New Deal i Dust Bowl

Dość powszechna jest wiedza o propagandzie ideologii klimatycznej zwanej dziurą ozonową, która poprzedziła walkę z globalnym ociepleniem.
Mniej znana jest rewolucyjna ochrona przyrody w czasach Roosevelta. Dust Bowl był jednym z frontów New Deal.

„14 kwietnia 1935 roku, znany jako „ Czarna Niedziela ”, na całym obszarze Wielkich Równin, od Kanady na południe po Teksas, wystąpiło 20 najgorszych „czarnych zamieci”. Burze spowodowały rozległe zniszczenia i zdawały się zmieniać dzień w noc; świadkowie zeznali, że w niektórych miejscach nie widzieli przed sobą pięciu stóp (1,5 m). Reporter Associated Press z Denver, Robert E. Geiger, był tego dnia w Boise City w Oklahomie . W jego opowieści o Czarnej Niedzieli po raz pierwszy pojawił się termin Dust Bowl; został wymyślony przez Edwarda Stanleya, redaktora wiadomości Associated Press w Kansas City , podczas przepisywania wiadomości Geigera. [10] [11]


Katastrofa ta zintensyfikowała skutki gospodarcze Wielkiego Kryzysu w regionie.
W 1935 r. wiele rodzin zostało zmuszonych do opuszczenia gospodarstw i wyjazdu w inne rejony w poszukiwaniu pracy z powodu trwającej już od czterech lat suszy. [29] Porzucenie gospodarstw i ruina finansowa wynikająca z katastrofalnej utraty wierzchniej warstwy gleby doprowadziły do ​​powszechnego głodu i biedy. [30] Warunki w Dust Bowl spowodowały exodus przesiedleńców z Teksasu Panhandle , Oklahomy Panhandle i otaczających je Wielkich Równin do sąsiednich regionów. Ponad 500 000 Amerykanów pozostało bez dachu nad głową. Tylko po jednej burzy trzeba było zburzyć ponad 350 domów. [31] Dotkliwa susza i burze piaskowe pozostawiły wiele osób bez dachu nad głową; innym banki przejęły kredyty hipoteczne…


Ważnym skutkiem katastrofy było znacznie szersze uczestnictwo rządu w zarządzaniu gruntami i ochronie gleby.
Podczas pierwszych 100 dni urzędowania prezydenta Franklina D. Roosevelta w 1933 r. jego administracja szybko zainicjowała programy mające na celu ochronę gleby i przywrócenie równowagi ekologicznej kraju. Sekretarz spraw wewnętrznych Harold L. Ickes utworzył w sierpniu 1933 roku Służbę ds. Erozji Gleby pod przewodnictwem Hugh Hammonda Bennetta . W 1935 roku została przeniesiona i zreorganizowana w ramach Departamentu Rolnictwa i przemianowana na Służbę Ochrony Gleby.
W ramach programów Nowego Ładu Kongres uchwalił w 1936 r. ustawę o ochronie gleby i przydziałach krajowych , nakładającą na właścicieli gruntów obowiązek dzielenia się przydzielonymi dotacjami rządowymi z robotnikami pracującymi w ich gospodarstwach. Zgodnie z tą ustawą „wypłaty świadczeń były w dalszym ciągu środkiem kontroli produkcji i wspierania dochodów, ale teraz były finansowane z bezpośrednich środków Kongresu i uzasadniane jako środki ochrony gleby. Ustawa przeniosła cel parytetu z równości cen towarów rolnych i artykułów, które rolnicy kupują, aby zapewnić równość dochodów ludności rolniczej i nierolniczej.” [43] Celem parytetu było więc odtworzenie proporcji siły nabywczej dochodu netto na osobę w gospodarstwach rolnych do dominującej w latach 1909–1914 siły nabywczej dochodu netto na osobę w gospodarstwach rolnych.
Aby ustabilizować ceny, rząd płacił rolnikom i nakazał ubój ponad sześciu milionów świń w ramach ustawy o dostosowaniu rolnictwa (AAA). Opłacało się pakować mięso i rozdawać biednym i głodnym. Federal Surplus Relief Corporation (FSRC) została utworzona w celu regulowania nadwyżek plonów i innych. W przemówieniu do AAA z 14 maja 1935 roku Roosevelt powiedział:
Pozwolę sobie wyjaśnić jeszcze jedną kwestię z korzyścią dla milionów mieszkańców miast, którzy muszą kupować mięso. W zeszłym roku naród dotknęła susza o niespotykanej intensywności. Gdyby nie było programu rządowego, gdyby w latach 1933 i 1934 panował stary porządek, susza na obszarach (hodoowli) bydła w Ameryce i w pasie (uprawy) kukurydzy spowodowałaby sprzedaż chudego bydła, niedojrzałych świń i śmierć tych zwierząt na wybiegu i w gospodarstwie, a gdyby w tamtych latach obowiązywał stary porządek, niedobory byłyby znacznie większe niż obecnie. Nasz program – możemy to udowodnić – uratował życie milionów sztuk bydła. Nadal znajdują się w zakresie (rozważań), a inne miliony sztuk są dziś konserwowane i gotowe do spożycia w tym kraju. [44]”
https://en-m-wikipedia-o…


