Eurolego i polityka międzynarodowa

Parlament Europejski ma ponad 750 posłów z 28 państw, ale ambitnie, by nie powiedzieć z zapalczywością, stara się uszczęśliwiać dziesiątki innych krajów poza UE i Europą. Zatem wpływ na prawo poszczególnych krajów członkowskich Unii (mniej więcej 2/3 regulacji prawnych w tej „28” jest już wspólnych!) to jedno, a próby robienia polityki zagranicznej czy jak to się mówi w euroslangu, „zewnętrznej” ‒ to drugie.

Do tego drugiego służy nie tylko Komisja Spraw Zagranicznych (AFET) czy w jakiejś mierze Podkomisja Bezpieczeństwa i Obrony (SEDE) oraz Komisja Handlu Międzynarodowego (INTA) czy Komisja Rozwoju (DEVE). Bardzo ważnym instrumentem „robienia” polityki międzynarodowej przez PE są tzw. Delegacje czyli sformalizowane grupy MEP's (czyli europosłów), którzy zajmują się kontaktami z dawnymi państwami czy, częściej, regionami świata.

Warto je omówić. Zgromadzenie Parlamentarne Unii Śródziemnomorskiej (oficjalna nazwa Unia dla Śródziemnomorza) ma, po stronie unijnej, bardzo wpływowego szefa. Jest nim sam przewodniczący PE niemiecki socjalista Martin Schulz.

Delegacja do Zgromadzenia Parlamentarnego EURONEST (Partnerstwo Wschodnie) działa w formule „28” plus „6”. Owa „szóstka” to dawne sowieckie republiki ciążące, w mniejszym czy większym stopniu, do politycznej Europy: Ukraina, Gruzja, Mołdowa (te państwa podpisały umowy stowarzyszeniowe z UE) oraz Azerbejdżan, a także Armenia i Białoruś. Te ostatnie dwa państwa wstąpiły do… Unii Euroazjatyckiej, ale nie chcą zrywać z Europą. Azerbejdżan jest pośrodku, ale i tak ostatnio zawiesił się w EURONEST, z powodu kontrowersyjnej, krytykującej Baku, rezolucji PE. Skądinąd udział Białorusi Unia zawiesiła jednostronnie, nie akceptując fałszowania wyborów w tym kraju przed czterema laty – choć teraz na tym odcinku nastąpiła w końcu, i dobrze, odwilż.

Przejdźmy do personaliów. Prezydium ZP EURONEST po stronie unijnej liczy pięć osób. Przewodniczącą jest Finka z Grupy Zielonych, a wiceprzewodniczącymi: Litwin-socjalista, Polak-konserwatysta, (cóż, piszący te słowa....), Węgierka-chadeczka oraz Litwin-eurosceptyk, zresztą były prezydent tego kraju Rolandas Paksas. Jak widać, poza Finką z Europy Północnej, 80% prezydium to nasz region Europy.

Zgromadzenie Parlamentarne EUROLAT (czyli Unia ‒ Ameryka Łacińska) ma w prezydium siedem osób – a więc o dwie więcej niż EURONEST z czego większość, bo czterech to Hiszpanie, co skądinąd jest naturalne. Przewodniczy hiszpański socjalista mając zastępców: Hiszpana-chadeka, Hiszpana-zielonego i Hiszpankę-komunistkę. Ponadto wiceprzewodniczącymi są też Polak-konserwatysta (Tomasz Piotr Poręba), Słowak – chadek , były ambasador tego kraju w Kanadzie oraz Belg (Walon) - liberał.

Kolejne Zgromadzenie Parlamentarne to AKP-UE czyli struktura skupiająca przedstawicieli aż 105 (!) państw, z czego 77 stanowią kraje Afryki, Karaibów i Pacyfiku (stąd skrót AKP) oraz 28 członków UE. Rekordowe jest prezydium EU-ACP (skrót angielski), bo liczy 12 osób. Przewodniczy były belgijski komisarz, liberał Louis Michel, a wśród jego 11 zastępców jest aż troje Francuzów, co z racji ich imperium kolonialnego w Afryce wydaje się być oczywiste: Francuzka-Zielona, Francuz-chadek i Francuz-socjalista. Poza tym jest dwóch Hiszpanów (liberał i socjalista), dwoje Włochów (eurosceptyk i Murzynka-socjalistka), dwoje Portugalczyków (komunista i chadek) oraz Polka-konserwatystka (Jadwiga Wiśniewska) oraz Brytyjczyk-konserwatysta. Warto przypomnieć, że w prezydium tegoż Zgromadzenia Parlamentarnego AP-UE był obecny, formalnie do końca maja... europoseł Andrzej Duda, obecnie prezydent RP.

Gdy chodzi o narodową, polityczną statystykę, uwzględniając dotychczas omówione delegacje, największą liczbę reprezentantów ma, tradycyjnie bardzo aktywna w sprawach personalnych, Hiszpania – aż 6 przedstawicieli w prezydiach. Następnie Francja i Polska po 3, Włochy, Portugalia, Belgia i Litwa po 2 oraz Niemcy, Finlandia, Węgry i Słowacja po 1.

*tekst ukazał się w „Gazecie Polskiej” (14.10.2015)