Bardzo chcę ale nie umiem

Jak mam uwierzyć w szczerość tych wszystkich życzeń, które wylały się na mnie z telewizji różnorakich z okazji świąt Narodzenia Pańskiego.

Czy wiarygodni mogą być ludzie pracujący w tych telewizjach, skoro na co dzień napędzają maszynerię socjotechnicznej manipulacji? Kreują powykrzywiany obraz rzeczywistości i promują wzorce zachowań nijak nie przystające do nauk pozostawionych nam przez Zbawiciela.

Wpierw ludzie telewizji wszelakich autorytatywnie narzucili motłochowi, jak ma się ubierać, co jeść i pić oraz jak się bawić – tak aby to było trendy  i cool.  I tak już od przedszkola – ten co nie posiada markowych ciuchów i innych gadżetów, ten co nie poddaje się wzorcom postępowania wdrukowanych motłochowi – zasługuje na szyderstwa i odrzucenie.

Inżynieria społeczna, przećwiczona w sferze komercyjnej, jest użyteczna również w polityce. Sprawdza się szczególnie wobec motłochu po egzaminie maturalnym bez matematyki i po studiach, na których rzetelną wiedzę można zastąpić kreatywnością,  taką jaką wykazała się panienka wzmiankowana przez profesora Legutkę. Ona to o Zośce z „Kamieni na szaniec” zaczęła opowiadać, jaka to inteligentna i zadbana dziewczyna...

To te właśnie telewizje, które tak szczerze ponoć życzyły mi „wszystkiego najlepszego” na Boże Narodzenie, wytresowały motłoch też w tym, co w polityce jest trendy  i cool.  Posługiwały się przy tym przemilczeniem, tzw. „prawdą nie do końca” oraz kłamstwem. W ich mniemaniu debata polityczna polega na tym, że jednego zakrzykuje trzech lub czterech i nie pozwala mu skończyć żadnego sensownego zdania.

Na święta wszelka menda na wyprzódki gna do tych telewizji aby śpiewać kolędy i nasładzać się udawanym wzruszeniem – również tacy, którzy rżeli gdy na Krakowskim szczano na krzyż, a kapelusza nie zdejmują w żadnym pomieszczeniu, nawet w kościele. Na tę okoliczność przypomniała mi się fraza poety, notabene z pochodzenia starozakonnego – „Wszelka dziwka majtki pierze i na kredyt kieckę bierze”...

A jak mogę wierzyć w szczerość życzeń tych polityków, którzy nie mają honoru? Czy człowiek bez honoru może być wiarygodny?...

Chociaż nie umiem uwierzyć w szczerość życzeń wylanych z ekranów telewizyjnych z okazji świąt Narodzenia Pańskiego, to stwierdzam fakt hołdu złożonego przez ciężko sfatygowanych pracowników ściemniania i manipulacji, pajaców i komediantów uzurpujących sobie godność autorytetu oraz zakłamanych politykierów.

Stara prawda wszak głosi – „Hipokryzja to hołd, który występek składa cnocie!”