Prawi górą! Nie ma dowodu, że Boga nie ma! [1]

 
Prawi górą! Nie ma dowodu, że Boga nie ma!

Bóg pozostawił ślady widoczne dla tych
którzy Go szukają, nie dla tych - którzy Go nie szukają.
Blaise Pascal

Bóg nie jest matematyką. Nie jest chemią. Bóg jest prawdą. Jest przede wszystkim miłością. Kto nie kocha, ten nie zna Boga, bo Bóg jest miłością.
Jan Paweł II
 
 

– fresk „Stworzenie Adama” – kaplica Sykstyńska
Michał Anioł

Ścisłych dowodów w sensie nauk formalnych na istnienie Boga nie udało się jeszcze nigdy uzyskać. Jednocześnie nie udało się sformułować  dowodów na nieistnienie Boga, chociaż takie próby podejmowane są od przełomu XVII i XVIII wieku
Za istnieniem Stwórcy przemawia funkcjonujący w uporządkowany sposób wszechświat, w którym może istnieć życie. Biblia mówi: „Oczywiście każdy dom jest przez kogoś zbudowany, ale tym, który zbudował wszystko, jest Bóg” ​(Hebrajczyków 3:4). Chociaż argument ten jest wyjątkowo prosty, to trafia do przekonania wielu gruntownie wykształconym ludziom.
Przedmiotem dalszych rozważań jest pogląd profesora fizyki Marka Abramowicza, że nauka jest obecnie bliżej uznania istnienia Boga niż w XIX w.
Marek Abramowicz  w swoim artykule odwrócił wektory i nie próbuje dowodzić wprost istnienia Boga ale wzywa swoich kolegów po fachu,  fizyków adwersarzy, lewicowych ateistów,  do tego aby to oni przedstawili dowody, że Boga nie ma. Swój artykuł, nie pierwszy zresztą na ten temat,  odważnie umieścił w jaskini Platona, tfu jamie Michalikowej, tfu, tfu norze Michnika czyli Gazecie Wyborczej.  
Następnie redaktor Andrzej Zykubek przeniósł teksty z GW na ogólnie dostępny portal filozoficzny: filozofiaprzyrody.pl afiliowany przy Sekcji Filozofii Przyrody i Nauk Przyrodniczych Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Dzięki temu możemy gratis zapoznać się z dyskusją a także dorzucić swoje trzy grosze, niestety również gratis ;-)

Podam na początek odnośniki do oryginalnych publikacji bo tylko praca na historycznych autentycznych źródłach prowadzi do ciekawych wniosków i komentarzy. Wszystkie zamieszczone cytaty będą pochodzić z portalu filozofia przyrody.pl. Czyli zaczynamy od źródeł.
ŹRÓDŁA
 Marek Abramowicz – Fizyka jest dziś o wiele bliżej uznania istnienia Boga jako aktywnego elementu obiektywnej rzeczywistości
 Andrzej Dragan –  Skoro fizycy grzęzną w elementarnych pytaniach, skąd odwaga, by pytać o naturę Boga?
 Mikołaj Brykczyński – Jak nie prowadzić dyskusji o fizyce i Bogu
Linki do wszystkich artykułów zgromadziłem wspólnie pod adresem:
https://henry.szkolanawigatorow.pl/prawi-gora(link is external)
 
Trzy wymienione eseje dały początek tej i następnych notce. Na początek kilka krótkich autorskich cytatów jako wprowadzenie do tematu. W kolejności publikacji.

ABRAMOWICZ
Po pierwsze, fizyka nigdy, żadnym swym działaniem lub odkryciem, nie udowodniła, że Boga nie ma: nie wykluczyła ani możliwości Bożej egzystencji, ani możliwości jego sprawczej roli w kształtowaniu fizycznej rzeczywistości świata.
Po drugie, wcale niemała liczba współczesnych fizyków sądzi, iż fizyka jest dziś o wiele bliżej, niż była w wieku XIX, do uznania istnienia duchowej transcendencji (Boga?) jako ważnego elementu obiektywnej rzeczywistości
                Zacznę od przypomnienia, że zasady antropiczne  Wszechświata nie są „hipotetyczną spekulacją”, ale faktem stwierdzonym na podstawie dokładnych obserwacji, nie tylko astronomicznych. Prawa i stałe fizyki są antropicznie wyregulowane: gdyby były inne, gatunek Homo sapiens nie mógłby powstać. Tego nie sposób negować. Na przykład gdyby wartość stosunku siły elektrostatycznej do grawitacyjnej była nieco większa, niż jest, we wnętrzach gwiazd nie mógłby powstać węgiel niezbędny do ziemskiego życia.
 
DRAGAN
Zgadzam się z Markiem Abramowiczem, wybitnym kosmologiem, który napisał ostatnio na łamach „Wyborczej”, że:
“Fizyka nigdy, żadnym argumentem nie wykluczyła możliwości Bożej egzystencji, toteż żaden z solidnych fizyków deklarujących się jako ateista nie twierdzi, iż współczesna nauka dowiodła nieistnienia Boga”.
 
