W historii artysta bywał demiurgiem, przywódcą w walce o niepodległość, diagnozował naszą kondycję i opisywał otaczającą rzeczywistość, pocieszał w mrokach niewoli. Obecnie jest lewicowym socjologiem lub etnografem starającym się zrozumieć strukturę tożsamości grup ludzi. Znalazłam ostatnio w mojej skrytce radnej publikację "Wyspa. Synchronizacja" Jakuba Szczęsnego wydaną przez Fundację Bęc Zmiana, która to fundacja cieszy się dużym uznaniem wśród zarządzających obecnie warszawską kulturą. Książka stanowi zbiór tekstów krytycznych z pogranicza archtektury i sztuk wizualnych. Autorzy tekstów zgadzają się co do roli sztuki w obecnym postmodernistycznym społeczeństwie: w niej, to jest w sztuce "w sposób naturalny sytuuje się aktywizm środowiskowy". Czyli, że artysta jest obecnie aktywistą, społecznym animatorem. Czyli trochę jak znajomy "kaowiec" w filmie "Rejs".
O roli artysty