Polska-Rosja czyli coś więcej niż sport...

Proszę się nie trwożyć panie europośle!
Rozwalimy kacapów w proch i pył. Przecież nie możemy przegrać z bandą degeneratów, narkomanów i alkoholików w walonkach.
Zresztą bardzo możliwe, że do meczu wcale nie dojdzie bo w obliczu nieuchronnej agresji na Ukrainę już niedługo będziemy w Moskwie. Razem z braćmi Ukraińcami i sojusznikami z NATO będziemy gonić im kota aż po Ural.

Jedno staje się coraz bardziej jasne: podczas gdy Stany Zjednoczone i NATO (i ich media) poprzez polityczno-medialne deklaracje i dostawy środków wojennych intensyfikują zapowiedzi kolejnej rosyjskiej „inwazji”, ukraiński prezydent Zełenski nie czuje się zbyt pewnie.
Biedak mnożył oświadczenia przeciwko amerykańskiej wojnie słownej, do tego stopnia, że ​​niektóre działania USA określał jako „nadmierne” i „przedwczesne”.
Odbył rozmowę telefoniczną z Bidenem, w której ukraiński prezydent – ​​pamiętajmy, były komik – próbował naiwnie dać do zrozumienia swojemu amerykańskiemu odpowiednikowi, że Rosja nie zaatakuje od razu, że możemy się uspokoić. Kilka godzin później Stany Zjednoczone informują urbi et orbi, że z dumą mogą głosić wzmocnienie militarnego wsparcia dla Ukrainy, której „integralność terytorialna” jest dla nich tak ważna.
Żeleński i elita formalnie u władzy rozumieją, że gra idzie za daleko, ale nie ma realnej kontroli nad wojskiem; nie wiadomo, czy oficerowie noszący ukraińskie mundury na froncie Donbasu to rzeczywiście Ukraińcy. Według Rosjan wielu z nich to anglo-amerykańscy najemnicy i oficerowie.
Według analityków amerykańskie Deep State naprawdę chce sprowokować wojnę: „muszą” zniszczyć Europę, aby zniszczyć Chiny i Rosję.

Upadające supermocarstwo ma strach w oczach : połączenie - i powstanie - tytanicznego „ serca ”, ogromnej ciągłości terytorialnej, którą uważa nie tylko za niezwyciężoną, ale i dominującą nad światem: Chiny, Rosja i Europa integrują się gospodarczo jako „ oczywiste przeznaczenie”. W końcu Europa jest ogromnym zachodnim dodatkiem tego "serca"; ma 500 milionów wypłacalnych konsumentów chińskich towarów i technologii, otrzymuje połowę potrzebnej energii z Rosji.
Do tej pory amerykański konsument jest największym nabywcą chińskich towarów na świecie; zrobił to brnąc w długi.  Pekin go sfinansował, kupując amerykańskie bony skarbowe („finansowanie klientów”, jak to się dzieje w przypadku sprzedaży ratalnej). Dziś Chiny kupują znacznie mniej obligacji skarbowych USA i zbliża się czas, kiedy nie będą już tego robić, co grozi ujawnieniem prawdziwej natury dolara, globalnej rezerwy pieniężnej, jako pieniądza z gry Monopol.
Pekin może to zrobić tym łatwiej, że niemal „naturalnie” może zastąpić rynek konsumencki w USA konsumpcją krajową (jego klasę średnią szacuje się obecnie na 400 mln) i 500 mln konsumentów europejskich. 
Głębokie Państwo może niewiele zrobić bezpośrednio przeciwko Chinom i Rosji, nawet jeśli nie szczędzi wysiłków na rzecz działalności wywrotowej i destabilizacyjnej (jak widzieliśmy w Kazachstanie) jeszcze ma tylko środki wywierania wpływu na Europę. Ale to też już się kończy.
A Polska uparła się doczepić swój wagon do pociągu, który niebawem się wykolei.

Panie europośle, a może tak poważniej nieco?
https://biuletynnowy.blogspot.com,
Pozdrówka!