Projekt Konstytucji Narodu Polskiego Cywilizacji Łacińskiej

Osobom które poszukują sposobów wyjścia z impasu, w jakim znalazła się Europa i przynajmniej częściowo Polska, proponuję lekturę projektu Konstytucji Wspólnoty Narodu Polskiego w rozumieniu Cywilizacji Łacińskiej (to ważne rozróżnienie, zainteresowanych zapraszam do uprzedniej lektury poprzedniego wpisu http://naszeblogi.pl/61019-czy...). Jest to propozycja takiego porządku prawnego w ramach którego mogą istnieć osobne porządki prawne rozmaitych wspólnot, zaś projekt Konstytucji ma za zadanie w prosty sposób uregulować relacje na płaszczyźnie publicznej, czyli tam, gdzie osoby wchodzą w relacje prawne poza swoją wspólnotą.

Ponieważ cechą charakterystyczną Cywilizacji Łacińskiej jest możliwość funkcjonowania "po swojemu" (cywilizacja ta nie narzuca rozwiązań lecz je proponuje, aczkolwiek konsekwentnie żąda tego samego, tj. powstrzymania się przez innych od narzucania jej właściwych im rozwiązań), co ma silny związek z obowiązującym w niej (a w zasadzie tworzącym ją) paradygmatem istnienia prawdy obiektywnej, do której wszyscy na swoją miarę i możliwości próbują - a przynajmniej powinni próbować - dążyć, oczywistym jest że w  żadnym wypadku nie jest to cywilizacja typu sakralnego (wymuszająca zachowania w oparciu o przepisy religijne). Jeżeli ktoś nie chce dążyć do prawdy i uważa że ją zna, no to nie, trudno, jego sprawa, każdy może robić głupstwa na własny rachunek, ale musi ten rachunek regulować we własnym zakresie.

Wyjątkowo preambułę umieściłem na samym końcu, niemniej dla samej treści propozycji Konstytucji jako aktu prawnego ma ona znaczenie jedynie (lub "aż") interpretacyjne.

Ponieważ już kilka razy zetknąłem się z wpisami typu: "Co prawda nie czytałem, ale uważam, że...", uprzejmie proszę o powstrzymanie się od tego - o tekście i treści nic to nie mówi, więc jest to co najwyżej opinia o własnych wyobrażeniach, która to opinia oczywiście i niewątpliwie jest prawdziwa właśnie dlatego że dotyczy wzmiankowanych wyobrażeń (a któż może znać je lepiej niż ich twórca), niemniej do sprawy niewiele to wnosi.

Natomiast serdecznie zapraszam do merytorycznej dyskusji, wyjaśnień, sporów etc.

Pozdrawiam
/-/ Obserwator
 

Projekt Konstytucji

PRAWO RZECZPOSPOLITEJ
 
Rozdział I
 
Rzeczpospolia Polska

 
Art. 1.1:     Rzeczpospolita Polska jest dobrem wspólnym Narodu Polskiego powołanym do ochrony właściwego mu sposobu życia zbiorowego oraz zarządzania sprawami wspólnymi w zakresie w jakim są Jej powierzane, do uczestnictwa w którym zaproszeni są wszyscy ludzie ze wszystkich ludów i narodów na całym świecie, chcący korzystać z wolności Rzeczpospolitej i przyczyniać się do jego rozwoju w realizacji jego celów.
 
Art. 1.2:     Rzeczpospolia Polska nie ma własnego terytorium innego niż państw lub ich fragmentów powierzonych mu w zarząd przez ludzi mogących zgodnie z prawem danego Państwa o tym decydować i deklarujących akces do Rzeczpospolitej.
 
Art. 1.3:     Osoby zamieszkałe w państwach lub ich fragmentach powierzanych w zarząd Rzeczpospolitej jako ich obywatele, mogą zarówno przyjąć poddaństwo jak i odmówić poddaństwa, jednocześnie indywidualnie deklarując wolę pozostania we wspólnocie dotychczasowego porządku prawnego. Obowiązkiem tego Państwa jest zapewnienie dla tych oraz wyłącznie tych osób zasad kontynuacji funkcjonowania dotychczasowego porządku prawnego i przewidzianej nim ochrony oraz określenie terenu jego obowiązywania w sferze publicznej i zasad jego zrozumiałego oznaczenia. Każda z tych osób może w dowolnym czasie zadeklarować poddaństwo na zasadach ogólnych.
 
Art. 1.4:     Lud Rzeczpospolitej Polskiej tworzą wszyscy poddani Rzeczpospolitej.
 
Art. 1.5:     .................................
 
 

 
Rozdział II
 
Poddani Rzeczpospolitej

 
Art. 2.1:     Poddanym Rzeczpospolitej może na wniosek zostać każdy człowiek na całym świecie wskutek świadomego, wolnego aktu dojrzałej woli, popartego publiczną przysięgą na przestrzeganie Konstytucji składaną według prawa Rzeczpospolitej, ze wskazaniem jako własnego dowolnego porządku prawnego wybranego z funkcjonujących w Rzeczpospolitej za zgodą właściwej Wspólnoty wyrażonej we właściwy jej sposób podany do wiadomości właściwych władz Rzeczpospolitej.
 
Art. 2.2:     Nikogo nie można poddaństwa pozbawić, chyba że na jego wniosek lub w wypadku złamania przysięgi stwierdzonego prawomocnie według prawa Rzeczpospolitej przez właściwą władzę.
 
Art. 2.3:     Prawo Rzeczpospolitej w zakresie sposobu uzyskiwania zgody odpowiedniej władzy Rzeczpospolitej na złożenie przysięgi na przestrzeganie Konstytucji, formy tej przysięgi oraz trybu stwierdzania jej złamania i pozbawiania poddaństwa, stanowi ustawa.
 
Art. 2.4:     Pozbawienie poddaństwa wyłącza z ochrony praw Rzeczpospolitej z obowiązkiem dotrzymywania zawartych zobowiązań w odpowiednim porządku prawnym. Za zdradę lub zbrodnię Władza pozbawiająca poddaństwa może orzec konfiskatę mienia
 
Art. 2.5:     Obywatelem Rzeczpospolitej może zostać każdy poddany Rzeczpospolitej, który świadomym, wolnym aktem woli wybierze publiczny porządek prawny Rzeczpospolitej za swój, składając osobno publiczną przysięgę według prawa Rzeczpospolitej.
 
Art. 2.6:     Płeć Obywatela Rzeczpospolitej ustala się według stwierdzonego biologicznego stanu faktycznego z dnia składania wniosku o nadanie statusu Obywatela jako męską lub żeńską. Sposób stwierdzania określa ustawa. Niedopuszczalne jest przyznanie statusu matki osobie płci męskiej, choćby przysposobiła wcześniej jako matka w swoim porządku prawnym.
 
Art. 2.7:     Każdy Obywatel Rzeczpospolitej może wystąpić z wnioskiem o złożenie przysięgi przynależności do Narodu Polskiego, jeżeli będzie on poparty przez trzech członków Narodu Polskiego lub odpowiednią władzę Rzeczpospolitej, przy czym w okresie pierwszego roku członkostwa we Wspólnocie Narodu Polskiego popierający wniosek są odpowiedzialni przed Wspólnotą za osobę popieranego, a wobec popieranego za wspieranie. Zasady odpowiedzialności określa prawo Wspólnoty Narodu Polskiego.
 