BRYKCZYŃSKI
Przedmiotem dyskusji jest pogląd profesora Abramowicza, że fizyka jest obecnie bliżej uznania istnienia Boga niż w XIX w. Jako laik nie jestem w stanie podjąć równorzędnej dyskusji na temat fizyki kwantowej. Chodzi mi głównie o same zasady prowadzenia dyskusji – powinna ona być rzeczowa i opierać się na wiarygodnych argumentach. Tekst profesora Dragana – w zakresie znanej mi problematyki – nie spełnia tego wymogu, co nie sprzyja zaufaniu do zawartego w nim przesłania. Niezwykle ważne zagadnienia z pogranicza fizyki i filozofii są w nim podejmowane tak zdawkowo i nieprecyzyjnie, że zawarta w nim argumentacja jest poznawczo bezużyteczna. Może najważniejsze, że cały wątek historyczny artykułu jest błędny.
Nonszalancki styl, miejscami graniczący z arogancją, sprawia, że czytelnik ma do wyboru albo uznać, że nie dorasta intelektualnie do poziomu uczonego, albo – że nie jest traktowany poważnie. Nie chcę uzurpować sobie roli nauczyciela stawiającego stopnie, raczej protestuję jako czytelnik.
Zgodnie z duchem idei Logosu Boga można poznać poprzez jego dzieło. Doskonałość Stwórcy implikuje doskonałość stworzenia. Doskonałość to regularność, prostota i estetyka. Te cechy manifestują się w matematyce. Jest ona zatem językiem kreacji.
Chcąc poznać Boga, należy szukać w strukturze i funkcjonowaniu świata prawidłowości, które dają się wyrazić prostymi, eleganckimi formułami matematycznymi.
Jeśli przypomnimy sobie, że model kartezjański z założenia wykluczał metafizykę jako element struktury świata, to trudno zaprzeczyć, że fizyka staje się coraz bliższa idei (immanentnego) Boga. Nie jestem zwolennikiem dowodzenia istnienia Boga. Myślę, że teologia powinna zaczynać się od człowieka, a nie od Boga. Jedno jest pewne: uznanie istnienia jakiegokolwiek elementu metafizycznego we Wszechświecie równałoby się rewolucji paradygmatycznej i naukowcy zrobią wszystko, żeby do tego nie dopuścić.
 
Zamieszczone cytaty dokumentują najważniejsze tezy głoszone przez dyskutantów.  Dla pełnego zrozumienia  dobrze  jest przeczytać całości wypowiedzi, do czego oczywiście zachęcam wszystkich czytelników.  Teraz  już czas na moje własne dywagacje.

HENRY
Osobiście skupię się na polemice z notką  Dragana bo dwie pozostałe publikacje nie są równie  kontrowersyjne, tfu kuriozalne.            
Polemikę podzielę, aby lepiej ogarnąć chaos w publikacji Dragana, na trzy części  - „story”:
PRZEDSZKOLNE story, EINSTEIN story, AGITATOR story.

PRZEDSZKOLNE story
Dragan: Często spotykane jest ekscytowanie się wolną wolą, duszą i innymi metafizycznymi aspektami naszej jaźni przy jednoczesnym ignorowaniu roli mózgu, co zawsze przypomina mi rozmowę, którą przeprowadziłem ze swoim czterolatkiem:
– Igorku, zjedz zupkę.
– Tatusiu, nie smakuje mi!
– Jak to, przecież nawet nie spróbowałeś?
– Ale i tak wiem, że mi nie smakuje!
Dragan:  Nie mamy jeszcze zbyt głębokiego pojęcia, jak ta mokra papka [mózg] w ogóle działa, ale niektórzy już teraz wiedzą na pewno, że owo urządzenie bez wątpienia nie jest odpowiedzialne za nasze procesy kognitywne. Zupki nie próbowałem, ale na pewno nie będzie smakować.

Akurat miałem okazję przeprowadzić rozmowę ze swoim wnuczkiem równolatkiem Igorka.
– Staszku, co robisz na moim komputerze 
– Jestem na Twoim blogu na Naszych Blogach
– Ale jak tam wszedłeś przecież nie umiesz dodawać do 20
– Dziadku, znaczy nie jestem nagą małpą
– Faktycznie nie wyglądasz na nagusa tylko na łobusa, tfu na łobuziaka!
– Powiesz dziadkowi jak to robisz, w jaki sposób się logujesz na NB?
– Nie powiem bo opiszesz to na blogu i nagie małpy zasypią  blogi spamem ;-)
 …
– A zupkę zjesz?
– Jasne, zupka Babci jest "cool"!
– Skąd wiesz przecież nie próbowałeś?
– Bo zawsze jest "cool"! 
– Łebski łobuziak jesteś - nie próbowałeś a wiesz!
Naprawdę rozmowy z dziećmi potrafią być bardziej krzepiące i pouczające niż rozmowy z profesorami!  

