Gustav

Każdy kto choć raz był na wojnie ten wie, że ci którym udało się przeżyć dostają przepustki i urlopy po to by pojechać do jakiegoś miasta i je zwiedzać. Niestety, spora część żołnierzy nie jest zainteresowana zabytkami, które często z powodu wojny są w stanie opłakanym, więc idą spożywać napoje zawierające pewną ilość alkoholu, a jeszcze inni idą sobie pogruchać. 
Wielki Słownik Języka Polskiego podaje, że słowo " gruchać " oznacza " rozmawiać ze sobą czule " A wy co myśleliście ? oj, nieładnie, nieładnie tak przy niedzieli.
Żołnierze po spożyciu płynów zawierających pewną ilość alkoholu i po pogruchaniu sobie, wracają do okopów. Czas gruchania, choć miły dla żołnierza musi się kiedyś skończyć. Był jednak w armii brytyjskiej pewien żołnierz, który gruchał sobie od poczatku aż do samego końca wojny. Tym żołnierzem był gołąb Gustav, numer służbowy NPS.42.31066. Wszystkie notki jakie pojawiły się na salonie z okazji 70 - tej rocznicy lądowania w Normandii wspominały o bohaterstwie ludzi, lub o bohaterstwie prezydenta Komorowskiego, a żadna nie wspominała o bohaterstwie zwierząt w służbie Jej Królewskiej Mości.
Armia brytyjska jako jedyna na świecie honoruje bohaterskie czyny zwierząt podczas działań bojowych, przyznając tzw. Dickin Medal, ustanowiony w 1943 przez panią Marię Dickin, działaczkę ówczesnego ruchu Animals, założycielkę schronisk dla zwierząt. Dickin Medal przyznawany dla zwierząt - żołnierzy, uważany jest za odpowiednik Victoria Cross, najwyższego brytyjskiego odznaczenia bojowego przyznawanego dla ludzi - żołnierzy. W okresie 1939 - 45 służbę w brytyjskich siłach zbrojnych odbyło ( przefrunęło ) ponad 200 tysięcy gołębi, przekazanych do służby przez National Pigeon Service, ochotniczej organizacji hodwców gołębi, powołanej do życia przez Komitet Obrony Imperium w 1938 roku.

Latały, więc gołębie w misjach specjalnych dostarczając ważnych informacji  z kontynentu na Wyspę.
Latały na pokładach samolotów i uwolnione z wiklinowych koszyków dostarczały informacji o powodzeniu lub niepowodzeniu misji. Radiowa łączność ma bezsprzeczne zalety, jednak wadą jest możliwość podsłuchania, a z gołębia nawet jak zrobisz zupę to " farby " nie puści. Gołąb Gustav służył początkowo na odcinku belgijskim zapewniając łączność z belgijskim ruchem oporu. W czerwcu 1944 roku wypożyczony przez RAF agencji Reutera [ wtedy blogerzy i czytelnicy czasopism opiniotwórczych  też  byli spragnieni informacji ] wypuszczony z barki desantowej dostarczył na Wyspę pierwszą informację agencyjną zatytułowaną  " Co słychać za English Chanel ? "
"We are just 20 miles or so off the beaches. First assault troops landed 0750. Signal says no interference from enemy gunfire on beach... Steaming steadily in formation. Lightnings, Typhoons, Fortresses crossing since 0545. No enemy aircraft seen."

Towarzysz broni gołębia Gustava, gołąb Paddy, numer służbowy  NPS.43.9451, również odznaczony Dickin Medal, dzierży rekord najszybszego przefrunięcia kanału  La Manche. W  rozkazie przyznającym najwyższe odznacznie bojowe napisano : 
"For the best recorded time with a message from the Normandy Operations, while serving with the RAF in June, 1944."
Żołnierz Gustav dystans 240 km, przy mordewindzie wiejącym z prędkością 48km/h, przebył w czasie 5h 16 min, co należy uznać za duży sukces reporterski. Czas Paddy'ego to dystans 230 km przebyty w czasie 4h 50 min. Powiedzieć jadnak trzeba, że Paddy miał handicap, bo rankiem nad English Chanel pogoda jest jednak paskudniejsza.
Mam nadzieję, że Ty Gustavie i Ty kolego Paddy jesteście usatysfakcjonowani notką napisaną specjalnie dla Was. Waszego udziału w pokonaniu niemieckiego faszyzmu nie można lekceważyć. Cześć Waszej Pamięci. We will never forget.