Art. 2.8:     Przynależność do Narodu Polskiego jest wolnym, wspartym przysięgą wierności Królowi rozumnym aktem woli takiej osoby, która fundamenty tworzące tożsamość Narodu Polskiego rozumie, przyjmuje i pragnie dożywotnio kultywować we wszystkich aspektach swojego życia, chyba że im swoim życiem zaprzeczy a właściwa władza Rzeczpospolitej w określony ustawą sposób odstępstwo potwierdzi, pozbawiając tym samym członkostwa.
 
Art. 2.9:     Pozbawienie członkostwa Narodu Polskiego jest równoznaczne z dożywotnim pozbawieniem poddaństwa ze wszystkimi skutkami.
 
Art. 2.10:   Poddaństwo, obywatelstwo oraz przynależność do Narodu Polskiego są wynikiem indywidualnego aktu woli i nie są przekazywane w drodze dziedziczenia.
 
Art. 2.11:   Śmierć członka Narodu Polskiego w obronie zasad i wartości zawartych w Preambule nakłada na Rzeczpospolitą obowiązek objęcia należytą opieką rodziny poległego, przy czym dzieci do osiągnięcia dojrzałości. Sposób i formę objęcia opieką określa ustawa.
 
Art. 2.12:   Na pośmiertny wniosek właściwej władzy Rzeczpospolitej śmierć poddanego w obronie zasad i wartości zawartych w Preambule nobilituje do godności członka Narodu Polskiego i nakłada na Rzeczpospolitą obowiązek objęcia należytą opieką rodziny poległego w ramach wskazanego przez rodzinę poległego porządku prawnego, przy czym dzieci do osiągnięcia dojrzałości. Sposób i formę objęcia opieką określa ustawa.
 
Art. 2.13:   ....................................
 
 
Rozdział III
 
Władze Rzeczpospolitej 

Art. 3.1.1:  Władze Rzeczpospolitej stanowią władza świecka i władza duchowa.
 
Art. 3.1.2:  Władzę duchową stanowi Prymas, wskazany przez Rzymski Kościół Katolicki w sposób jemu właściwy.
 
Art. 3.1.3:  Władzę świecką stanowią władze: kontynuacji, ustawodawcza i sądownicza.
 
Art. 3.1.4:  Nadrzędnym obowiązkiem władz świeckich Rzeczpospolitej jest ochrona zasad fundamentalnych zawartych w Preambule Konstytucji i zgodne z nimi postępowanie.
 
Art. 3.1.5:  Władzę kontynuacji stanowi Regent reprezentujący Króla i osobiście wykonujący powierzony w Konstytucji zakres obowiązków królewskiego plenipotenta.
 
Art. 3.1.6:  Władzę ustawodawczą stanowią: Sejm, reprezentujący Obywateli Rzeczpospolitej oraz Senat, reprezentujący członków Narodu Polskiego. Liczebność Izb stosownie do liczby Obywateli i członków Narodu Polskiego stanowi ustawa, przy czym Sejm nie może liczyć mniej niż 17 i więcej niż 163 posłów, zaś Senat nie może liczyć mniej niż 7 i więcej niż 47 senatorów.
 
Art. 3.1.7:  Władzę sądowniczą stanowi Sąd Najwyższy Rzeczpospolitej Polskiej, Sądy szczebla rejonowego, okręgowego i apelacyjnego oraz Trybunał Konstytucyjny.
 
Art. 3.1.8:  ..............................
 
 
Władza Duchowa Rzeczpospolitej 

Art. 3.2.1:  Prymas Rzeczpospolitej Polskiej strzeże Preambuły w zakresie nauki Kościoła.
 
Art. 3.2.2: Ocenie Prymasa Rzeczpospolitej Polskiej za zgodność z Preambułą w zakresie nauki Kościoła podlegają działania Regenta, który może przedstawiać do oceny także plany.
 
Art. 3.2.3:  W wypadku negatywnej oceny działań przez Prymasa, ma on bezwzględne prawo upomnienia Regenta z zakreśleniem terminu, przy czym upomnienie powinno być najpierw ustne w trakcie zaproponowanego prywatnego spotkania, a w braku przyjęcia propozycji spotkania w terminie trzech dni od jej złożenia powinno mieć formę upomnienia pisemnego w liście prywatnym. W braku reakcji na ocenę w terminie lub reakcji niepełnej, Prymas ma prawo ogłoszenia oceny poprzez upomnienie publiczne w wybranej formie.
 
Art. 3.2.4:  W wypadku licznych upomnień publicznych Regenta przez Prymasa, tylko i wyłącznie Prymasowi przysługuje prawo złożenia do Marszałka Senatu wniosku o wszczęcie procedury odwołania Regenta ze względu na uporczywe naruszanie przez Regenta zasad Preambuły w zakresie nauki Kościoła.
 
Art. 3.2.5:  Prymas opiniuje projekty ustaw za zgodność z Preambułą w zakresie nauki Kościoła w terminie nie dłuższym niż miesiąc od przedłożenia i możliwości zapoznania się z nimi. Brak opinii w terminie jest równoznaczny z brakiem opozycji. W wypadku opozycji, Prymas wskazuje kwestionowane elementy projektu wraz z uzasadnieniem.
 
Art. 3.2.6:  W wypadku śmierci Prymasa, władzę duchową przejmuje wcześniej wskazany i właściwie umocowany zastępca, sprawując władzę duchową na zasadzie „nihil novi” do czasu wskazania nowego Prymasa.
 
Art. 3.2.7:              ......................................
 
Władza Kontynuacji 

Art. 3.3.1:  Regent w imieniu Króla strzeże Preambuły Konstytucji i broni Konstytucji, jako pełnomocnik Króla sprawuje władzę zarządczą Rzeczpospolitej i stanowi zarazem ostateczną instancją odwoławczą Rzeczpospolitej w każdym trybie postępowania według prawa Rzeczpospolitej i prawa Wspólnoty Członków Narodu Polskiego.
 
Art. 3.3.2:  Regent każdy wyrok może jednokrotnie uchylić kierując sprawę do ponownego rozpoznania jak nową, przysługuje mu też prawo kasacji każdego wyroku oraz prawo łaski w postępowaniu karnym w stosunku do skazanego jak również do oskarżonego.
 
Art. 3.3.3:  Regent jest wybierany dożywotnio głosami członków Narodu Polskiego spośród zgłoszonych z ich grona kandydatów w obowiązkowym bezpośrednim głosowaniu tajnym większością ¾ głosów ważnych.
 
Art. 3.3.4:  W wypadku nie uzyskania wymaganej ilości głosów przez żadnego z kandydatów, głosowanie powtarza się, z tym że przed każdym głosowaniem skraca się listę o kandydata który otrzymał najmniejszą liczbę głosów lub tych kandydatów którzy ex aequo otrzymali najmniejszą liczbę głosów, aż zostanie co najmniej dwóch.
 
