Samobój, szambo i brygada „R”. Jak sitwa wpada w panikę

 
Tą mazowiecką gminą od 16 lat rządzi ten sam układ. Wójt przywieziony w peeselowskiej teczce z pobliskiego miasta powiatowego, prawie wszyscy urzędnicy bez żadnych związków z miejscowością, w której przyszło im pracować, sprowadzeni przez wójta, pobłogosławieni przez PSL. Co cztery lata, tuż przed wyborami jakaś mała inwestycja dla zamydlenia oczu, coś dla szkoły (przed szesnastoma laty najlepsza w powiecie, dziś najgorsza), coś dla lokalnego biznesu – ot, koszta kampanii. A potem rzeczywistość - szara dla wyborców, owocna dla wybranych. Aż do następnych wyborów  pod szyldem „Dobro Gminy”, bo do ciasnych związków z partią - matką nie wszyscy mają ochotę się przyznawać.

Cztery lata temu cos się w tym układzie zacięło. W wyborach wystartowali ludzie młodzi, inteligentni, dynamiczni – i zdobyli parę mandatów. Wójt po trzech kadencjach samotnego kandydowania po raz pierwszy miał kontrkandydatów i wygrał dopiero w drugiej turze. Już wtedy strach sitwy zaowocował wyasfaltowaniem paru dróg, które ze względu na szczupłość/niezdyscyplinowanie zamieszkującego przy nich elektoratu od 12 lat pomijano we wszystkich planach inwestycyjnych.
Tej jesieni okazało się, że o stanowisko wójta będzie walczyć świetna dziewczyna, której działacze PSL  „nie upilnowali” (cytat!) w Radzie Powiatu. Wykształcona i z temperamentem, znająca problemy gminy od A do Z, mająca za sobą lata zarządzania rodzinną firmą i setki kłód rzucanych pod nogi takim jak ona.
Serwowana przez władze gminne w tej kampanii kiełbasa wyborcza -  rozpoczęcie budowy kanalizacji - mogła tym razem nie wystarczyć. Szybko stało się jasne, że trzeba będzie tę budowę DOKOŃCZYĆ! Więcej – trzeba będzie położyć nową nawierzchnię na skanalizowanych ulicach!!!  
 
Kolektor zakotwiczono na skwerku tuż przed kościołem, chyba z braku czasu. (Nie śmiem twierdzić, że z „oszczędności”) Kilkadziesiąt posesji przy głównej ulicy na parę dni kompletnie zablokowały świeżo wykopane rowy, w których na gwałt kładziono rury. Po zasypaniu rowów  do pracy natychmiast przystąpiła grupa kpiąco nazwana przez mieszkańców  „brygadą R” , bo mniej więcej od dziesiątej rano prawie wszyscy wykazywali objawy nadmiernego spożycia i potrzebowali ratunku  (NIEDOZWOLONY DOPING?!). Pan Wójt, przez szesnaście lat obwarowany w Urzędzie, całkowicie niewidoczny i wielu wyborcom znany tylko z nazwiska, całymi dniami biegał pomiędzy maszynami i chwiejącymi się robotnikami, klnąc na czym świat stoi. Ciężki sprzęt, świeży asfalt… blokada głównej ulicy trwała prawie tydzień. Pech prawdziwy, bo był to tydzień tuż przed dniem Wszystkich Świętych, więc cała wieś wpadła we wściekłość i też klęła, tyle że Pana Wójta. W czwartek blokada przeniosła się z głównej ulicy na pobliskie osiedle – znowu kilkadziesiąt posesji, znowu brygada ”R”… tym razem bez wójta. Chyba pojechał na groby bliskich.  1 listopada na skwerku przed kościołem ział ogromniasty dół z ustrojstwem, które zasypane i podłączone zacznie wydzielać wcale nie kadzidlane zapachy, połowa jezdni ulicy prowadzącej na cmentarz nie istniała, a do końca kampanii jeszcze tylko dwa tygodnie…

 Tylu spotkań z mieszkańcami, ile już odbyła „nie upilnowana” konkurentka wójta, on sam nie miał chyba w ciągu całych szesnastu lat. Nie ma wsi, do której by nie dotarła. Wygląda na to, że większość wyborców odwiedzi w domach. Wie, co chce zrobić, ma realny, ale odważny program, potrafi wykorzystywać fundusze unijne, stawia na ludzi młodych, którzy w tej gminie są większością i nie zostali jeszcze zdominowani przez peeselowski układ.  Ma bardzo silne wsparcie ze strony struktur powiatowych PiS. (Nie jest więc tak, że „teren” nic nie robi! Kto chce, kto potrafi, ten działa.)
O przekręcie wyborczym sitwa raczej może zapomnieć, bo wyniki wyborów będą sprawdzane i konfrontowane z danymi wypływającymi z komisji na trzy różne sposoby.  Problem jest jeden. Frekwencja. Musi być  na tyle wysoka, żeby udało się przegłosować aparat partyjny PSL.  Członków PSL wraz z przyległościami (rodziny, wspólnicy, pracownicy) jest tak wielu, że przy niskiej frekwencji nie potrzebują żadnego poparcia z zewnątrz, wybierają się sami, podobnie jak w całej Polsce.  
Jeśli  jednak Pan Wójt pomimo dominującego w gminie partyjnego zaplecza  wpadł w panikę, to znaczy że konkurencja jest silna. A w realiach, jakie mamy w naszym pięknym państwie PO/PSL  przegrana może oznaczać wypadnięcie z układu. Nie da się funkcjonować w systemie naczyń połączonych bez dostępu do źródełka.
Ciekawa rozgrywka – inteligencja, determinacja, odwaga i niesamowita energia przeciw wyspecjalizowanej, nieprzemakalnej machinie partyjnej.  
Ale czy w obliczu wszelkich partyjnych, biznesowych, medialnych, jawnych i tajnych machin nie takiej właśnie determinacji, odwagi  i energii trzeba, żeby mieć realne szanse na wygraną?