Jakieś 2 miesiące temu pod moimi tekstami przeczytałem komentarze z pytaniami. Jakim prawem wypowiadam się o Polsce skoro ją opuściłem dla lepszych zarobków, dla lepszego życia. Wiem że te komentarze pochodziły od ludzi miłujących Moskwę i Berlin a nie Warszawę, Kraków czy Jastrzębniki (podkaliska wieś) ...
Mam w moich 4 literach ciekawość tych "stukaczy" czy innego werhmachtu, mam w dupie ciekawość tych którzy przypuszczalnie dla pieniędzy a może ze zwykłej głupoty niszczą moją Ojczyznę.
Postanowiłem jednak napisać. Nie dlatego żeby zdobyć poklask lub potępienie. Napiszę bo chcę. Napiszę bo dużo, dużo ludzi czyta moje teksty. Bo bardzo dużo od tych LUDZI usłyszałem dobrych słów. Jestem im to winien... Nie za dobre słowo które usłyszałem. Jestem im (Wam ) winien za to jesteście ze mną... To że jesteście ze mną, pomaga mi żyć. Bez Was też bym żył, ale to życie bez Was byłoby mniej ...
Autobiografia ironicznego anglosasa :
Urodziłem się 2 marca 1969 roku. Urodziłem się bo moja Mama mnie nie wyskrobała. Lekarze sugerowali usunięcie ciąży (zamordowanie mnie) bo były duże problemy z nerkami Mojej Mamy. Nie wiem dlaczego moja Mama nie zdecydowała się na wyskrobanie mnie ze swojego łona...
... rok pózniej na sugestie lekarzy wyskrobała moją siostrzyczkę. Nawet nie wiem gdzie tej mojej malej Siostrzyczce
znicz zapalić. Na wysypisku śmieci czy w kotłowni kaliskiego szpitala...
Właśnie! Mój Boże... Popiół z kotłowni kaliskiego szpitala trafiał na wysypisko śmieci...
Moj Boże ! ... a wysypisko śmieci w latach 70 było...
... i tysiące razy tam przechodziłem... I z okna widzę... Nie wiedząc że to grób mojej małej Siostrzyczki...
Muszę już kończyć. Przepraszam.
Idę już, idę wyć, to boli...
Proszę o nie komentowanie tego wpisu.
Nie podaję też wyjątkowo namiarów na mojego facebooka.
Proszę uszanować.
- Zaloguj lub zarejestruj się aby dodawać komentarze
- Odsłony: 8279
Mam nadzieję, że nie dał Pan swojej Matce tego tekstu na laurce na "dzień Matki".
Trochę przypału by wypadało miec po czterdziestce.
Co Pana tak boli? to tylko słowa bez tresci i bez wspomnień. Tekst godny rozegzaltowanej zakłamanej baby.
Bolec to może pańską Matkę, bo dowiedli tego psychologowie, a pan znęca się tylko nad nią w ten sposób dodatkowo.
Chyba że wymyślone jest to dla szpanu i durnej uciechy z naiwnych czytelników, z czym tez nieraz się już spotkałem.
Tak czy siak - wstyd jak beret wypisywac takie rzeczy.
To jest moja "autobiografia". To opis mojego życia. Pisany sercem. Mam przemilczać lub kłamać by JacBiel nie brzydził się czytać historii mojego życia? Wybacz, nie potrafię sprostać Twoim gustom. Miałem dziś napisać więcej ale w czasie pisania zrozumiałem gdzie mogę zapalić świeczkę na grobie bardzo bliskiej mi osobie i "wysiadłem..."
Nie wiem czy będę dalej kontynuował moją "autobiografię" ale jeśli mi się to uda, to lepiej jej nie czytaj. Dalej może być dużo prawdy...
Hej, dzień dobry. Myślisz, że sam jesteś z taką biografią?
Tylko inni nie piszą tego na blogu, albo nawet robią wszystko, by siebie malować najpiękniej.
Jeśli możesz, jeśli będzie to odpowiedni moment, zapytaj mamę. Może to te nerki? Zapytaj.
I estetom odpowiadaj, jak jest. Że to dla nich są wszystkie skłamane biografie. Ale za to jakie one piękne,martyrologiczne, tyle, że to science fiction. Nie życie.
Pozdrawiam serdecznie.
Ironiczny-trzymaj się,bracie Polaku.I nie nazywaj siebie śmieciem-bo to nie prawda.
Trzymam się, trzymam. :)
Obiecuję nie czytac - zaznacz tylko, że to cd. autobiografii.
Takie rzeczy można pisac "do szuflady". I prawda będzie i wyżalenie będzie i matki nie będziesz kopał, zwłaszcza że sam piszesz, że źli ludzie namówili ją do tego, jako młodą osobę, więc napewno cierpi. Współczujący jesteś widzę, ale głównie dla siebie.