Art. 3.3.5:  Niezwłocznie po wyborze kandydat składa Przysięgę Regenta według prawa Rzeczpospolitej, z chwilą jej złożenia przejmując pełnię Władzy kontynuacji. 
  
Art. 3.3.6:  Regentowi przysługuje prawo abdykacji ze względu na wiek, zdrowie lub niezdolność do sprawowania funkcji. Akt abdykacji jest wygłoszonym dobrowolnie i publicznie stwierdzeniem wolnej woli, przekazanym w formie pisemnej na ręce władz Senatu.
 
Art. 3.3.7:  Po śmierci Regenta najbliższej rodzinie, zaś po abdykacji również dożywotnio byłemu Regentowi, przysługuje zabezpieczenie potrzeb życiowych w formie przysługującej Regentowi, przy czym małżonkowi dożywotnio o ile nie znajdzie się w ponownym związku, zaś potomstwu z małżeństwa do osiągnięcia wieku dojrzałości, lecz nie dłużej niż do ukończenia 21 roku życia.
 
Art. 3.3.8:  Władzę zarządczą Rzeczpospolitej Regent sprawuje osobiście przy pomocy aparatu administracyjnego Rzeczpospolitej, który jest tworzony przez Regenta stosownie do potrzeb wynikających z decyzji Władzy Ustawodawczej i we wzajemnym porozumieniu.
 
Art. 3.3.9:  Aparat administracyjny Rzeczpospolitej w relacji z poddanymi działa wyłącznie w oparciu i zgodnie z przepisami prawa. Domniemanie prawa jest zakazane.
 
Art. 3.3.10:            Aparat administracyjny Rzeczpospolitej może posługiwać się wewnętrznymi przepisami w randze rozporządzeń zatwierdzanych przez Regenta, wydawanymi wyłącznie na potrzeby regulowania sposobów własnego działania. Poddani nie podlegają rozporządzeniom.
 
Art. 3.3.11:            W okresie pomiędzy śmiercią, abdykacją lub odwołaniem Regenta a złożeniem Przysięgi Regenta przez następcę, jego obowiązki sprawuje Prymas Rzeczpospolitej Polskiego na zasadach dyskontynuacji i „nihil novi”.
 
Art. 3.3.12:            W wypadku złożenia do Marszałka Senatu wniosku o odwołanie Regenta i decyzji Senatu o wszczęciu procedury odwołania, do czasu jej rozstrzygnięcia Regent jest suspendowany, zaś jego obowiązki sprawuje Prymas Rzeczpospolitej Polskiego na zasadzie „nihil novi”.
 
Art. 3.3.13: ...................................
 
Władza Ustawodawcza 

Sejm 

Art. 3.4.a.1:           Zadaniem Sejmu jest tworzenie prawa wyłącznie w zakresie ..................
 
Art. 3.4.a.2:           Dla Sejmu ocena Prymasa jest wiążąca. Projekt ustawy wraz z wyszczególnionymi kwestionowanymi w ocenie Prymasa elementami Sejm może przekazać do Senatu celem dalszych prac lub zakończyć jego rozpatrywanie.
 
Art. 3.4.a.3:           ..............................
 
 
Senat 

Art. 3.4.b.1:           Senat stanowi prawo Wspólnoty Członków Narodu Polskiego i rozpatruje projekty prawa zgłaszane przez Sejm oraz odwołuje Regenta.
 
Art. 3.4.b.2:           Senat odwołuje Regenta na wniosek grupy Senatorów liczących co najmniej ¾ liczby lub na wniosek grupy członków Narodu Polskiego podpisany przez co najmniej ½ uprawnionych do głosowania do Senatu lub na wniosek Prymasa.
 
Art. 3.4.b.3:           Marszałek Senat obowiązany jest niezwłocznie wszcząć procedurę rozpatrzenia wniosku o odwołania Regenta zwołując w ciągu tygodnia sesję nadzwyczajną.
 
Art. 3.4.b.4:           ..............................
  
Władza Sądownicza 
 
Art. 3.5.1:  Sąd Najwyższy Rzeczpospolitej Polskiego stanowią izby Cywilna, Karna oraz Administracyjna;
 
Art. 3.5.2:  Cywilne sądy szczebla rejonowego i okręgowego składają się z sędziów zawodowych, sędziów z wyboru oraz przedstawicieli Regenta.
 
Art. 3.5.3:  Sędziego z wyboru na szczeblu sądu rejonowego wybierają na okres pięciu lat Obywatele zamieszkali w obszarze właściwości miejscowej, z możliwością odwołania w trakcie kadencji. Sposób wybierania i odwoływania określa ustawa.
 
Art. 3.5.4:  Sędziego z wyboru na szczeblu sądu okręgowego wybierają na okres pięciu lat Obywatele zamieszkali w obszarze jego właściwości miejscowej z sędziów z wyboru szczebla rejonowego którzy zakończyli pięcioletnią kadencję sędziego rejonowego, z możliwością odwołania w trakcie kadencji. Sposób wybierania i odwoływania określa ustawa.
 
Art. 3.5.5:  Wyrok sądu cywilnego szczebla rejonowego i okręgowego wydaje sędzia z wyboru wspierany radami sędziego zawodowego odnośnie systemu prawa Rzeczpospolitej, zaś zatwierdza go przedstawiciel Regenta. Sędziemu zawodowemu przysługuje votum separatum zaś przedstawicielowi Regneta prawo odrzucenia wyroku, co w obydwu wypadkach kieruje sprawę do sądu wyższej instancji w trybie pozaapelacyjnym.
 
Art. 3.5.6:  Postępowanie sądowe jest z zasady dwuinstancyjne, od orzeczenia Sądu przysługuje apelacja do sądu wyższej instancji.
 
Art. 3.5.7:  Sąd w danym postępowaniu apelacyjny może postanowienie sądu I instancji uchylić i skierować sprawę do ponownego rozpatrywania w I instancji lub apelację oddalić.
 
Art. 3.5.8:  Od wyroku Sądu II instancji przysługuje rewizja przez Sąd wyższej instancji
 
Art. 3.5.9:  Trybunał Konstytucyjny pełni w procesie opracowywania prawa funkcję doradczą Władzy Ustawodawczej w zakresie oceny niesprzeczności projektu z Konstytucją.
 
Art. 3.5.10:            Opinia Trybunału Konstytucyjnego dotycząca zgodności projektu z Konstytucją jest dla Władzy Ustawodawczej wiążąca.
 
Art. 3.5.11:            Wyłączne prawo interpretacji Konstytucji i wyłącznie na wniosek Regenta spoczywa na Komisji Konstytucyjnej, w skład której wchodzi trzech delegatów: jeden przedstawiciel Regenta, jeden przedstawiciel Senatu oraz jeden przedstawiciel Prymasa.
 
Art. 3.5.12:            Trybunał Konstytucyjny nie ma prawa interpretacji zapisów Konstytucji, w razie wątpliwości kieruje zagadnienie do Regenta w celu dokonania rozstrzygnięcia przez Komisję Konstytucyjną.
 
