APEL POLEGŁYCH

Możesz się już teraz schować w szafie gnido; idą po ciebie -
by cię rozdeptać wraz z twoją bandą parchów ruskim uległą;
tam, gdzieś  wysoko - w nieskończenie pięknym Polskim Niebie,
zbiera się na was Sąd Ostateczny - zaczął się  Apel Poległych...
                                           + + +
Panie generale, proszę natychmiast zebrać wszystkich wojskowych,
"wyklętych" i tych zaciukanych przez czerwonych "samobójstwami";
Ania niech zgromadzi cywilów; kobiety, dzieci, starych i młodych -
wszystkich co nie chcieli się "dogadać" z czerwonymi bandziorami.

Niech pan narazie nie wypuszcza z rąk swego wolantu kapitanie,
mamy bowiem jeszcze jedną i to bardzo ważną podróż do odbycia -
Ojczyzna się dusi pod czerwonym wieprzem- sama sie nie wydostanie,
naszą obecność musi odczuwać - dla przetrwania w polskości - dla życia.

Proszę lecieć niskim lotem koszącym nad naszym krajem umęczonym,
tak aby jąkała zaczął się jeszcze bardziej jąkać, a sepeł mocniej seplenić,
kopaczka złamała szpadel, komuch sam się ubrał w pasiak czerwony,
a każdy bandzior zrozumiał: Nie damy sobie już nic więcej poczerwienić!

Zabiliśćie czerwone mendoweszki tylko i wyłącznie nasze niedoskonałe ciała,
- nasze wolne polskie dusze są poza waszym wszawym zasięgiem całkowicie;
bo ta kraina będzie zawsze za Bogiem, Honorem i Ojczyzną murem obstawała
i będziemy wam to przypominać w każdej sekundzie, przez całe wasze nędzne życie!