GDYBY JUDASZA NAGRODZONO URZĘDEM...

„Był złodziejem i mając trzos, wykradał to, co składano, ale przecież przebywał z nami, czasami  bywał nawet miły.‘’

„Nagrodzili go za zdradę, ale mimo wszystko, cieszmy się i popierajmy go, wszak on stąd pochodzi, więc to prestiż dla nas wszystkich”

„Wprawdzie zdradził  , lecz teraz może o nas zadbać, stanowi zatem naszą szansę.”

 Czy wierzymy , że takie dywagacje Zdradzonych mogłyby mieć miejsce , gdyby srebrniki były tylko zaliczką, a zasadnicze honorarium  za zdradę przybrało formę wymienioną w tytule?
 Raczej nie, na pewno nie, to wykluczone.

 A dziś, medialna propaganda usiłuje nas po raz kolejny ukąsić kłamstwem, iż powinniśmy cieszyć się i upatrywać szansy dla Polski w  zasadniczym wynagrodzeniu wypłaconym zdrajcy  przez obcych. Pojawili się nawet  blogerzy, Bogu dzięki osamotnieni, którzy z pozycji opozycyjnych (?) usiłują zwieść nas na manowce szkodliwego złudzenia, iż można, wypada nawet, pokładać jakąś nadzieję w tym nagrodzeniu sprzedajnego szkodnika, że ten wybór Judasza przez gremium politycznych faryzeuszów  stanowi dla Polski jakąś wartość oraz potencjalne możliwości .

 Nie jest niczym dziwnym, że usiłują nas w ten sposób oszwabić obcy funkcjonariusze medialni. Oni już dawno zrozumieli, że walczą o trwanie swojej pasożytniczej egzystencji.

 Jeśli natomiast,  na patriotycznym portalu, ktoś usiłuje nam sprzedawać  niedorobione falsyfikaty patriotyzmu,  to powinno to być automatycznie jego z tym portalem pożegnanie. To już jest czas najwyższy, zapewne ostateczny, na jednoznaczność postaw.

Bo to nie jest tylko jakaś osobista intelektualna, czy moralna kompromitacja. Tu chodzi o kwestie fundamentalne. O to, czy jesteśmy w stanie jasno zdefiniować pojęcie zdrady, czy też przyjmiemy  narzucaną nam  narrację, w której brudne czyny zdrajcy zostają zrelatywizowane przy użyciu wpływów, metod i środków, którymi dysponują obcy.
Ci sami obcy, którzy uprzednio wynajęli zaprzańca do wykonywania działań w ich interesie, a na naszą szkodę, a dziś przekonani o sile swej propagandy i o naszej głupocie wierzą, iż przy wykorzystaniu unijnych struktur uda się  wmówić Polakom, że nie mamy do czynienia ze zdrajcą i cynicznym kłamcą, tylko z Europejczykiem i mężem stanu, którego powinniśmy odtąd traktować jako narodową dumę. Tylko od nas zależy , czy ten wymierzony w nas podstęp osiągnie zamierzony cel.

Nie istnieje żadna możliwość  pogodzenia - na przykład - dążenia do  prawdy o smoleńskiej zbrodni, do pełnego ujawnienia zakresu hańbiącej  roli przydzielonej Tuskowi i jego podwykonawcom  (  gorliwie przez nich odgrywanej do dziś) z wyrażaniem aprobaty dla wywindowania zdrajcy i oszusta przez jego zagranicznych mocodawców. Tego się pogodzić nie da, czegoś trzeba  się tu wyrzec.