Art. 3.5.13:            Komisja Konstytucyjna na dany wniosek przeprowadza rozprawę z udziałem wnioskodawcy oraz ewentualnej opozycji i dokonuje jednogłośnie konkretnej interpretacji zapisu Konstytucji w terminie trzech tygodni od dnia sporządzenia wniosku przez Regenta lub złożenia do niego wniosku przez Trybunał Konstytucyjny lub Senat; na Regencie spoczywa obowiązek niezwłocznego zwołania posiedzenia Komisji Konstytucyjnej, lecz nie później niż na trzeci dzień od wpłynięcia wniosku z Trybunału Konstytucyjnego lub Senatu.
 
Art. 3.5.14:            Konkretna interpretacja zapisu Konstytucji dokonana przez Komisję Konstytucyjną staje się wiążąca dla Trybunału Konstytucyjnego po ratyfikacji przez co najmniej dwóch z trzech delegujących, przy czym przekroczenie terminu ratyfikacji uznawane jest za milczącą zgodę. Termin ratyfikacji dla wszystkich wynosi jeden miesiąc, przy czym dla Senatu o ile interpretacja została dokonana i złożona delegującym w czasie trwania jego sesji, inaczej termin wynosi jeden tydzień od dnia rozpoczęcia najbliższej sesji.  
 
Art. 3.5.15:            Wyłączne prawo interpretacji zapisów prawa spoczywa w gestii Władzy Ustawodawczej na wniosek właściwej Władzy Sądowniczej lub Regenta i odbywa się w sposób właściwy dla stanowienia tego prawa;
 
Art. 3.5.16:            ....................................................
 
Relacje między władzami Rzeczpospolitej 

Art. 3.6.1:  Stosunki pomiędzy wyznaczającym Władzą Duchową Kościołem rzymskokatolickim a władzami świeckimi regulowane są umową konkordatową.
 
Art. 3.6.2:  ....................................................                 
 

Rozdział IV
 
System prawny Rzeczpospolitej 

 
Art. 4.1.1:  System prawny Rzeczpospolitej tworzą prawo publiczne Rzeczpospolitej oraz prawa wspólnot poddanych Rzeczpospolitej.
 
Art. 4.1.2: System prawny Rzeczpospolitej dotyczy indywidualnych osób a nie terytorium, z wyjątkiem obszarów wspólnot wyznaczonych na podstawie art. 1.3 Konstytucji.
 
Art. 4.1.3:  Rzeczpospolita Polska gwarantuje poddanym prawa i wolności oraz egzekwuje obowiązki zgodnie z porządkiem prawnym Rzeczpospolitej.
 
Art. 4.1.4:  Ochrona praw poddanego jest konstytucyjnym prawem poddanego i obowiązkiem Rzeczpospolitej, egzekucja nakazanego prawem obowiązku jest konstytucyjnym obowiązkiem zarówno poddanego jak i Rzeczpospolitej.
 
Art. 4.1.5:  Publiczne prawo Rzeczpospolitej stanowi Prawo Rzeczpospolitej zawarte wyłącznie w Konstytucji i ustawach stanowionych przez Władzę Ustawodawczą.
 
Art. 4.1.6:  Rzeczpospolita Polska strzeże umów zawartych w systemie prawnym Rzeczpospolitej według porządku w którym zostały zawarte.
 
Art. 4.1.7:  Wszelkie cywilne relacje prawne pomiędzy poddanymi z różnych porządków prawnych wymagają dobrowolnego określenia z góry porządku prawnego w którym będą mieć miejsce. W wypadku nieokreślenia z góry i późniejszego braku zgody stron przyjmuje się że właściwy jest porządek publiczny, chyba że strony mogły rozpoznać lub wiadome im było że jedną ze stron jest członek Narodu Polskiego, gdyż wtedy przyjmuje się, że właściwe jest Prawo Wspólnoty Członków Narodu Polskiego.
 
Art. 4.1.8:  W cywilnych relacjach prawnych pomiędzy poddanymi w ramach jednego porządku prawnego, strony mogą dobrowolnie z góry określić jako właściwy publiczny porządek prawny Rzeczpospolitej pod warunkiem zachowania formy pisemnej i niezwłocznej rejestracji we właściwej władzy Rzeczpospolitej pod rygorem nieważności aktu. Akt dotyczy wyłącznie zdarzeń przyszłych.
 
Art. 4.1.9:  W relacjach pomiędzy członkami Narodu Polskiego ma zastosowanie wyłącznie Prawo Wspólnoty Członków Narodu Polskiego.
 
Art. 4.1.10:            Każdy poddany w każdym czasie może za odpowiednią zgodą właściwej Wspólnoty wskazać funkcjonujący w Rzeczpospolitej porządek prawny któremu chce podlegać, poprzez świadomy i dobrowolny akt woli złożony wobec właściwej władzy Rzeczpospolitej według prawa Rzeczpospolitej określonego ustawą, składając zarazem zobowiązanie bezwzględnego dotrzymania wszelkich już istniejących zobowiązań w ramach porządku prawnego w jakim zostały zawarte.
 
Art. 4.1.11:            W wypadku popełnienia pomiędzy członkami różnych wspólnot prawnych czynów zakazanych określonych w prawie choć jednej z nich, jeżeli popełniający miał możliwość rozpoznania prawnej przynależności ofiary czynu zakazanego zastosowanie ma prawo tej z zaangażowanych wspólnot które jest surowsze według kryteriów prawnych Rzeczpospolitej określonych ustawą. W innym wypadku stosuje się prawo sprawcy lub prawo Rzeczpospolitej, w zależności od tego które jest surowsze według kryteriów prawnych Rzeczpospolitej.
 
Art. 4.1.12:            Każda grupa co najmniej siedmiu poddanych może utworzyć wspólnotę własnego prawa regulującego relacje pomiędzy dorosłymi członkami wspólnoty, poprzez złożenie do odpowiedniej władzy Rzeczpospolitej wniosku o rejestrację wraz z przepisami prawa tej wspólnoty, sposobów jego zmian i ich zatwierdzania przez wspólnotę oraz zasad rozstrzygania sporów i egzekucji praw i obowiązków.
 
Art. 4.1.13:            W sprawach nie objętych aktualnie zgłoszonym prawem danej wspólnoty ma zastosowanie prawo publiczne Rzeczpospolitej na wniosek dowolnej strony złożony właściwej władzy Rzeczpospolitej. Złożenie takiego wniosku jest konstytucyjnym prawem poddanego, korzystania z którego nie wolno zakazać ani utrudniać pod sankcją wynikającą z przepisów rozdziału o ochronie Konstytucji.
 
Art. 4.1.14:            Każdy potomek poddanej Rzeczpospolitej podlega prawu Rzeczpospolitej jak poddany w porządku prawnym matki od momentu przyjęcia poddaństwa przez matkę lub od momentu poczęcia aż do czasu osiągnięcia dojrzałości, lecz nie dłużej niż do 21 roku życia.
 
Art. 4.1.15:            W przypadku wątpliwości przyjmuje się, że matką jest ta, która urodziła będąc poddaną lub przed przyjęciem poddaństwa ważnie przysposobiła według właściwego prawa.
 
