Tadeusz Płużański – syn Żołnierza Wyklętego

Przez lata historia milczała O prawdę się dopominała Za bandytów Was uważano Rodziny latami prześladowano Bito, katowano i wieszano Wyroki śmierci wykonywano Ten co katem i Judaszem był W dobrobycie potem żył Zwalczała czerwona zaraza Na żywych pozostała skaza Nigdy nie zginie po Was ślad Choć tak chciał wróg - gad Dziękujemy za walczącego ducha Modlimy się za poległego druha Za tych co wolności chcieli Za tych co w walce zginęli Przeszliście drogi, lasy, pola Taka była Wyklętych dola Maszerujecie w niebie jak cienie Pozostało po Was wspomnienie Pytam, dlaczego Was wyklęto? Czerwoni myśleli, że to ich święto Prawda z kłamstwem wygrała Choć długo na to czekała Nad mogiłami wznosi się mgła Pamięć w naszych sercach trwa W anonimowych grobach śpicie Co o dzisiejszej Polsce myślicie? Wasz Duch unosi się gdzieś daleko A Orzeł Polski wzbija się wysoko Wszystko co zniszczył wróg Pomaga odbudować Dobry Bóg