Historia wskazuje że przyczyny problemu były znacznie wcześniejsze i polityczne.
Suchy klimat prerii u podnóża Gór Skalistych był znany i w XVIII wieku nie brano pod uwagę kolonizacji rolniczej tych terenów. Z upływem czasu tendencja się zmieniała a natychmiast po secesji stanów Południa w 1962r. Kongres przegłosował Homesteadt Act, który opisywał slogan „wybierz sobie farmę”. Celem było żeby ziemi nie wykupywali właściciele niewolników, tylko by była uprawiana siłą własnych rąk. Zwiększono powierzchnię farm do 160akrów (65ha) zniesiono ograniczenie wg płci, rasy a wieku (21 lat) dla uczestników wojny po stronie Północy.

Rozwój hodowli bydła sprzyjał zwiększaniu areału farm. Ustawowo podniesiono limit do 260ha w Zachodniej Nebrasce (1904) i 130ha w pozostałych stanach Wielkich Równin (1909).
Wspomniany Federal Farm Loan Act z 1916r. zaburzył równowagę rynkową co ujawniło się w związku z kryzysem finansowym i suszą lat 30tych.

Jakie były dalsze losy rolnictwa w USA?
„Patrick Allitt wspomina, jak inny historyk Donald Worster zareagował na jego ponowną wizytę w Dust Bowl w połowie lat 70. XX wieku, kiedy ponownie odwiedził niektóre z najbardziej dotkniętych hrabstw:
Kapitałochłonny agrobiznes zmienił scenę; głębokie studnie w warstwie wodonośnej, intensywne nawadnianie, stosowanie sztucznych pestycydów i nawozów oraz gigantyczne żniwiarki zapewniały ogromne plony rok po roku, niezależnie od tego, czy padał deszcz, czy nie. Według rolników, z którymi rozmawiał, technologia zapewniła doskonałe rozwiązanie starych problemów i takie złe dni już nie wrócą. Z kolei zdaniem Worstera ta scena pokazała, że ​​amerykańscy kapitalistyczni rolnicy stosujący zaawansowane technologie niczego się nie nauczyli. Kontynuowali pracę w sposób niezrównoważony, przeznaczając znacznie tańszą, dotowaną energię na uprawę żywności, niż energia ta była w stanie oddać (korzyść) ostatecznym konsumentom. [52] „
https://en.wikipedia.org…


Słowo „zrównoważony” miało kiedyś potoczne znaczenie. Co innego w sloganie „zrównoważony rozwój”, który mieści przesłanie ideologiczne Nowych Rooseveltów.