Art. 4.1.16:            Poddani mogą przysposabiać i być przysposabiani jedynie w ramach własnego porządku prawnego.
 
Art. 4.1.17:            Sieroty po poddanych oraz sieroty po rodzicach bez poddaństwa, podlegają ochronie i publicznemu porządkowi prawnemu Rzeczpospolitej jak dzieci Obywateli.
 
Art. 4.1.18:            .....................................................
 

Rozdział V
 
System ekonomiczny Rzeczpospolitej 

Art. 5.1.1:  Każdy poddany Rzeczpospolitej może osobiście lub w dowolnym zrzeszeniu poddanych prowadzić dowolną aktywność gospodarczą jeżeli nie jest ona zakazana prawem Rzeczpospolitej. Tworzenie i funkcjonowanie bytów fikcyjnych jak osoby prawne jest zakazane jako sprzeczne z zawartą w Preambule zasadą wolności działania jako rozumnego wyboru w oparciu o opartą na tomizmie etykę Kościoła Katolickiego i zasadę równości osób w oczach Boga a w konsekwencji wobec prawa.
 
Art. 5.1.2:  Prawo Rzeczpospolitej może w drodze ustawy zakazywać prowadzenia danego rodzaju działalności gospodarczej wyłącznie ze względu na bezpieczeństwo publiczne, bezpieczeństwo Rzeczpospolitej oraz ochronę praw poddanych.
 
Art. 5.1.3:  Prawo Rzeczpospolitej może dopuszczać prowadzenie zakazanej powszechnie działalności gospodarczej na zasadzie udzielania koncesji w sposób przewidziany ustawą, jeżeli przemawiają za tym względy dobra wspólnego.
 
Art. 5.1.4:  Prawo Rzeczpospolitej może określać warunki finansowe niezbędne do rozpoczęcia działalności gospodarczej w dziedzinie bankowości.
 
Art. 5.1.4:  Niedopuszczalne jest odnoszenie korzyści z rozpowszechniania pornografii. Dla potrzeb rozstrzygania wątpliwości przyjmuje się, że pornografią jest każda forma przekazu zawierająca elementy prostytucji, którą jest każde świadome działanie lub zaniechanie odwołujące się do czyichś potrzeb seksualnych ze względu na własną korzyść.
 
Art. 5.1.5:  Zakazane jest ustanawianie podatku od dochodu w jakiejkolwiek formie.
 
Art. 5.1.6:  Zakazane jest tworzenie i funkcjonowanie systemu obowiązkowych ubezpieczeń społecznych.
 
Art. 5.1.7:  Wszyscy poddani Rzeczpospolitej od momentu osobistego złożenia przysięgi poddaństwa podlegają podatkowi pogłównemu w wysokości określanej corocznie przez Władzę Ustawodawczą. Wpływy z podatku pogłównego w całości przeznaczone są w kolejności na zapewnienie funkcjonowania zewnętrznych i wewnętrznych systemów bezpieczeństwa Rzeczpospolitej oraz władzy sądowniczej.
 
Art. 5.1.8:  Poddani Rzeczpospolitej działający wyłącznie w ramach własnych wspólnot prawnych podlegają na rzecz Rzeczpospolitej opodatkowaniu podatkiem obrotowym 1%, w całości przeznaczanym na rozwój i obsługę infrastruktury transportowej Rzeczpospolitej.
 
Art. 5.1.9:  Każda wspólnota prawna może określać zasady opodatkowania swoich członków na rzecz tej wspólnoty według własnego prawa.
 
Art. 5.1.10:            Każdy samorząd może na zasadzie zgody nakładać na swoich wyborców własne podatki według przyjętych przez siebie zasad, przy czym muszą być one powszechne, czyli ponoszone przez większość wspólnoty wyborców, równe, czyli będące podobnym obciążeniem i sprawiedliwe.
 
Art. 5.1.11:            W sytuacji nadzwyczajnej związanej z klęską żywiołową, sytuacją zagrożenia Rzeczpospolitej lub zdrowia i bezpieczeństwa poddanych, Regent ma prawo wystąpić do wszystkich wspólnot o obciążenie celowym podatkiem dodatkowym w określonej wysokości.  Ściągnięcie tego podatku może nastąpić wyłącznie po uzgodnieniu ze wszystkimi wspólnotami, a po ustąpieniu sytuacji nadzwyczajnej pozostała nadwyżka podlega zwrotowi.   
 
Art. 5.1.12:            Wszelka działalność wszelkich osób między różnymi wspólnotami prawnymi oraz w obszarze prawa publicznego podlega opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej.
 
Art. 5.1.13:            Podatek od wartości dodanej wynosi nie więcej niż 20% i jest obliczany od wartości transakcji. Dochód z tego podatku stanowi przychód Rzeczpospolitej.
 
Art. 5.1.14:            Każdemu poddanemu przysługuje odliczenie od podatku należnego 95% kwoty zapłaconego podatku od wartości dodanej. Dopuszczalne jest progresywne zmniejszenie kwoty odliczenia w przedziałach co 0,5% w funkcji rosnących obrotów, lecz nie mniej niż 90%. Zasady odliczania reguluje ustawa.
 
Art. 5.1.15:            Niedopuszczalny jest podatek katastralny ani podatek od wartości majątku rzeczowego, za wyjątkiem podatku od wzrostu wartości nieruchomości wskutek inwestycji niezależnych od działań właściciela. Właściwym do naliczenia i poboru podatku jest organ ponoszący inwestycję, zaś stawka podatku nie może przekroczyć 1% wzrostu warości. Nakłady właściciela w inwestycję podnoszącą wartość pomniejszają kwotę podatku.
 
Art. 5.1.16:            Dopuszczalne jest wprowadzenie podatku od kapitału oraz opodatkowanie zysków z kapitału.
 
Art. 5.1.17:            ............................................
 
 
System finansowy Rzeczpospolitej 

Art. 5.2.1:  Środkiem płatniczym Rzeczpospolitej do celów podatkowych jest ...............
 
Art. 5.2.2:  Wyłącznie prawo emisji środków płatniczych ma Narodowy Bank Rzeczpospolitej.
 
Art. 5.2.3:  Narodowy Bank Rzeczpospolitej ma wyłączne prawo kreacji pieniądza dłużnego w systemie rezerwy cząstkowej, które może być przedmiotem dzierżawy na warunkach przewidzianych ustawą.
 
Art. 5.2.4:  Każda grupa poddanych Rzeczpospolitej może utworzyć wspólne przedsięwzięcie o charakterze spółki jawnej, pełniące funkcję banku komercyjnego. Warunki tworzenia w postaci minimalnego depozytu kapitału w Narodowym Banku Rzeczpospolitej określa ustawa.
 
Art. 5.2.5:  Niedopuszczalne jest kreowanie pieniądza dłużnego przez banki komercyjne.  
 
Art. 5.2.6:  Prawo zaciągania kredytów i pożyczek bezpośrednio w Narodowym Banku Rzeczpospolitej mają Obywatele Rzeczpospolitej na warunkach przewidzianych ustawą.
 
