W cieniu inwazji Krymu, Unia przepycha zaostrzenie ochrony..

W cieniu inwazji Krymu, Unia przepycha zaostrzenie ochrony klimatu
1. Rosja krok po kroku przejmuje Krym (wczoraj przeprowadziła tam referendum w którym około 93% uczestników zagłosowało za przyłączeniem Krymu do Rosji), wywołuje zamieszki we wschodnich regionach Ukrainy i straszy nowy rząd tego kraju, że będzie musiała interweniować aby chronić obywateli rosyjskich tam mieszkających.
Przywódcy państw unijnych, szefowie instytucji europejskich, debatują twierdzą, że przygotowują sankcje ale na razie w odróżnieniu od Rosji, która zajmuje Krym, oni zajmują tylko stanowiska w tej sprawie.
Ale jednocześnie biurokracja unijna pracuje pełną parą i przygotowuje przywódcom krajów członkowskich co i rusz nowe propozycje legislacyjne, ostatnio głównie te poświęcone zaostrzeniu polityki klimatycznej.
Właśnie w tym tygodniu w dniach 20-22 marca, ma się odbyć w Brukseli kolejny szczyt przywódców UE podczas którego ma być przyjęta propozycja legislacyjna Komisji Europejskiej (COM/2014/20) ze stycznia tego roku, zawierająca nowy mechanizm handlu emisjami, która ma znacząco podwyższyć ceny pozwoleń na emisję CO2.
2. Przypomnijmy tylko, że w grudniu roku 2008 na szczycie KE w Brukseli, który przyjął tzw. pakiet klimatyczno-energetyczny (słynne 3x20, a więc redukcję emisji CO2 o 20% w stosunku do roku 2005, zwiększenie do 20% udziału energii odnawialnej w całości zużywanej energii i 20% poprawę efektywności wykorzystania energii), a premier Donald Tusk głosował za tym rozwiązaniem.
Szef rządu jak to miał w zwyczaju ogłosił na konferencji prasowej, że osiągnął sukces. Już wtedy było wiadomo, że cena tego sukcesu będzie niezwykle wysoka i zapłacą ją nabywcy energii elektrycznej i cieplnej w Polsce.
Właśnie wtedy firma doradcza McKinsey działając na zlecenie polskiego ministerstwa gospodarki opublikowała raport tylko o kosztach inwestycji niezbędnych w naszym kraju aby zredukować emisję CO2 o 20% do roku 2030, a więc w czasie o 10 lat dłuższym niż przyjęte przez Unię stanowisko na negocjacje w Kopenhadze.
Te koszty miały wynieść aż 92 mld euro (a więc po ówczesnym kursie astronomiczną kwotę 380 mld zł) i zdaniem ekspertów aby wywiązać się z tego zobowiązania w latach 2011-2015 powinniśmy przeznaczać na ten cel 2,5 mld euro rocznie, a w kolejnych 5-latkach 3,6 mld euro, 5,4 mld euro i 6,9 mld euro rocznie.
A to tylko część kosztów. Kolejne to wydatki poszczególnych firm na zakup dodatkowych pozwoleń na emisję, co będzie szczególnie obciążające dla energetyki, hut i przedsiębiorstw chemicznych od roku 2013 od którego limity dla poszczególnych krajów UE będą w każdym roku mniejsze.
3. Ze względu na światowy i europejski kryzys zapotrzebowanie na energię w Europie w ostatnich latach zamiast wzrosnąć, spadało w związku z tym cena uprawnień do emisji CO2 w ramach wolnego handlu emisjami (ETS), wyniosła „zaledwie” 5 euro za tonę CO2.
Najpierw więc Komisja Europejska przeforsowała zdjęcie z rynku 900 mln uprawnień w latach 2014-2016 i przesunięcie ich na lata 2019-2020 (choć to tylko wybieg, zapewne nigdy one na ten rynek nie wrócą) w związku z tym już od lutego tego roku cena uprawnień do emisji CO2, wzrosła do 7-8 euro za tonę.
Ale to wszystko mało, bo cena na tym poziomie nie wymusza przecież odchodzenia od produkcji energii z węgla i przechodzenia na gaz albo atom, dlatego też KE szukała sposobów aby podwyższyć cenę uprawnień przynajmniej do 20 euro za tonę i to już od roku 2020.
Tym sposobem ogłoszonym w styczniowym komunikacie KE, jest zamiana rynkowego ETS na centralnie planowaną sprzedaż uprawnień tzw. MSR (Market Stability Reserve), polegającą na tym, że pula uprawnień do emisji CO2 będzie zmniejszana corocznie o 12%, a to oznacza gwałtowny wzrost cen energii w Polsce zarówno dla przedsiębiorców jak i gospodarstw domowych.
4. Jeżeli premier Tusk wprowadzenia tego nowego mechanizmu sprzedaży pozwoleń na emisję CO2 nie zawetuje (aby został przyjęty potrzebna jest jednomyślność wszystkich państw członkowskich), to będzie on dalej procedowany w Parlamencie i Radzie ale już później nie będzie mógł być zablokowany.
A to niestety nie wszystko, w czerwcu na posiedzeniu Rady, znajdzie się propozycja zmiany rocznego współczynnika redukcji puli uprawnień z obecnego 1,74% (co daje 21% redukcję CO2 do 2020 roku) na nowy wskaźnik 2,2% (co daje redukcję CO2 o 43% do roku 2030), wszystko  w stosunku do emisji z 2005 roku.
Tylko weto teraz i kolejne w czerwcu daje nam szansę na zachowanie produkcji energii z węgla, jego brak oznacza kolejną falę zamykania kopalń i znaczące podwyżki cen energii elektrycznej (przynajmniej o 100%), a to z kolei likwidację w Polsce tzw. przemysłów energochłonnych i blisko 20% udział kosztów zakupu energii w przeciętnym budżecie gospodarstwa domowego.
Po prostu armagedon ale skoro Tusk w 2008 roku dał Niemcom i Francuzom w tej sprawie palec, to teraz prawdopodobnie da im cała rękę.