1. Jeszcze podczas polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej, doszło do wynegocjowania i zawarcia nowej umowy handlowej UE -Ukraina, którą ówczesny minister rolnictwa Czesław Siekierski, wydawał się zaskoczony. Po ogłoszeniu komunikatu w tej sprawie 30 czerwca, ostatniego dnia naszej prezydencji, minister Siekierski, kierujący przecież pracami RUE ministrów rolnictwa, właśnie do tego dnia włącznie, stwierdził, że jest tym faktem rozczarowany. W ten sposób poinformował opinię publiczną w UE ,a przede wszystkim w Polsce, że nie miał żadnego wpływu, ani na jej zawartość , ani na rozwiązania w niej przyjęte, ani warunki jakie będą dotyczyły strony ukraińskiej.
2. Już wtedy było jasne, że umowa handlowa UE- Ukraina ma zliberalizować ten handel, w tym także produktami rolnymi, co niestety będzie oznaczało kolejną falę wwozu do Polski, przede wszystkim ukraińskiego zboża, ale także innych wrażliwych dla naszego rynku, produktów rolnych, jeżeli okaże się, zasadnicza część jego eksportu przez Morze Czarne, będzie niemożliwa. Koszty jego transportu drogą lądową, są wprawdzie znacznie wyższe, niż drogą morską, ale jeżeli w dalszym ciągu statki na Morzu Czarnym będą atakowane przez Rosję, to właśnie przede wszystkim nasz kraj, jako najbliżej położony, będzie głównym adresatem ukraińskiego eksportu.
Polski rząd w związku z przewodnictwem w Radzie, powinien był wykorzystywać wszystkie swoje możliwości, żeby ochronić interesy polskich rolników, niestety po ówczesnym komunikacie ministra Siekierskiego, było wyraźnie widać, że w tej sprawie nie zrobiono nic.
3. Już wtedy także było jasne, że nowa umowa handlowa UE- Ukraina będzie dodatkowym instrumentem pomocy Unii dla tego kraju, a ponieważ Ukraina już wtedy miała nadwyżkę w handlu z UE w wysokości około 1,5 mld euro, więc nie ulegało wątpliwości, że będzie przede wszystkim, korzystna dla tego kraju. Niestety szczególnie eksport z Ukrainy do UE produktów rolnych, uderzy w interesy unijnych rolników, ponieważ mimo tego,że ten kraj nie jest członkiem UE, to jednak ma lepsze warunki handlu niż kraje członkowskie. „Ukraińscy rolnicy” ciągle przecież nie muszą już teraz spełniać unijnych norm produkcyjnych, mogą stosować w produkcji rolniczej substancje zakazane w unijnym rolnictwie, jak na przykład środki ochrony roślin. Niestety już w ciągu ostatnich 3 lat od momentu agresji Rosji na Ukrainę ,kiedy przedłużana była tzw. wojenna umowa handlowa, „ukraińscy rolnicy” uzyskali dostęp do unijnego rynku, nie spełniając wielu warunków jakie muszą spełnić unijni rolnicy.
4. Teraz dowiadujemy się, że Ukraina uzyskała znaczące powiększenie kontyngentów wwozowych do UE, w stosunku do tych, które obowiązują obecnie i tak; miodu o 483% do 35 tys ton; cukru o 400% do 100 tys ton; skrobi przetworzonej o 400% do 8 tys. ton; kasze jęczmienne i przetworzone o 335% do 34 tys ton; otręby o 286% do 85 tys ton; mleko w proszku o 208% do 15,4 tys ton; jaja o 200% do 18 tys ton; kukurydza o 53% do 1 miliona ton; pszenica o 30% do 1,3 mln ton; jęczmień o 22% do 450 tys ton; mięso drobiowe o 30% do 120 tys ton i etanol o 25% do125 tys ton. To ogromne dodatkowe ilości produktów rolnych z Ukrainy, które najprawdopodobniej w większości trafią na polski rynek, ze względu jak już wspomniałem na najniższe koszty ich transportu właśnie do naszego kraju. A ci wspomniani wyżej „ukraińscy rolnicy” , to przede wszystkim wielkie agroholdingi, których właścicielami jest kapitał pochodzący z krajów Europy Zachodniej, USA, a nawet krajów arabskich, a także ukraińscy oligarchowie. Blisko 100 takich agroholdingów gospodaruje na 1/4 ziemi rolnej (około 6,5 mln ha) całej Ukrainy, a największe z nich dysponują po 500-600 tys ha i w dużej części są to czarnoziemy, więc tak naprawdę konkurencja z nimi jest w zasadzie niemożliwa. To właśnie właściciele tych agroholdingów, wywarli presję na urzędników KE na liberalizację handlu pomiędzy UE i Ukrainą i będą mieć w zasadzie nieograniczony dostęp do unijnego rynku liczącego ok. 430 mln konsumentów.
5. A ponieważ w najbliższym czasie Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej przegłosują wejście w życie umowy handlowej UE-Mercosur to rolnictwo europejskie w tym przede wszystkim polskie znajdzie się w niezwykle trudnym położeniu. Już teraz na wiele produktów rolnych mamy najniższe ceny od wielu lat, co powoduje, że część rolników zaprasza na tzw. samozbiory i płacenie za zebrane owoce czy warzywa „co łaska” , a w przypadku braku środków, nawet zabranie zbiorów do domu wręcz za darmo. Zgoda rządu Tuska na te dwie umowy handlowe tylko dramatycznie pogorszy sytuację polskich rolników, a najbardziej towarowe polskie gospodarstwa rolne będą bankrutować jedno po drugim.