Art. 5.2.7:  Członkowie Narodu Polskiego mają prawo odpłatnej poddzierżawy ograniczonego prawa kreacji pieniądza dłużnego bezpośrednio w Narodowym Banku Rzeczpospolitej. Wysokość prawa jest zależna od średniej wartości dodanej w określonym okresie wyrażonej naliczonym podatkiem od wartości dodanej. Zasady dzierżawy określa ustawa. Z tytułu udziału wykreowanego pieniądza w emisji środków płatniczych oraz utrzymania jego płynności ponoszona jest comiesięczna opłata w wysokości 1/12 kwoty obliczonej dla stopy kredytu refinansowego NBR od wykreowanej sumy. Dla potrzeb ustalania opłaty udział tak wykreowanego pieniądza w emisji środków płatniczych jest corocznie na koniec I kwartału zmieniany o zeszłoroczny wskaźnik zmiany produktu narodowego brutto z odwróconym znakiem.

 

PREAMBUŁA

My, córki i synowie Narodu Polskiego, w obliczu zagrożenia jego dalszego istnienia, świadomi naszych zobowiązań wobec przodków i obowiązków wobec potomnych oraz głęboko pragnąc to co cenne w naszej spuściźnie uchronić i następcom godnie przekazać, spisaliśmy niniejszą Konstytucję Rzeczpospolitej Polskiej jako fundament wolności, praw i obowiązków poddanych i Obywateli Rzeczpospolitej, w tym członków Narodu Polskiego.
Mając świadomość ograniczeń natury ludzkiej w rozpoznawaniu pełnej prawdy o złożoności realnie istniejącego świata i każdego człowieka oraz ułomności ludzkiej przejawiającej się w błędnej skłonności do orzekania prawdy, w tej Preambule zawieramy zestaw niezmiennych zasad w oparciu o które Naród Polski się kształtował a ich nieprzestrzeganie lub nieznajomość były przyczyną jego upadku i których świadome, wolne przestrzeganie i kultywowanie jest niezbędnym warunkiem przynależności do Narodu Polskiego, zaś ich ochrona, obrona i przekazywanie potomnym, zaszczytnym obowiązkiem.
 
Tymi rozpoznanymi roztropnie trzema fundamentami na których budowano tożsamość Narodu Polskiego jako zrzeszenia ludzi rozumnie wolnych, a których pielęgnowanie i rozwijanie jest obowiązkiem każdego członka Narodu Polskiego, są: leżąca w kompetencjach Władzy Duchowej etyka Kościoła Katolickiego oparta na tomizmie i będąca podstawą prawa Rzeczpospolitej, leżące w kompetencjach Władzy Świeckiej istotne zasady i logika prawa rzymskiego ze względem na wolność i równość wszystkich ludzi wobec Boga w bogactwie ich różnorodności i odmienności, a w konsekwencji równości wobec praw Rzeczpospolitej oraz zasada wolności działania jako rozumnego wyboru w oparciu o dwie pierwsze zasady.
 

AKT INTRONIZACJI

Aby powyższe fundamentalne wartości Narodu Polskiego trwale w niezmienności zachować oraz przed pokusami i słabościami ludzi tworzących prawo je chronić, ich depozyt Bogu w Trójcy Jedynemu powierzając, Królem Rzeczpospolitej Polskiej na zawsze uznajemy Pana Naszego Jezusa Chrystusa, wierność w każdym czasie i okolicznościach mu ślubując, zarazem pokornie Go prosząc, aby zechciał Rzeczpospolitą Polską objąć jako swoje Królestwo, a ponadto miłosierną opieką Królestwo swoje wraz z całym jego ludem aż po kres ich istnienia otaczając, swoich poddanych do wolności zbawienia dzieci Bożych doprowadził.
 

DEKLARACJA PRAW I OBOWIĄZKÓW PODSTAWOWYCH

Zaszczytnym obowiązkiem każdego członka Narodu Polskiego jest wierność Królowi oraz czynne występowanie w obronie zasad i wartości zawartych w Preambule. Nie wolno ograniczać dostępu do słusznych narzędzi ich obrony jak również do obrony własnej i innych.
Prawem podstawowym każdego członka Narodu Polskiego jest prawo odwołania się do rozumianych wprost wartości zawartych w Preambule poprzez dowolny w formie wniosek do dowolnej z władz Rzeczpospolitej odpowiadających za ich ochronę, który musi zostać niezwłocznie rozpatrzony w publicznym, dwuinstancyjnym postępowaniu z udziałem przedstawicieli wszystkich tych władz.
Prawo to przysługuje również pozbawionemu członkostwa Narodu Polskiego prawomocnym orzeczeniem przez okres 14 dni od dnia poznania orzeczenia, przy czym od orzeczenia do ostatecznego rozstrzygnięcia postępowania członkostwo pozostaje w suspensie.
 

DEKLARACJA NIEZMIENNOŚCI PREAMBUŁY

Preambuła, w tym Akt Intronizacji wraz z Deklaracjami Praw i Obowiązków Podstawowych oraz Niezmienności Preambuły, nie podlegają żadnym interpretacjom oraz żadnym zmianom w żadnym czasie, bez względu na okoliczności wewnętrzne i zewnętrzne.
 

Forum jest miejscem wymiany opinii użytkowników, myśli, informacji, komentarzy, nawiązywania kontaktów i rodzenia się inicjatyw. Dlatego eliminowane będą wszelkie wpisy wielokrotne, zawierające wulgarne słowa i wyrażenia, groźby karalne, obrzucanie się obelgami, obrażanie forumowiczów, członków redakcji i innych osób. Bezwzględnie będziemy zwalczali trollowanie, wszczynanie awantur i prowokowanie. Jeśli czyjaś opinia nie została dopuszczona, to znaczy, że zaliczona została do jednej z wymienionych kategorii. Jednocześnie podkreślamy, iż rozumiemy, że nasze środowisko chce mieć miejsce odreagowywania wielu lat poniżania i ciągłej nagonki na nas przez obóz "miłości", ale nie upoważnia to do stosowania wulgarnego języka. Dopuszczalna jest natomiast nawet najostrzejsza krytyka, ale bez wycieczek osobistych.

Komentarze

Obrazek użytkownika Jan Dobry

22-03-2016 [07:44] - Jan Dobry | Link:

"Art. 1.2: Rzeczpospolia Polska nie ma własnego terytorium innego niż państw lub ich fragmentów powierzonych mu w zarząd przez ludzi mogących zgodnie z prawem danego Państwa o tym decydować i deklarujących akces do Rzeczpospolitej."

Nie czytałem jeszcze wszystkiego ale już na początku jest błąd logiczny - po słowach "Rzeczpospolia Polska nie ma
" powinno być wtrącenie " prócz ". Bez tego dopowiedzenia można by kwestionować w ogóle posiadanie przez Polskę własnego terytorium. W aktach prawnych TAKICH BŁĘDÓW NIE MOŻE BYĆ !

