Prezydent ma rację i oby mu się udało

Wiele osób zastanawia się o co chodziło Prezydentowi z tym przebaczaniem, budowaniem wspólnoty. Powróćmy więc na Krakowskie Przedmieście w pierwszych trzech dniach od 10.04.2010. Na krakowskie Przedmieście przychodzili ludzie. Nie tylko zwolennicy tragicznie zmarłego Prezydenta Lecha Kaczyńskiego - także ci, co na niego nie głosowali, niekiedy z niego wcześniej kpili i dopiero pod wpływem szoku zrozumieli kogo stracili. Razem palili znicze ci, którzy od pierwszych dni uważali, że doszło do zamachu i ci, co wtedy absolutnie zamach odrzucali. Palili znicze wyborcy PiS i zwolennicy innych opcji, które pod Smoleńskiem też straciły swoich przedstawicieli. Zrodziła się autentyczna wspólnota. Panowała zaduma, refleksja, chęć zmiany i wprowadzenia nowej jakości do życia politycznego. Tam nikt nikogo nie pytał co uważa, w co wierzy, co nie wierzy. Częstszymi pytaniem były: jak to możliwe, że zginęło tylu wspaniałych ludzi? Jak to możliwe, że dopiero teraz media drukują piękne zdjęcia Lecha i Marii Kaczyńskich? Jak to możliwe, że wcześniej Ona była przedstawiana jak brzydula, o On jak jakiś nienormalny. Jak mogliśmy na to pozwolić - bez względu na przekonania polityczne, różnice zdań - jak mogliśmy? Ale już w trzecim dniu żałoby środowisko GW i innych szczujni zaczęło pracować nad rozbiciem tej wspólnoty. Pierwszym przyczółkiem do wmawiania, że "Polacy są głęboko podzieleni" był pomysł pogrzebu na Wawelu. Biorąc pod uwagę proporcje pomiędzy protestującymi przeciwko pochówkowi (sumując ze wszystkich miast około 200 osób - głównie młodzieżówka PO), a oddającymi hołd na Krakowskim Przedmieściu (klikaset tysięcy osób każdego dnia) równie uprawnione byłoby stwierdzenie, że "Polacy dzielą się na pedofilów i tych, co pedofilami nie są", ale ta sztuczka zadziałała - pojawiły się pierwsze rysy. Później kamieniem milowym było robienie cyrku pod krzyżem na Krakowskim Przedmieściu - jak się później okazało liderami "obrońców krzyża" byli prowokatorzy wynajęci przez sztab Komorowskiego (Adam Hadacz i Joanna), a liderami "wspaniałej, radosnej młodzieży", co sikała na znicze i poniżała zdesperowanych i otumanionych przez prowokatorów staruszków byli odnotowywani w statystykach policyjnych koledzy Palikota. Nie była to pierwsza taka akcja. Proszę odszukać materiały archiwalne z czasów bezpośrednio po śmierci Jana Pawła II, jak usilnie wmawiano, że "pokolenie JP2 to typowo polski słomiany zapał" i jak drukowano cykl artykułów typu "nie płakałam po papieżu". Nie była to także akcja ostatnia. Proszę przypomnieć sobie jak Prezydent Andrzej Duda został bezprecedensowo i niewspółmiernie do przyczyny zaatakowany za ułaskawienie Kamińskiego (jeśli "dyktator" ułaskawia więźniów politycznych skazanych za czasów "demokracji", to dziwny jest to "dyktator" i jeszcze dziwniejsza "demokracja"). Skąd ten atak, a zwłaszcza jego skala? Bo najważniejszą obietnicą Andrzeja Dudy w kampanii wyborczej było przywrócenie wspólnoty narodu. DLACZEGO? Skąd się biorą te wszystkie ataki na jedność, chęć budowanie wspólnoty, nowej jakości życia i polityki? Skąd się bierze taka ich zaciekłość i zabójcza skuteczność? Odpowiedź jest prosta i przerażająca: BO DLA PEWNYCH ŚRODOWISK POWRÓT ROZUMU, WSPÓLNOTY I NORMALNOŚCI JEST GORSZY NIŻ ŚMIERĆ - TO ICH ABSOLUTNY KONIEC. Jakie to środowiska? Wystarczy znów wygooglać kto tak zachwalał hołotę urządzającą "hepeningi" z sikaniem na znicze, krzyżami z puszek piwa... "Gazeta Wyborcza", "Krytyka Polityczna", "TVN", cały utworzony później "Ruch Palikota" większość polityków PO (kilku się natychmiast od tego odcięło - pierwszy, już na etapie cyrku wokół pochóku odciął się Jarosław Gowin i za to Go od tamtej pory szanuję). Więc myślę, że wspólnotę trzeba odbudowywać, a nawet tworzyć na nowo. Nie będzie to zadanie łatwe, bo te środowiska będą walczyły zajadle do samego końca. Czy jest to zadanie wykonalne? Nie wiem. Ale jak długo będziemy dwoma nienawidzącymi się plemionami, tak długo to oni (te środowiska) będą prawdziwymi zwycięzcami - nawet gdybyśmy mieli 100% w parlamencie i zapuszkowali 100% winnych za Smoleńsk