Opiłować Kościół, obalić rząd, zniszczyć Polskę

     Czas spostrzec, że wymienione w tytule cele się ze sobą łączą. Zresztą nie od dziś tak jest, ale od 2015 roku, odkąd Bruksela straciła swój Selbstschutz w Polsce. Można tego określenia bez obawy błędu użyć, gdyż ta organizacja miała w Polsce przed wybuchem wojny czynić wszystko, by Hitler miał pretekst do napadu na Polskę. Jej wyczyny po zajęciu Polski przez III Rzeszę są powszechnie znane. Do piłowania Kościoła – rzekomo z przywilejów – zabrał się Sławomir Nitras, coś w rodzaju neo-Palikota, choć tamten, mimo wszystko miał ciekawsze pomysły. Jakie by to miały być przywileje? Nitras do przywilejów w przypadku Kościoła zalicza chyba samo jego istnienie. Nie on sam zresztą. Obecna opozycja już nie tylko totalna, ale według Tuska gotowa do obalenia rządu przy pomocy rewolty, (ciekawe, kto by jej dla Tuska miał dokonać?) nie kryje swej wrogości do Kościoła, ale na jednej płaszczyźnie stawia jego zniszczenie i obalenie obecnego rządu.

     Dziś w telewizji lider lewicy wyraźnie taki zamiar potwierdził. I to w kontekście trudności na linii Polska – kierownictwo Unii Europejskiej. Głos zabrał też członek byłego KC PZPR, Leszek Miller. Także w tym samym kontekście. Lewica kiedyś w krytyce Sowietów widziała kryminał, dziś podobnie to samo stanowisko zajmuje wobec Brukseli. W jednym i drugim przypadku chodzi o suwerenność Polski. Czy obywatel tak traktujący suwerenność własnego kraju nie popełnia zdrady stanu? Niestety, odkąd po 1989 r. zrezygnowano z lustracji, a komuniści mieli otwartą furtkę nie tylko do majątku narodowego, ale i do władzy, pojęcie: zdrada stanu stało się zabytkiem, 11 liter, nic więcej. Dlatego Tusk, i kto tylko chce, może wieszać psy na Polsce, tak w kraju, jak i za granicą. Tam, w dodatku czynią to jego „bojcy” w Parlamencie Europejskim bezwstydnie atakujący własny kraj. Problem czy jeszcze własny. Ale nominalnie, tak..

     Zatem spójrzmy przez chwilę na to opiłowywanie Kościoła. Atak idzie na kilku odcinkach. Uderzenie w episkopat w myśl zasady – uderz w pasterza, a rozproszą się owce – jest pomyślany według receptury przejętej od komunistów. To znaczy pragną mieć biskupów „dobrych” czyli takich, którzy boją się płoszyć wilka, nawet jeśli ten już buszuje w owczarni. Ci mają na ogół spokój. Natomiast biskup, który się odważy powiedzieć prawdę o zgniliźnie, jaka dziś wsączana jest w społeczeństwo, jest przedmiotem permanentnego ataku. Takim biskupem Tokarczukiem naszych czasów jest arcybiskup Marek Jędraszewski. Krzyk, bo na Jasnej Górze powiedział, że dzieci należy chronić przed ideologiami, wezwał do tego rodziców. Przecież to jest prawda tak banalna, że aż zdziwienie budzi, że biskup musiał o tym przypominać. Przypominał rodzicom, bo wielu jest takich, którzy uwierzyli w „nowego człowieka” w miejsce Chrystusa i de facto są to rodziny ochrzczonych pogan, co gorsza odbywających z dziećmi obrzęd magiczny – I Komunię św., czyli zjazd rodzinny, uczta w knajpie i wyszukane prezenty. Według piłujących Kościół, biskup nie powinien o tym mówić. To tylko przykład z ostatnich dni, ale atak, często wulgarny, ośmieszanie w żenująco tandetnych programach rozrywkowych, gdzie bawić mogą tylko oklaski cieniutkiej publiczności; wszelkiego rodzaju eksplozje nienawiści wobec religii to jest codzienność. I jeśli można by sobie od hierarchów czegoś życzyć, to nie górnolotnych, często dla wielu niezrozumiałych alokucji ale takiej mowy wprost, jaką serwuje właśnie arcybiskup krakowski. Bo do wrogów Pana Boga trzeba zwracać się w kategoriach, jakimi oni wojują i jakie potrafią zrozumieć.