Musi zaistnieć absolutnie zła wola, albo jakaś wyjątkowo żałosna, a przez to niezmiernie szkodliwa naiwność, aby pokładać jakiekolwiek nadzieje dla Polski w awansowaniu osobnika, który  do końca swego tutaj urzędowania, z naszych pieniędzy sowicie finansuje wyziewy smoleńskiego goebelsa, oraz który za nasze pieniądze  stworzył przemysł permanentnego nas okłamywania  w każdej kwestii i w każdej sytuacji. Osobnika, którego zdrada, oprócz katastrofalnych strat w wielu dziedzinach, przyczyniła się, a prawdopodobnie pośrednio spowodowała śmierć naszych obywateli. Wśród nich tych, którzy mogli powstrzymywać rozszerzanie wpływów zdrady.

Jedyną szansą, jaką Polacy mogą upatrywać w związku z ewakuacją Tuska ze struktur krajowych i uplasowaniem go w strukturach zagranicznych jest możliwość, że członkowie przestępczej organizacji w walce o schedę po swym szefie  powyrzynają się wzajemnie. I tu trzeba jednak zachować zdrowy realizm : najprawdopodobniej tak się nie stanie, są na to zbyt cwani.

Wystarczy też zdroworozsądkowy ogląd rzeczywistości oraz nieco  znajomości  reguł działania politycznej szulerni ,aby łatwo dojść do wniosku, że wynajętego szkodnika i zdrajcy nie nagradza się prominentnym stanowiskiem, jeśli nie wiąże się z nim dalszych planów.
W interesującym nas przypadku to nie są tylko dodatkowe srebrniki, istnieją tu jednak jakieś , może nawet całkiem wystarczające możliwości dalszego szkodzenia Polsce.

Ponadto, znajomość  absolutnie czytelnej psychiki tego osobnika, podpowiada, że zdając sobie sprawę, iż został on wpuszczony na te salony dość warunkowo ( właśnie dlatego był trzymany do końca w niepewności), będzie się starał  szkodzić Polsce tak mocno, jak to tylko możliwe. On przecież wie, jakie są warunki tego geszeftu, czego się od niego oczekuje i dlatego teraz bardziej jeszcze będzie się starał udowodnić, że nic go z nami nie łączy, będzie chciał ponad wszystko udowodnić, jak bardzo nami pogardza i jak bardzo nas wszystkich nienawidzi.
 Będzie chciał, może nawet z jakąś wyjątkowo złośliwą nadgorliwością dowieść, jak bardzo jest ICH, i jak bardzo nigdy nie był NASZ.

 Jest też coś jeszcze , co przy okazji wyboru Tuska należy sobie jasno uzmysłowić, aby raz na zawsze pozbyć się absolutnie szkodliwych złudzeń.
 Otóż, tym właśnie wyborem, decydenci poza naszymi granicami, a dość łatwo w tym przypadku wskazać ich adres, ujawnili już zupełnie definitywnie, że ich zaborcze zamiary wobec Polski i Polaków są niezmienne i wieczne, a jedynie  w zależności od okoliczności przybierają różne fluktuacje oraz, że proces rozbioru Polski oraz wynaradawiania Polaków i klasyfikowania ich do kategorii niewolników przeszedł właśnie na kolejny, wyższy etap realizacji.

 I dlatego, w tej sytuacji trzeba nam najgłośniej jak potrafimy wołać, że zdrajca oraz wielokrotny przestępca nie jest ani naszym przedstawicielem, ani nie uznajemy go za Polaka, a naszych opozycyjnych reprezentantów  musimy przywoływać do porządku za każdym razem, kiedy przyjdzie im do głowy zakłamywać rzeczywistość i w obawie o słupki handlować prawdą. Nie wolno milczeć, gdy ktokolwiek głosi - mniejsza z jakich powodów- że popiera wybór Tuska, bo popiera... Polaka.

Gdyby  zdradę Judasza  nagrodzono urzędem przewodniczącego sanhedrynu  z pewnością nie zmieniłoby to oceny jego osoby, ani nie unieważniło  nakazu :
"Niech wasza mowa będzie:  Tak, tak ; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi." (Mt 5,37).

 Judasz nie otrzymał  aż takiej zapłaty; jego sumienie nie było jednak całkiem martwe…