Wymaluj obraz mój...

We wtorek (22.02. 2011) minęło 80 lat od pierwszego objawienia Pana Jezusa Miłosiernego św. s. Faustynie Kowalskiej w celi płockiego klasztoru Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. By być ścisłym nie była to jej pierwsza wizja, ale właśnie w tym dniu zaczęła odkrywać misję, jaką powierzył jej Chrystus.

„Wieczorem, kiedy byłam w celi, ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady (...). Po chwili powiedział mi Jezus: Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem 'Jezu, ufam Tobie'” (Dz. 47) – opisuje to wydarzenie w „Dzienniczku”.

Jak zaznacza katolicka agencja informacyjna ekai.pl pierwsze objawienie było początkiem misji zwykłej zakonnicy, która znana jest dziś na całym świecie i którą papież Jan Paweł II kanonizował w roku 2000. „Dzienniczek” opisujący jej przeżycia duchowe jest dziełem polskiego autora najczęściej tłumaczonym na wszystkie języki świata.

Tych, którzy nie znają jeszcze objawień św. s. Faustyny zachęcam do lektury „Dzienniczka” bądź do modlitwy koronką do Miłosierdzia Bożego, która jest transmitowana w większości radiowych stacji katolickich o godzinie 15.00 (w Warszawie: Radio Maryja lub Radio Warszawa). Szczególnie modlitwa koronką (nie tylko o godzinie trzeciej - w godzinie męki i śmierci Jezusa) potrafi przynieść wszystkim, którzy czują że oddalili się od Boga prawdziwą ulgę.

W przypadku mojego ostatniego wpisu dotyczącego roku Maksymiliana Kolbe w Kościele doszło do pewnego nieporozumienia. Jedna z komentujących osób zarzuciła mi, że tekst jest krótki, ogólny i nie wyczerpuje tematu. To wszystko racja, jednak proszę zauważyć, że to jest blog a nie tekst analityczny czy biograficzny. Miałem prawo napisać jedynie trzy zdania na temat, który wydał mi się ważny. Celem, podobnie jak w przypadku tego wpisu, była zachęta do własnych poszukiwań na ten temat w internecie.