UNIJNE KONIE I KIJ BEJSBOLOWY

Po co jest organizacja międzynarodowa? Oczywiście po to, żeby państwa, które do niej należą, czerpały z niej korzyści: polityczne, gospodarcze, militarne, prestiżowe itd. itp. Korzyści te mogą być większe lub mniejsze. Albo też w czasie prosperity ekonomicznej - czy geopolitycznej – większe, a w czasie dekoniunktury – mniejsze. Albo też – cóż, takie jest życie i te osobiste i te międzynarodowe – jedne kraje mają te korzyści większe, inne mniejsze. Jednak żeby wszyscy mieli poczucie partycypacji, realnego współuczestnictwa i niemalowanego współdecydowania, wszystkie kraje uczestniczące powinny czuć, że mają wpływ na funkcjonowanie organizacji i mają z tego namacalne korzyści. Nawet jeżeli są one czasem mniejsze, czasem większe albo jeśli inni: bogatsi ,więksi albo przeciwnie: mniejsi i biedniejsi te korzyści uzyskują większe. W każdej organizacji międzynarodowej toczy się jakaś gra sil i pływów. To normalne. Jednak aby organizacja ta mogła istnieć, rozwijać się albo przynajmniej nie kurczyć się – warunkiem sine qua non jest aby członków (państwa członkowskie) szanowano i honorowano. Ostatecznie bez nich organizacja by istnieć nie mogła!
Proszę wybaczyć ten może przydługi wstęp, ale czasem trzeba pokazać paranoję w szerszym kontekście. Bo to, co robi Unia Europejska czy jej poszczególne instytucje- z wyłączeniem Rady Europejskiej skupiającej szefów rządów – to właśnie polityczna paranoja. Trzeba więc przywrócić właściwy porządek rzeczy. To nie Polska, Węgry, Słowenia i inne państwa są dla UE! To Unia jest dla Polski, Węgier, Słowenii i innych krajów. Realizowanie w organizacji międzynarodowej „prawa bejsbola” (określenie autorskie! Cytować za podaniem źródła…) jest działaniem na szkodę danej organizacji. Tak jak są przedsiębiorcy, właściciele firm, którzy działają na szkodę własnej spółki, firmy i są za to ścigani mocą prawa – tak samo, jak widać, są organizacje międzynarodowe, w której poszczególne państwa, zwykle te największe i najbogatsze, a w związku z tym najbardziej aroganckie uważają, że im wszystko wolno i prawem kaduka chcą sterroryzować inne kraje: mniejsze, mniej bogate lub(i) z krótszą historią członkowską w danej organizacji (ta krótsza historia, to nie z winy nowych członków…).
Trzeba państwom szkodzącym „dobru wspólnemu”, czyli szkodnikom Unii powiedzieć: dość! Jacy to szkodnicy? Cóż, polecam definicję z encyklopedii „Nowe Ateny” Benedykta Chmielowskiego z XVIII wieku zawierającą definicję konia: „Koń, jaki jest, każdy widzi”… Co to za koń (konie) wszyscy w Europie widzą i wiedzą...
 

• Tekst ukazał się na portalu niezalezna.pl (18.02.2022)