grupa podmiotów kupujących obligacje to Otwarte Fundusze Emerytalne, które do tej pory zgromadziły już oszczędności ubezpieczonych w wysokości ponad 180 mld zł i zasadniczą część tej kwoty lokują w obligacjach. Wyglądana to,że najbliższych miesiącach Skarb Państwa nie będzie miał kłopotów ze sprzedażą papierów wartościowych ale raczej tych krótkookresowych, choć ich rentowność będzie musiała rosnąć. Wynika to z pogłębiającej się niepewności na europejskich rynkach, a także pewnej awersji do papierów rządowych wywołanej trudną sytuacją kilku krajów strefy euro co do których powiększyło się ryzyko niewypłacalności.
Może się więc okazać,że za parę miesięcy pojawią się trudności ze sprzedażą także naszych papierów skarbowych szczególnie tych długookresowych. Tak się stało ostatnio z 10-letnimi obligacjami Czech i Portugalii. Obydwa kraje sprzedały na ostatnim przetargu zaledwie połowę planowanej emisji mimo tego,że prawdopodobieństwo związane z wypłacalnością obydwu jest mniejsze od prawdopodobieństwa wypłacalności Polski.
Na przykład prawdopodobieństwo niewypłacalności Czech jest szacowane na 5,7%,a Polski na 7,7% co oznacza,że i my w najbliższym czasie może mymieć kłopoty z finansowaniem długu publicznego.
W tym roku potrzeby kredytowe netto naszego Skarbu Państwa są najwyższe w całym 20-letnim okresie transformacji.