Zanim wam sprzedadzą ten sznur

Ja i bliska mi osoba jesteśmy tak różne, tak niepodobne do siebie, że nieskończoną ilość razy podejrzewałam, że nie możemy mieć tych samych genów – ona ostrożna, kunktatorska wręcz, zawsze na scenie, zawsze na pokaz, zawsze broniąca najwyższych wartości, choćby miała je głęboko gdzieś – ja tak prostolinijna,  że aż momentami prymitywna, bezwstydna w tym prymitywizmie, odczytująca go jako atawistyczną szczerość, ludzką szczerość domagającą się wzajemności, jakąkolwiek by ta wzajemność nie była, bo szczerość  jest stokroć cenniejsza niż przyjacielska obłuda.
Szanuję moich wrogów, tych zdeklarowanych, nawet jeśli deklaracja rani mnie w samo serce. Pogardzam jednodniowymi przyjaciółmi, którzy potrzebują max 24 godzin, żeby oddać się we władanie np. Grigorijowi B. bo akurat taki mają kaprys. W tym m. in. tkwi moja wątpliwość co do genów i w ogóle pochodzenia takiego czy owego. I ze zdziwienia, bo przecież obydwie przeszłyśmy drogę od samego początku - a biblioteka sprowadzająca wciąż nowe książki dla naszego Ojca, bo wszystkie starsze już przeczytał -  była gminna, nie nasza własna…

Człowiek gruntownie wykształcony, mający wszystko podane na skinienie, tkwiący całe życie w wyższych peerelowskich sferach  i jednocześnie kontestujący peerelowskie realia  jest dla mnie tak samo wiarygodny jak zakuty komuch, a może nawet mniej, bo zakuty komuch przynajmniej wie kto jest jego panem, bo zakuty komuch wie, że musi być lojalny, bo inaczej Akwarium.
Na wypieszczonych beneficjentów systemu jak grom z jasnego nieba wraz z dojrzałością spadał lunatyzm, i latami brodzili nieszczęśnicy w świetle odbitym, nieświadomi gdzie wylądują i kto i jak ich obudzi, a kiedy wreszcie nastąpił ten moment, z wdzięczności gotowi  są nieba przychylić wszystko jedno komu, i zrobić wszystko dla każdego.
Mamy dziś w polskiej polityce takie okazy, że każdy rozsądnie myślący łapie się za głowę żeby nie zgłupieć, a ten, który szuka jakichś wskazówek, jakiegoś miejsca dla siebie – żadna fisz, żaden gangster, tylko normalny człowiek, szeregowy wyborca – dostaje oczopląsu, bo każda opcja ma nad-opcje i pod-opcje, a jeszcze szykują się kandydaci na nad- nad, żeby stworzyć pod-pod, a każda toczy wojnę z nad- i z pod---
 
Ludzie! Odwołajcie się do swojego prymitywizmu.
Do atawizmu, dzięki któremu istniejemy jako gatunek.. Do atawizmu,  dzięki któremu żyją nasze dzieci i wnuki, do ICH bezpieczeństwa
Nie pieprzcie głupot do mikrofonów, tylko pomyślcie.
Jak człowiek.
Jak człowiek, jak Polak, który MUSI przetrwać, bo inaczej szlag wszystko trafi.
POMYŚLCIE, ZANIM WAM SPRZEDADZĄ SZNUR, NA KTÓRYM WAS POWIESZĄ.