     Drugi front, to nadużycia seksualne. Zwykle jest to słowo przeciw słowu, bo zazwyczaj trudno o świadków. Tam, gdzie crimen udowodniono nie może być żadnego pobłażania. Często władza kościelna wymierza kary, łącznie z relegacją, w oparciu o poszlaki. Bywa, że ofiara jest Bogu ducha winny człowiek, ścigany przez czyjąś zemstę lub chciwość na pieniądze. Niekiedy ma biskup usta zamknięte, jeśli przyjmie spowiedź delikwenta, a zdarza się to. Ale co dla ateusza znaczy tajemnica spowiedzi? Dla wiernych jest zasadniczym warunkiem sakramentu pojednania. Są to sprawy trudne, temu nikt nie przeczy, ale to co czytam ostatnio o biskupie Marku Mendyku zakrawa na coś, co znamy z III Rzeszy. W Internecie, w jednym z opracowań niemieckich czytamy: „Ab 1935 wurden in einer Verleumdungskampagne zahlreiche katholische Geistliche wegen angeblicher Sittlichkeits- und Devisenvergehen angeklagt und verfolgt, Eingaben des Episkopats blieben ohne Erfolg“ (Od 1935 r. w kampanii zniesławiania liczni duchowni katoliccy oskarżeni byli z powodu rzekomych przestępstw obyczajowych i dewizowych. Interwencje episkopatu pozostawały bez skutku). Wówczas katolicy niemieccy nie wiedzieli, kiedy i gdzie faktycznie takie wykroczenia miały miejsce, a gdzie je fingowano. Dziś u nas nie jest inaczej. Onet zamieścił taką informację na temat biskupa Mendyka: „Były kleryk oskarża biskupa Marka Mendyka o molestowanie. Ten odpowiada: to kłamstwa, pomówienia
"Wobec wywiadu, jaki pojawił się w dzisiejszym wydaniu tygodnika »Newsweek« oświadczam z całą stanowczością, że zawarty tam zarzut molestowania jest nieprawdą" – oświadczył w poniedziałek rano biskup świdnicki, Marek Mendyk. Wcześniej tygodnik opublikował rozmowę z byłym klerykiem Andrzejem Pogorzelskim, który opowiedział swoją historię, z której wynika, że ks. Mendyk miał dopuszczać się wobec niego, wówczas ośmioletniego chłopca, molestowania seksualnego. W dodatku miało się to dziać przy okazji udzielenia chłopcu Namaszczenie Chorych. Andrzej Pogorzelski wyznaje nadto: „Gdy byłem dzieckiem, mieliśmy tam proboszcza, który lubił chłopców, co było tajemnicą poliszynela”.

     Trudno zreasumować wyznania tego ekskleryka, który mając świadomość, że jest homoseksualistą poszedł do seminarium, gdzie ponoć zastał samych homoseksualistów lub osoby dotknięte depresją. Właściwie nie tylko w seminarium, ale w ogóle duchowni, jakich spotykał na swej drodze – wszyscy okazali się wykolejeni seksualnie. Można by mniemać, że seminarium świdnickie to dom wyrafinowanej rozpusty. Pani prowadząca wywiad pomagała pytaniami, ale chyba też przegięła, gdyż o ile rzekoma czy rzeczywista tragedia Pogorzelskiego mogłaby robić wrażenie wydarzenia rzeczywistego, to jego opowieść trzeba potraktować jako projekcję jego własnego homoseksualizmu na otoczenie, co w takich przypadkach jest odtrutką na problemy własne – przyznać trzeba – często trudne do uniesienia. W takim przypadku od stawianych pytań wiele zależy.
     Ale co innego fabuła tworzona przez niespełnionego kleryka, a może także i w ogóle człowieka, a co innego zapotrzebowanie takich opowieści przez „piłujących” dziś Kościół. Takich „wiarygodnych” konterfektów seminariów dziś się namnożyło. Odsyłam do mojej książki Irracjonalny racjonalizm, (Toruń 2022). Omawiane tam teksty, to jakby odbicie z tej samej matrycy, co rewelacje Pogorzelskiego.
Atak na Kościół, to dziś temat tak rozbudowany, że przypominanie dalszych przykładów tego „piłowania” byłoby wyważaniem otwartych drzwi. Właściwie w interesie Kościoła byłoby kolportowanie tych napaści, by pokazać, że diabeł wcale nie jest taki mądry, jak o nim mówią.
Równolegle do ofensywy antykościelnej i antyreligijnej toczy się batalia o obalenie obecnego rządu. Także per fas et nefas. Jak choćby wystąpienia Tuska pokazują, ani prawda, ani zdrowy rozsądek nie są w tej batalii w zastosowaniu.