JacBiel. Napiszę krótko i zwięzle. Pisząc na blogu nie kalkuluję czy to się komuś spodoba czy nie. Ja często na drugi dzień, czytając mój wpis, jestem przerażony tym co napisałem. Dziś było podobnie. Byłem przerażony tym że to napisałem. Miałem pisać o czymś innym. Ale to siedziało we mnie od 15 lat (wtedy się dowiedziałem)...
Nie jestem dumny z tego wpisu. Ale go nie skasuję. Nie można skasować prawdy.
Można ją przemilczeć, fałszować lub zmieniać. Nie jestem niestety z tych co tak potrafią...
I za to mogę Cię przeprosić. Przepraszam za to że piszę prawdę...
Dla uspokojenia dodam jedynie że moja Mama tego wpisu nigdy nie przeczyta.
I nie przeczyta tego nikt z mojej rodziny.
Mam jednak nadzieję że przeczytał to ktoś, ktoś kto będzie chciał kiedyś wyskrobać swoje dziecko...
A ja przysiądę na Twojej ławeczce. Pomodlę się cichutko za Twoją siostrzyczkę, za twoją Mamę i za Ciebie. Jak będziesz przechodził, przysiądź. Pomilczymy.
Moja ławeczka stoi w Londynie. Gdybyś przypadkiem trafił/a do tego miasta to daj znać na fejsie albo w komentarzu .
Zapraszam.
Ma pan absolutną rację. Taki tekst na dzień matki jest niewłaściwy. Zaraz go usuwam. Zamieszczę go ponownie na DZIEŃ DZIECKA !
Zadowoli to szanownego pana?
A może pisząc o moim życiu mam przemilczać "niewygodne " z niego fakty? Mam kłamać ? Mam kłamać by zadowolić pańskie gusta?
Bo PRAWDA boli ?
Tak! Prawda boli!
Pisząc tekst zamieszczony powyżej "zajarzyłem" gdzie jest grób mojej Siostrzyczki. I to naprawdę boli...
... 300 metrów od...
JacBiel- popieram w całej rozciągłości. Nie o wszystkim trzeba trąbić wokoło. Znam takich- podczas imprezy potrafią "upolować" słuchacza.
Nie słyszałeś że stukaczom tu wstęp wzbroniony ?
Panie Grzegorzu,ja też nie wiem,gdzie jest grób mojego brata,urodzonego w 1952r.Konflikt serologiczny.Dowiedziałam się o tym mając już własne dzieci! (...)Po śmierci Rodziców odwiedzałam miejsca gdzie wcześniej mieszkali,plebanie,rozmawiałam z najstarszymi ludźmi czy cokolwiek pamiętają - nic.Rodzeństwo moich Rodziców nawet nie wiedziało,że dziecko się urodziło.Można by to uznać za bajkę,gdyby nie to,że w dokumentach są trzy porody:właśnie brat,siostra i ja.Do dzisiaj mam z tym problem,ale już go nie rozwiążę i tylko Panu Bogu powierzam tę sprawę.
Współczuję Panu serdecznie.
Nie wiem co napisać. Wczoraj nie miałem pisać co napisałem. Ale napisałem. Pisząc zrozumiałem gdzie jest grób mojej Siostrzyczki. To ze 300 metrów od mojego obecnego domu w Polsce. Tam było kiedyś wysypisko śmieci. Możliwe że zapalę tam kiedyś świeczkę.
Ale nie jest ważne gdzie leżą nasze szczątki. Bo to tylko ciało...
A nam pozostaje modlitwa. Wieczny odpoczynek racz im dać Panie...
POZDRAWIAM SERDECZNIE!!!
Siostrzyczka na pewno czuwa nad Panem i wyprasza stosowne łaski. Dobrze, że Pan Ją wspomina. Najpiękniejszą ludzką cechą jest pamięć o zmarłych. Wtedy żyją w nas mimo, że fizycznie ich nie ma. Ja już zmówiłem "Wieczny odpoczynek..." w intencji Pańskiej siostry. Myślę, że inni czytelnicy też to uczyni(li)ą. Pozdrawiam.
Dzięki. Nigdy nawet nie pomyślałem o tym, ale to prawda, ktoś tam nad moją skromną osobą czuwa...
Szanowny Panie Anglosasie święty Paweł napisał, że Chrysus umarł za nas gdy bylismy jeszcze grzesznikami[Rz5,8]..Nie zostaliśmy usprawiedliwieni po wyspowiadaniu się i odbyciu pokuty, ale bedąc zatwardziałymi grzesznikami. To chyba wspaniała nowina, przy całym tragizmie losów każdego z nas
Nie wybieram się do londynu w tym roku, modlitwe zmówie gdzie indziej
Pozdrawiam