Minął 10 kwietnia. Dla większości patriotycznie zorientowanej części społeczeństwa polskiego kojarzy się on jednoznacznie. I truizmem jest mówić jak.
Niestety, ja chyba do tej części w pełni nie należę. Mimo starań, mimo rozumu, logiki i racjonalności przeważa jednak Jacek Kaczmarski. Człowiek, którego twórczość uformowała pokolenie, czy choćby jego część. Nie chodzi tutaj o życie twórcy. Ono jest zawsze mniej lub bardziej kalekie. Chodzi o ten błysk geniuszu. Bożą iskrę, ktontakt z którą czyni i w nas wrażenie bliskości absolutowi.
Poniżej Obławy. Chyba najbardziej kojarzony z Kaczmarskim szlagier. Moja ulubiona Obława to trójka. Ze względu na przekaz.
A jeszcze niżej jeszcze jeden utwór.
