Tajemnica Katynia

W „salonie 24” natrafiłem na artykuł pt. „Największa tajemnica zbrodni katyńskiej”, którego autor zwraca uwagę na wątek współdziałania w tej zbrodni NKWD z Gestapo.
W moich publikacjach na temat wspólnictwa sowiecko niemieckiego w zbrodniach przeciw narodowi polskiemu zwracałem wielokrotnie uwagę na dla mnie oczywistą, wynikającą z postanowień traktatu rozbiorowego z 28 września 1939 roku ścisłą współpracę obu zbrodniarzy w różnego rodzaju zbrodniczych akcjach. Wzajemne konferencje i spotkania na różnych szczeblach władzy miały miejsce dość często i nie wykluczone, że Himmler mógł spotkać się z Berią. Mogły być też udzielane wzajemnie instruktaże, a nawet pomoc techniczna, jak choćby użycie sprawniejszych i łatwiejszych w obsłudze pistoletów Walther 7,65 zamiast ciężkich i posiadających zbyt dużą jak na strzał z przyłożenia siłę przebicia naganów.
Wszystko to nie budzi wątpliwości, problem pojawia się gdzie indziej, a mianowicie w zaangażowaniu w sprawę Stalina i jego najbliższego otoczenia.
Po niemieckiej stronie istniała ogólna dyrektywa Hitlera na temat bezwzględnego niszczenia narodu polskiego, ale akcje eksterminacyjne wykonywane były wyłącznie przez różne szczeble instytucji podległych RSHA i nawet nie wiemy czy Hitler był o nich informowany.   
Podobnie było z akcjami przeciw narodowi polskiemu po sowieckiej stronie i też nie wiemy czy Stalin był o nich informowany poza ogólną dyrektywą.
W sprawie Katynia mamy do czynienia ze szczególnym przypadkiem, kiedy to Stalin osobiście angażując biuro polityczne wydaje polecenie dokonania mordu.
Pisałem o tej okoliczności zwracając uwagę na pośpiech w „załatwianiu” tej sprawy.
Cała procedura prowadzenia odrębnych „spraw” /dieł/ dla poszczególnych osób więzionych w obozach w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku wskazywała wyraźnie na długofalowe jej prowadzenie, co było normalną praktyką śledczą GPU i jego następcę, czyli NKWD. Więźniowie, a nie jeńcy wojenni jak powszechnie się ich traktuje, nie stwierdzili żadnych objawów pośpiechu, każdy był wielokrotnie przesłuchiwany i namawiany do współpracy i nie stwierdzono, że sprawy były definitywnie zamknięte. Nawet selekcja do wybranych obozów na przeszkolenie w służbie Sowietom nie była ukończona.
Likwidacja obozów nastąpiła nagle bez jakiegokolwiek przygotowania, co było wydarzeniem wyjątkowym w ówczesnej praktyce NKWD.
Należy pamiętać, że po przyjściu Berii i likwidacji Jeżowa ustały wszelkie masowe rozstrzeliwania, wyjątek stanowiły działania w czasie zajmowania terenów wschodniej Polski w stosunku do niektórych obrońców stawiających szczególnie zacięty opór sowieckiej inwazji, jak to miało miejsce w Grodnie. Odosobnione przypadki mordowania zdarzały się w chwilach pojmania przez bolszewików, między innymi generała Olszyna – Wilczyńskiego, ale w późniejszym okresie już nie było
masowych mordów. Pojawiły się dopiero w czasie wojny i odwrotu sowieckiego.
Powstrzymanie się od masowych mordów było wywołane głównie zapotrzebowaniem na siłę roboczą dla produkcji wojennej, a także koniecznością, jakiej takiej stabilizacji
życia w obliczu zagrożenia wojennego.
Było zatem coś nadzwyczajnego, co zmusiło do gwałtownego działania, niektórzy sowieccy historycy doszukują się przyczyny mordu katyńskiego w obawie że Niemcy mogą zażądać wydania jeńców i użyć ich w ewentualnej napaści na Sowiety.
Jest to oczywisty wykręt gdyż Niemcy nigdy o jeńców polskich nie upominali się, a gdyby nawet się upomnieli to znając gorliwość Stalina w wypełnianiu niemieckich życzeń zostałoby to wykonane z całą skrupulatnością.
Przyczyna rzeczywista była znacznie poważniejsza. Sytuacja wojenna w dniu 5 marca, czyli w chwili podejmowania decyzji była dla Stalina bardzo niekorzystna.  
Front zachodni od pół roku stał nieczynny i nie wiadomo było, co się może stać, wojna fińska obnażyła całą bezradność sowieckiej armii, z Japończykami nie było jeszcze porozumienia, co do wzajemnej nieagresji, a nade wszystko nie było pewności czy Hitler nie ufając Stalinowi nie pójdzie na ugodę z aliantami i nie odwróci się przeciwko Sowietom.
W tej sytuacji trzeba zrobić wszystko żeby zapewnić Hitlera o lojalności, a szczególnie zapewnić go o rezygnacji z jakichkolwiek zamiarów wobec Polski. Należało zatem wypełnić w sposób nie budzący wątpliwości zobowiązania w odniesieniu do niszczenia polskich elit. Dlatego też obok wojskowych na listach straceń znaleźli się cywile a nawet osoby duchowne różnych wyznań. Cała akcja musiała być przeprowadzona jak najszybciej w miejscach łatwo dostępnych dla Niemców. Gdyby chciano ją przeprowadzić w tajemnicy to przecież na terenie Sowietów jest dostatecznie dużo miejsc, na których do dnia dzisiejszego nie można byłoby odszukać nawet śladu.
Istotną przyczyną mordu katyńskiego jest służalcza gorliwość Stalina wobec Hitlera w wypełnianiu wspólnego zbrodniczego zamiaru całkowitego zniszczenia Polski i pomagania mu w jego wojnie z zachodem. Osobiście byłem świadkiem jak jeszcze w przeddzień wojny szły w stronę niemiecką transporty z wszelakim dobrem z paliwem na czele. W ten sposób na sowieckiej benzynie bombardowano nie tylko Londyn, ale też i sowieckie wojsko i miasta.
Obnażenie tej postawy Stalina kompromituje ostatecznie całą sowiecką historię i, co najważniejsze, ideologiczną podstawę imperium Putina.
Sprawy zaangażowania NKWD i Berii w współpracę z Gestapo nie stanowią żadnej tajemnicy i współcześnie nikomu nie szkodzą, tylko ujawnienie stopnia zaangażowania Stalina może wywołać odpowiednią reakcję.