Kolejna partyjna szczujnia.

   Tak, to o telewizji, która przeprowadziła wczoraj kolejną debatę prezydencką. Telewizja, która mieni się być domem wolnego słowa, wczoraj pokazała, czym tak naprawdę jest. A jest kolejnym propagandowym ściekiem, który nie dość, że okłamuje i lekceważy swoich widzów, to dodatkowo naciąga ich na pieniądze. Przesadziłem? Ani trochę. Sama prowadząca powiedziała wczoraj, że nie zaproszono jednego z kandydatów. Nie miała jednak odwagi powiedzieć, kto jest tym kandydatem, ani, co najważniejsze, że nie został zaproszony ze względu na głoszone poglądy. Nadmieniła tylko mętnie, że obrażał telewizję i dziennikarzy. Jak i czym obrażał? Tego już nie wyjaśniła. Padało za to pełno pustych frazesów o wolności słowa, nie tylko z ust samej prowadzącej, ale i zaproszonych gości. Nieśmiało niezaproszonego kandydata bronili tylko Braun i Bartoszewicz, ale też nie mieli odwagi wymienić jego nazwiska. Pozostali nawet się nie zająknęli o niezaproszeniu swojego konkurenta. Tyrady jednak o tym, jakimi to oni są obrońcami wolności wygłaszali wszyscy bez wyjątku przekrzykują się wzajemnie, kto jest większym „ głosicielem prawdy wszelakiej” i obrońcą wszystkich przed wszystkimi. Ile te ich deklaracje są warte każdy sam może ocenić.
   Co do samej debaty, to niczym nie zaskoczyła, nic nowego nie wniosła a po pewnym czasie stała się nawet nudna. Były jednak pewne interesujące wyjątki napawające nadzieją, ale o tym innym razem. Teraz krótko o kilku wątkach samej debaty i sposobie ich rozwiązania.
   Na pierwszy ogień poszła deregulacja i wiek emerytalny. Najrozsądniej przerost biurokracji podsumowała Pani Senyszyn twierdzeniem, że tam gdzie dużo prawa nie ma sprawiedliwości. Rozwiązanie jednak podali tylko Bartoszewicz i Braun mówiąc, że żadna deregulacja nic nie. Trzeba ten wrzód przeciąć i po prostu radykalnie uprościć przepisy prawa. Reszta prześlicznie „lała wodę” w czym mistrzem był Hołownia. Jeszcze więcej wyświechtanych kawałków usłyszeliśmy z ust prawie wszystkich kandydatów odnośnie wieku emerytalnego. Hołownia bredził o wpływie demografii na system emerytalny, Mentzen wplótł w ten temat nawet wątek o małym biznesie, Zandberg stwierdził, że się nie da, reszta powtarzała to, co wszyscy chcieliby usłyszeć. Nikt nie powiedział jednak prawdy, że stary bismarckowski system emerytalny nie ma racji bytu i trzeba go zmienić. Wyjątkiem był tylko Bartoszewicz, który dokładnie powiedział na czy powinien być oparty system emerytalny żeby funkcjonował prawidłowo. Jestem jednak pewien, że „głupi lud” nie ma o tym bladego pojęcia a sam Bartoszewicz też o tym wie w przeciwieństwie do pozostałych kandydatów.
   Jeszcze lepszy kit wciskali nam wszyscy w sprawie naprawy służby zdrowia. Nikt nie wspomniał jednak o likwidacji monopolu firm farmaceutycznych czy wyeliminowaniu z rynku śmieciowego żarcia zatrutego chemicznymi wypełniaczami, polepszaczami smaku i konserwantami. Nikt nawet nie wspomniał o prywatnych gabinetach lekarskich w państwowych szpitalach. Przypuszczam, że o tym, iż zamiast leczenia przyczyny choroby, leczymy jej skutki nikt z kandydatów nie ma bladego pojęcia. Jedynie Bartoszewicz zaledwie wspomniał i to bardzo ogólnie, że najważniejsza jest profilaktyka.
   O praworządności nawet nie warto wspominać. Jej psucie zarzucali wszyscy wszystkim. Nikt jednak nie wspomniał o jedynym skutecznym rozwiązaniu, które swego czasu zaproponował Wojciech Cejrowski - „wszyscy won!”. Teraz to już nieaktualne. Na pewno trzeba jednak wywalić na zbity pysk całe stowarzyszenie „Iustitia”. W przeciwnym wypadku porządku a już na pewno praworządności nie będzie.
Nawet ram rozwiązania problemu mieszkaniowego nie podał nikt za to wszyscy próbowali nas przekonać jakimi to oni są obrońcami ojczyzny. Jak to dbają o silną armię i w czasie „godziny próby” wszyscy staną na pierwszej linii frontu. Jeden nawet zaraz za swoja żoną. Obawiam się jednak, że będzie dokładnie tak, jak 17 września roku pamiętnego, choć lokalizacji nowych Zaleszczyk jeszcze nie wyznaczono. Na czy opieram swe przypuszczenia. Na tym o czym wspomniałem na samym początku. Nie dopuszczono do udziału kandydata, który proponuje Polakom dobrobyt i pokój. Proponuje nie bezsensowne wydawanie pieniędzy na największą armię w Europie, ale kraj, który prowadzi taką politykę wobec sąsiadów, jak Szwajcaria czy Austria. Ciekawe komu to przeszkadza i dlaczego.