Zadumka wołyńska

Pozwolę sobie Panie Ryszardzie -jako zilustrowanie Pana słów- na wklejenie fragmentu z rekonstrukcji rzezi wołyńskiej.Warto obejrzeć i zadumać się choć przez chwilę ...

Panie Ryszardzie, do tego pięknego, ujmującego serce wiersza pozwalam sobie dorzucić informację o bardzo mało znanym filmie, który onegdaj na tym forum recenzowałem. Gwoli przypomnienia i propagowania o tej nacjonalistycznej ukraińskiej, nieukaranej zbrodni, ile się da! http://naszeblogi.pl/418… A także polecić wstrząsający zbiór dwunastu opowiadań (każde to opis innego rodzaju okrucieństwa - ukraińskiego bestialstwa na niewinnych Polakach) wrocławskiego autora, Stanisława Srokowskiego, pt. STRACH (Fronda, Warszawa 2014). Jest to realistyczna literatura najwyższego lotu, przypominająca stylistyką narrację Żeromskiego, oparta o wspomnienia pisarza, cudem ocalałego wtedy chłopca z ówczesnej rzezi w Hnilczach. Zastrzec jednak muszę, że czytałem te utwory pojedynczo z przerwami, każde osobno z długimi odstępami czasu, bo zawierają sceny tak mocne, niewyobrażalnie nieludzkie, iż nie byłem za każdym razem w stanie zebrać myśli i wydobyć się szybko z polekturowej traumy. W związku z tym do dziś zadaję sobie pytanie, jak polecać tak bolesne pisarstwo osobom młodym, wrażliwym, cieszącym się radością życia...? Czy dadzą radę przebrnąć przez tak straszliwie skrwawione stronice? I czy ich delikatnych umysłów nie zranimy już na całe życie? Wielu świadków ukraińskich morderstw na narodzie polskim oszczędzało takie relacje swym pociechom właśnie z tych względów: by nie zatruć im pogodnego dzieciństwa. Stąd i moje obawy.