     Obecnie krajem naszym rządzi Zjednoczona Prawica, ale kto, strzelając bez prochu, ją atakuje, i to tak brutalnie, jak to się dzieje, uderza w Polskę. A historia nasza aż nadto wiele dostarcza przykładów, jak to wrogowie nasi zawsze uderzali tak w Polskę jak i w Kościół, gdyż to właśnie on stanowił silne spoiwo narodu i państwowości. Obecnie w atakach na obie Polakom drogie instytucje celuje Newsweek.
Dotąd feldmarszałkiem tych kampanii był pan Lis. Obecnie przy Tomaszu Sekielskim będzie on mógł pretendować do beatyfikacji. Ale, jak widać z gadki pani Pawlickiej z Andrzejem Pogorzelskim, Newsweek jakoś ciężko startuje z nowym pilotem i nie może oderwać się od ziemi. Nie tylko zresztą w tym temacie, bo kolejny, to już wprost katastrofa. Otóż niejaki Jakub Bierzyński w najnowszym numerze Newsweeka strzelił sobie w kolano, jeżącym włosy na głowach Polaków tytułem: Polska wpadła w "spiralę śmierci", kryzys jest nieuchronny. Wirus populizmu niszczy tkankę społeczną, dewastuje gospodarkę, degeneruje politykę. Program polityczny sprowadzony został do obietnic socjalnych. Kto da więcej? Czyli tradycyjny bełkot. Bierzyńskiego przedstawił nam Piotr Błaszkowski: Kim jest Jakub Bierzyński od Palikota, Petru i Biedronia? Niby nie byle kto, bo „ukończył Uniwersytet Warszawski, Wydział Socjologii. Pracował jako asystent, nauczając statystyki, metodologii badań społecznych, analiz komputerowych i metod badań rynkowych (1990 – 1992). Stypendysta Fullbrighta na Univesity of Kalifornia”. Tenże autor dodaje: „[Bierzyński] ocieka liberalizmem i antyklerykalizmem, Ma swój kanał na yb, na którym zagościł już m. in. Tomasz Sekielski o swoim filmie o pedofilii w Kościele i odchudzaniu. Domniemywam, że Bierzyński toczy swoją wojnę z Kościołem tworząc kolejnych liderów wojny kulturowej”.

     Okazuje się, że toczy on też wojnę z Polską, czego dowodem jest wyżej wzmiankowany artykuł. Ponieważ nie znam się na ekonomii, a tezy Bierzyńskiego, gdyby je brać poważnie, można by uznać za zapowiedź końca świata, a początkiem tego miałaby być byłaby Polska. Zatem wolę zacytować kompetentniejszych ode mnie. Może jednak najpierw próbka myśli Bierzyńskiego: „Wzrost płac bez wzrostu produktywności to nic innego niż zachwianie równowagi popytu i podaży. Od 2015 r. "prospołeczna" polityka PiS doprowadziła do wzrostu wynagrodzeń o 65 proc. W tym samym czasie wzrost wydajności pracy wyniósł 25 proc. Płace rosły dwukrotnie szybciej. Powstała gigantyczna nierównowaga, nadwyżka inflacyjna, której rezultat może być tylko jeden – wzrost cen. Odpowiedź rządu sprowadza się do próby kompensowania inflacji wyborcom. Efekt? Wzrost cen przyspiesza. Inflacja to klasyczny samonapędzający się mechanizm. Próby kompensacji jej skutków są skazane na niepowodzenie. To gaszenie pożaru benzyną. Jesteśmy skazani na szok kryzysu, gdy pieniędzy w końcu po prostu zabraknie”.

     Tak straszyć Polaków nie powinno się, dlatego poczytajmy sobie choćby tylko kawałek komentarza do tych wywodów: „To niesamowite, że na łamach jednego z największych, liberalnych tygodników w Polsce, można wypisywać takie niczym nie poparte tezy. Autor pisze, że źródła finansowania się kończą, ale nie tłumaczy, dlaczego tak sądzi. Pisze, że państwo polskie jest praktycznie bankrutem, mimo tego, że agencje ratingowe zdające sobie sprawę z procederu przerzucania długu do funduszów celowych od wielu lat utrzymują rating polski na relatywnie wysokim i stabilnym poziomie. Co więcej, uważa, że jest coraz mniej chętnych do pożyczania rządowi! Jest to o tyle interesujące, że w czerwcu sprzedaż obligacji oszczędnościowych wyniosła aż 14,07 mld złotych. Co warto zaznaczyć, wartość ta jest ponad 2,5 razy wyższa niż w kwietniu 2020 roku, kiedy to ustanowiono nowy rekord sprzedaży obligacji”.