Obrazek użytkownika Obserwator_3

22-03-2016 [08:24] - Obserwator_3 | Link:

Świetna uwaga, dziękuję, ale proszę zwrócić uwagę, że mowa o "Konstytucji Narodu Polskiego Cywilizacji Łacińskiej" a nie "Rzeczpospolitej Polskiej" w dzisiejszym tego słowa rozumieniu (być może dla uniknięcia nieporozumień zręczniej byłoby w ogóle używać określenia "Królestwo Narodu Polskiego").

Ten zapis jest celowy, gdyż wyraźnie podkreśla fakt, że ani istnienie wspólnoty "Narodu Polskiego Cywilizacji Łacińskiej", ani powołanie "Królestwa Narodu Polskiego" nie jest bezpośrednio związane z jakimkolwiek terytorium (vide rozbiory czy okupacje) - co zresztą w polityce światowej nie jest żadną nowością: Unia Europejska też nie ma terytorium innego niż Państw ją tworzących, tyle że jej spoiwem nie jest żaden "Naród" tylko biurokracja.

Dzięki takiemu zapisowi unika się sporu związanego z zarzutami chęci "przejęcia" czy też "zawłaszczenia" obecnej struktury administracyjno-państwowej, czyli III RP: nic oczywiście ze strony "Królestwa" nie stoi na przeszkodzie, żeby poszczególne obszary (gminy, powiaty etc.) w drodze referendum deklarowały chęć przyłączenia się, ale koncepcja "Królestwa" jest personalistyczna, tj. opiera się na przede wszystkim na wolnej decyzji osób które chcą w jego ramach współdziałać.

Nic też nie stoi na przeszkodzie aby obecna III RP uznawała poddaństwo czy obywatelstwo Królestwa na takiej samej zasadzie, na jakiej uznaje obywatelstwo brytyjskie czy szwajcarskie.

Dlatego też we wpisie http://naszeblogi.pl/61019-czy... przywołuję przykład ślubów Jana Kazimierza, gdyż tam wyraźnie Jan Kazimierz mówi o "swoim Królestwie" w skład którego wchodzą Państwo Polskie, Wielkie Księstwo Litewskie, Księstwo Smoleńskie etc. - jakby tak poszczególne składniki pousuwać, to okaże się, że Królestwa w sensie terytorialnym nie ma.

Tak więc dziękuję za tę uwagę, ale to nie jest błąd - choć pewnie należałoby oddać istotę zagadnienia w innej formie skoro nasunęła się Panu taka wątpliwość, wszelkie propozycje są mile widziane.

Pozdrawiam
/-/ Obserwator

Obrazek użytkownika ość

22-03-2016 [12:58] - ość | Link:

1)Najpierw jest mowa, że nikogo nie można pozbawić poddaństwa, a zaraz potem jest mowa o pozbawianiu poddaństwa i jego skutkach...?
2)Nie zgadzam się aby współwładzę w Polsce (w jakiejkolwiek formie) dzierżyło obce państwo, w tym przypadku Watykan. To czysta ZDRADA! Jaka władza duchowa? To tak samo jakby władzę ideologiczną miała sprawować Rosja, a finansową Izrael.

Obrazek użytkownika Obserwator_3

22-03-2016 [14:21] - Obserwator_3 | Link:

Niemniej jest to jedyny realny zakres władzy Prymasa, gdyż opiniowanie projektów prawnych ze względu na niesprzeczność z etyką katolicką to istotna funkcja, ale pomocnicza (Senat może dalej procedować prawo, nawet jeżeli Prymas zgłosił zastrzeżenia), chciałbym też przypomnieć, że choć nominacja biskupa gnieźnieńskiego leży w kompetencjach Papieża, to w dalszej swojej posłudze w tym zakresie może być w pełni niezależny.
Zasadniczo jego rolą jest wychwytywanie sprzeczności projektowanego prawa z etyką (dziś zresztą Kościół robi to samo, tylko że nie ma wpływu na podmywanie fundamentów moralnych Cywilizacji Łacińskiej, a tak pełni rolę "whistleblower'a" - ostatecznie w Sejmie mogą zasiadać wszyscy Obywatele, czyli osoby które złożyły przysięgę wierności Konstytucji i wybrały porządek PRAWNY (a nie "religijny") Rzeczpospolitej za swój - może się trafić, że będą w nim sami ateiści, po prostu nie mający pojęcia o fundamentach Cywilizacji Łacińskiej i z racji tego w najlepszej wierze chcący poprawić prawo w taki sposób, którego skutki dla Cywilizacji Łacińskiej będą opłakane. Stąd konieczność możliwości zdecydowanego przeciwdziałania w tym szczególnym zakresie, ale też i rola Senatu przyjrzenia się zagadnieniu - a w Senacie są już przedstawiciele Cywilizacji Łacińskiej.

Cywilizacja Łacińska jako sposób życia zbiorowego powstawał w środowisku katolickim, bazuje na etyce katolickiej i jej prymacie nad prawem (to etyka jest źródłem prawa, a nie odwrotnie), natomiast oprócz Kościoła nie ma instytucji która mogłaby się na tematy moralności katolickiej wypowiadać.

Jeżeli odbieramy Kościołowi prawo do oceny moralnej stanowionego prawa oraz możliwość oddziaływania na jego treść W TYM ASPEKCIE (!!!), to niszczymy podstawy Cywilizacji Łacińskiej i otwieramy wrota relatywizmu. W efekcie będziemy mieli to, co Europa Zachodnia dziś: permisywizm.

Ktoś musi rozstrzygać spory co do moralności, a w Cywilizacji Łacińskiej jest to rola Kościoła. Tak więc sprzeciw rozumiem, ale przykład jest nieadekwatny - to nie ten rodzaj wpływów...

Obrazek użytkownika Obserwator_3

22-03-2016 [14:21] - Obserwator_3 | Link:

ad 1: co do poddaństwa: propozycja jest prosta - nikogo nie można go pozbawić wbrew jego woli, za wyjątkiem stwierdzonego prawomocnie wiarołomstwa (złamania przysięgi na wierność Konstytucji), ze szczególnym napiętnowaniem zabójstwa oraz zdrady - żeby nie było iż ktoś nie wiedział...
"...Art. 2.2: Nikogo nie można poddaństwa pozbawić, chyba że na jego wniosek lub w wypadku złamania przysięgi stwierdzonego prawomocnie według prawa Rzeczpospolitej przez właściwą władzę...".

ad. 2: Problem polega na tym, że istotą Cywilizacji Łacińskiej jest odrębność władz świeckich (rządzących Państwem) i duchowych (zagadnienia moralne). Za każdym razem kiedy historycznie próbowano koło tego podziału dłubać albo mieszać role, kończyło się to niedobrze (józefinizm austro-węgierski, cezaropapizm, wpływy polityczne kard. Richelieu etc.). Szczerze mówiąc sam nie jestem do końca przekonany co do zapisu w art. 3.3.12 odnośnie procedury zastępstwa Regenta w wypadku wszczęcia procedury odwołania przez Senat: "...W wypadku złożenia do Marszałka Senatu wniosku o odwołanie Regenta i decyzji Senatu o wszczęciu procedury odwołania, do czasu jej rozstrzygnięcia Regent jest suspendowany, zaś jego obowiązki sprawuje Prymas Rzeczpospolitej Polskiego na zasadzie „nihil novi”...", gdyż w rękach Prymasa spoczywałaby możność wystąpienia o odwołanie wraz z przejęciem zastępstwa w wypadku akceptacji wniosku przez Senat - pewnym bezpiecznikiem jest konieczność stosowania zasady "nihil novi", ale łatwo sobie wyobrazić paraliż Królestwa w takiej sytuacji. Jak na razie nic lepszego nie przychodzi mi na myśl, może ma ktoś jakiś pomysł.