EINSTEIN story
Najbardziej kuriozalna część artykułu Dragana związana jest z jego lewicową podpórką.
Na początek pisze o swoim mentorze tak:
– Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli naszego gatunku mylił się na potęgę. W dodatku na okoliczność najprostszych pytań z kategorii „tak czy nie”, jakie można w ogóle zadać w ramach jego własnej teorii względności. Skoro sam Einstein był aż tak omylny, to jak niby mielibyśmy wierzyć opiniom zwykłych śmiertelników i jaki z tej historii w ogóle morał?
A kończy dialektycznie tak:
– Jako że od Einsteina zaczęliśmy, wypada na nim zakończyć. Zaledwie rok przed śmiercią Einstein wysłał bowiem do Erica Gutkinda list, w którym pisał:
“Słowo Bóg jest dla mnie niczym innym jak tylko słowem i wytworem ludzkich słabości, a Biblia zbiorem czcigodnych, ale dość dziecinnych legend”

Zaprezentowany sposób argumentacji jest  kuriozalny i mało logiczny bowiem wytyka Einsteinowi, że ten wielokrotnie się mylił a na koniec cytuje jego oświadczyny, że Boga nie ma i w tym  kluczowym dla tematu przypadku jego mentor ma być nieomylny.

Dla pełnego obrazu, dodatkowo zacytuję inną wypowiedź Dragana oczywiście pochodzącą także z nory Michnika.
Wywiad z  Andrzejem  Draganem przeprowadziła Dorota Wodecka.
Tekst pochodzi z magazynu “Wysokie Obcasy Extra: nr 9 (99)/2020
– Jestem przeciętnym naukowcem. Są zagadnienia, z których rozwikłania jestem zadowolony, ale nie czyni to ze mnie genialnego fizyka. Einstein mylił się co chwilę. Odkryto niedawno promieniowanie grawitacyjne, które powstało w wyniku zderzenia dwóch czarnych dziur – za co przyznano Nagrodę Nobla i odtrąbiono, że jest to wielki sukces Einsteina. Tymczasem Einstein ani nie dowierzał w istnienie czarnych dziur, które są konsekwencją jego własnej teorii, ani nie wierzył w istnienie fal grawitacyjnych. Einstein, który był jednym z najwybitniejszych fizyków, nie wierzył też w rozszerzający się wszechświat, co wynikało z równań, które sam podał, nie wierzył w teorię kwantową, którą sam współtworzył. We wszystkich tych sprawach kompletnie się mylił. A jeśli nawet on się co chwilę mylił, to co dopiero zwykły człowiek polegający na potędze swojego rozumu? 
 
Czy dlatego, ze jest przeciętny i to jest jedyne stwierdzenie z którym jestem w stanie się z nim zgodzić, to musi posługiwać się podpórkami w postaci zdolniejszych kolegów, a w dyskusji stosować argumenty wyjęte żywcem z podręcznika lewackiego agitatora?
I tak przechodzimy do części trzeciej.

AGITATOR story
Oto niektóre z profesorskich światłych, tfu świetlistych stwierdzeń:
– Czymkolwiek jest filozofia, ma ona tyle wspólnego z miłością do prawdy, co zoofilia z miłością do zwierząt.
– Pytania, które stawiają sobie współcześni filozofowie przyrody, są czasem niezwykle interesujące i jedną z rzeczy, które mam im za złe, jest to, że te pytania stawiają. Bo one nas teraz przerastają i można o nich wygadywać dużo, choć nie ma się niczego do powiedzenia.
– Zamiast bredzić o gołej małpie lepiej pokazać gołe fakty.
– Równanie Schrödingera i zakaz Pauliego pozwalają w zasadzie zrozumieć strukturę całej chemii. A z niej podobno wynika cała biologia.
– Zresztą gdyby tyle wystarczyło nagiej małpie do odkrycia w fizyce czegokolwiek naprawdę „fundamentalnego”, to osobom religijnym zalecałbym rozczarowanie banalnością naszego świata tudzież ograniczeniami umysłowymi jego twórcy.
– Cała ta czarna dziura (…) to w gruncie rzeczy najprostszy obiekt, jaki można sobie w ogóle wyobrazić: nieskończenie mały punkt o pewnej masie, umieszczony w pustej przestrzeni. To wszystko! To właśnie jest czarna dziura, nic więcej!”.

Na takie dictum pochodzące wprost z  dialektycznej ulotki lewicowego agitatora najlepiej byłoby przywołać na pomoc wirtualnego Franka Kimono ewentualnie w tej roli mógłby wystąpić bloger SN  sensei karate Piotr @Vasler ;-)
O tym kogo z wdziękiem prestidigitatora wybrałem do dalszej analizy będzie w następnej części trylogii. Bo trzecia część też będzie ;-)
Dla zmęczonych fizyką i filozofią kończę utworem Jacka Kaczmarskiego „Stworzenie świata”.
 

https://www.youtube.com/watch?...(link is external)
Prawi górą! Nie ma dowodu na to, że Boga niema!!