     Ale co tam dla Bierzyńskiego agencje ratingowe? Co tam dane ekonomiczne? On musi dopasować swe wywody do owej „spirali śmierci”. Jemu ona nie grozi, bo z taką renomą zagraniczną zawsze znajdzie jakąś dziuplę. Tyle są warte prognozy Bierzyńskiego, co rewelacje Pogorzelskiego. Dziwi tylko, że istnieją dziennikarze i publikatory, którzy i które takie badziewie wytaczają jako armatohaubice mające rozwalić Kościół i Polskę. Tłumaczyć to tylko można pogonią za groszem. Bo czymże innym?
Artykuł przydługi, zatem na koniec dowcip:
Posłanka PO Anna Wojciechowka z Warmii napisała na twiterze:
"Czy to możliwe? W kuluarach plotkują, o rozwiązaniu PiS we wrześniu. Sytuacja jest tak zła, że nie zdziwi mnie wprowadzenie stanu wyjątkowego. Pisowcy zaprzeczają, a więc to jest możliwe?!"
A ja jednak myślę, że owa Latrinnachricht pochodzi z wiadomego miejsca, a wcale nie z żadnych kuluarów.

https://niepoprawni.pl/blog/zygmunt-zielinski/opilowac-kosciol-obalic-rzad-zniszczyc-polske

Ks. Zygmunt Zieliński (ur.1931) profesor zwyczajny, dr hab. emeryt, były kierownik Katedry Historii Kościoła w XIX i XX wieku w Instytucie Historii na Wydziale Teologii KUL, wykładowca Akademii Polonijnej w Częstochowie i Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Chełmie (germanistyka), w Seton Hall University (USA), autor lub redaktor 48 książek, ogólnie ok. 760 publikacji, promotor 45 doktoratów. Obszar zainteresowań: historia Kościoła powszechnego i w Polsce w XIX i XX wieku, dzieje papiestwa (4 wydania: Papieże i papiestwo dwóch ostatnich wieków), dzieje Niemiec i stosunki polsko-niemieckie, czasopiśmiennictwo, filologia niemiecka.

Forum jest miejscem wymiany opinii użytkowników, myśli, informacji, komentarzy, nawiązywania kontaktów i rodzenia się inicjatyw. Dlatego eliminowane będą wszelkie wpisy wielokrotne, zawierające wulgarne słowa i wyrażenia, groźby karalne, obrzucanie się obelgami, obrażanie forumowiczów, członków redakcji i innych osób. Bezwzględnie będziemy zwalczali trollowanie, wszczynanie awantur i prowokowanie. Jeśli czyjaś opinia nie została dopuszczona, to znaczy, że zaliczona została do jednej z wymienionych kategorii. Jednocześnie podkreślamy, iż rozumiemy, że nasze środowisko chce mieć miejsce odreagowywania wielu lat poniżania i ciągłej nagonki na nas przez obóz "miłości", ale nie upoważnia to do stosowania wulgarnego języka. Dopuszczalna jest natomiast nawet najostrzejsza krytyka, ale bez wycieczek osobistych.

Komentarze

Obrazek użytkownika u2

14-08-2022 [14:03] - u2 | Link:

Nitras, coś w rodzaju neo-Palikota, choć tamten, mimo wszystko miał ciekawsze pomysły

Z całym szacunkiem, patroszenie PJK to ten "ciekawszy pomysł" ?

Obrazek użytkownika Marek Kudła

14-08-2022 [18:56] - Marek Kudła | Link:

Jeśli z polskiej sceny politycznej usuniemy ludzi PO i Konfe, to oblicze sceny politycznej w Polsce zmieni się diametralnie !  Oczywiście pozostaną różnice, krytyka, walka, ataki – to jest jasne, ale kultura polityczna ludzi z pozostałych ugrupowań w parlamencie jest o niebo wyższa aniżeli tych dwóch wyżej wymienionych partii politycznych.  Wraz z usunięciem ludzi tych dwóch partii z polityki, a jeszcze lepiej z życia publicznego, pozbędziemy się głupoty, wrednych kłamstw, nienawiści, jątrzenia, manipulacji, zdrady, itd.  Z pewnością znikną bojówki PO, soki z buraków, farmy trolli (m. in. ta farma Brejzów w Inowrocławiu), GW już nikt nie kupi, do TVN-u nikt nie pójdzie.
Obyśmy mieli dostateczną wolę dokonania tego !