Obrazek użytkownika ość

22-03-2016 [17:07] - ość | Link:

Nie może w sprawach etyki i moralności decydować instytucja, która na przestrzeni wieków wielokrotnie udawadniała, że z naturalną daną od Boga moralnością i etyką mijała się, mówiąc delikatmie. Kłamstwa, złodziejstwa, oszustwa, wyłudzanie, morderstwa( wyprawy krzyżowe, inkwizycja), zboczenia(np. nagminne gwałcenie własnych nieletnich córek przez papieży) to była a częściowo jest codzienność armii kapłanów podległych Watykanowi, jedynie Watykanowi, nikomu innemu! Nie Senatowi. Dziękuję za taką wyrocznię.
Żeby nie mówić samych złych rzeczy o sługach obcego mocarstwa, Watykanu, muszę przyznać, że nawet bywali i nadal zdarzają się pośród nich ludzie prawi, patriotycznie nastawieni i... wierzący!

Obrazek użytkownika Obserwator_3

22-03-2016 [18:01] - Obserwator_3 | Link:

Obawiam się, że albo nie zna Pan historii chrześcijaństwa i Kościoła, albo zna ją Pan jedynie fragmentarycznie i wybiórczo - choćby przykład z Inkwizycją (tak a propos: jej rolą było uniemożliwienie władzy świeckiej wydawania wyroków w sprawach związanych z wiarą, gdyż szerzyła się tendencja do oskarżania przez władze świeckie przeciwników, niekoniecznie politycznych, o herezję i w efekcie skazywanie na karę śmierci i konfiskatę majątku - swoją drogą przydałaby się dziś tego typu instytucja broniąca przed zarzutami o "faszyzm", "antysemityzm" i tym podobne: przecież przed takim oskarżeniem nie ma się obecnie jak bronić, prawda?).

Oczywiście, tak jak każda instytucja prowadzona przez ludzi Kościół skazany jest na perturbacje związane z ich słabościami, ale przynajmniej nie twierdzi, że tak być powinno. Jeżeli zna Pan jakiś przykład innego źródła wartości moralnych, to chętnie przeczytam, niemniej sposób życia zbiorowego oparty o inne źródło wartości NIE BĘDZIE już Cywilizacją Łacińską, więc funkcja Kościoła jako władzy duchowej w propozycji "Konstytucji Narodu Polskiego CYWILIZACJI ŁACIŃSKIEJ" jest absolutnie niezbędna - aczkolwiek sposób w jaki się będzie przejawiać jest oczywiście do dyskusji.

To tak jak w geometrii: może się komuś nie podobać piąty postulat Euklidesa, ale jego zmiana w tę czy we w tę stronę kończy temat geometrii euklidesowej - będziemy mieli geometrię Riemanna lub Łobaczewskiego, ale nie będzie to już geometria Euklidesa. Po prostu.

Obrazek użytkownika ość

22-03-2016 [22:13] - ość | Link:

# Obserwator 3

Przepraszam, jeśli zepsułem panu dzień. Doceniam jak bardzo się pan napracował, na prawdę cenne. Mam nadzieję praca pańska przyczyni się do poprawy naszego losu.

Przyszłośc nie należy do Cywilizacji Łacińskiej. Nikt nie przeczy, że ogromnie dużo jej zawdzięczamy, ale to se ne vrati.
Za bardzo minioną Cywilizację i jej osiągnięcia kojarzy pan z kościołem (który bezlitośnie torturował i spalał na stosach najzacniejszych jej synów). Przyszłość należy do innego sposobu pojmowania życia duchowego, być może najstarszego na ziemi. Przyszłość należy do ludzi i takiej cywilizacji, którym pozłacane budynki kościelne, religie, sekty ani żadni pośrednicy w "kontaktach" z Bogiem (modlitwie) nie są potrzebni.

Więcej niż o Konstytucji rozmawiamy o Kościele, a to był tylko jeden punkt. Tu nie da się dogłębnie omówić żadnego tematu. Notki pojawiają się i znikają tak szybko, Szkoda, gdyż temat Konstytucji jest aktualny i warty dalszej dyskusji.

Dziękuję i pozdrawiam

Obrazek użytkownika Jabe

22-03-2016 [18:17] - Jabe | Link:

Potrafi Pan wymienić jakąś istniejącą dwa milenia instytucję, o której takich złych rzeczy nie dałoby się powiedzieć? Czy rzeczywiście kapłani byli podlegli jedynie Watykanowi? Jedynie? Pan najwyraźniej czerpie wiedzę ze swoich uprzedzeń.

Obrazek użytkownika Jabe

22-03-2016 [18:07] - Jabe | Link:

„wpływy polityczne kard. Richelieu” – kardynał miał wpływy polityczne nie dlatego, że był duchownym, tylko dlatego, że był premierem. Jakoś w dawnych czasach potrafiono te role rozgraniczać. Te wpływy kardynała źle się skończyły?

Obrazek użytkownika Obserwator_3

22-03-2016 [18:39] - Obserwator_3 | Link:

Choć kardynał nie musi być duchownym, to jednak sposób postrzegania Richelieu rzutował na postrzeganie Kościoła, zresztą do dziś to pokutuje dzięki Dumasowi (bardzo cenię Richelieu za wiele rzeczy, bo jest za co, natomiast osobiście niezwykle mocno za majonez). Czy jego wpływy skończyły się dobrze? Z punktu widzenia Francji jako państwa Cywilizacji Łacińskiej - nie najlepiej, ale to już nie wina Kardynała. Niemniej mieszanie funkcji politycznej z pozycją księcia Kościoła zawsze pozostawia pewien margines niejasności - jak daleko można się posunąć. A przecież "...niech mowa wasza będzie tak - tak, nie - nie...".

Dziękuję za wsparcie i pozdrawiam

/-/ Obserwator

Obrazek użytkownika Jabe

22-03-2016 [20:16] - Jabe | Link:

Czyli na sposób postrzegania Kościoła miała wpływ sfałszowana reputacja kardynała, a jego wpływy źle się skończyły, choć to nie jego wina. Hmm, nie bardzo to tak – tak, nie – nie. Zatem duchowni powinni być stale zamknięci w eremach, żeby się nie narazić, że ktoś o nich źle powie i Kościół na tym ucierpi.

Mieszanie funkcji politycznej z funkcją księcia kościoła różni się od mieszania jakichkolwiek innych funkcji tym, że rzadziej występuje konflikt, bo to są sprawy bardziej oddzielone. Problem gdzie indziej – jest niebezpieczeństwo, że ksiądz pełniący funkcję świecką zaniedba obowiązki duchownego.

Pozdrawiam wzajemnie