Merkel odpwiada Kaczyńskiemu w sprawie nowego Traktatu UE

Wszyscy deliberują, czy wierchuszka UE, która sprokurowała, choćby pośrednio, swoją arogancją i butą, Brexit ustąpi, albo czy czegoś w ogóle się nauczyła.
 
Lecz puste to żale: "O nic nie błagaj, bo próżne marzenia, by człowiek uszedł swego przeznaczenia." 
 
Na niepowodzenie, a wręcz klęskę, prowadzonej przez siebie polityki przywódcy UE odpowiedzieli jeszcze większą determinacją w prowadzeniu tejże.
 
To tyle, jeśli chodzi o kulturę polityczną, kompetencje i poczucie rzeczywistości tych ludzi.

Można też traktować owe wypowiedzi, jako odpowiedź w dyskusji o przyszłym kształcie Unii zaproponowanej przez liderów frakcji narodowej (Kaczyński, Orban), a "resztą świata" 
----------------------------------
Unia Europejska jest nierozumiana. Z jednej strony przypomina państwo konfederacyjne, z drugiej państwo chcące zorganizować się w federację.
 
Tak jednak nie jest, zwłaszcza że różnice oparte są na  niuansach. Konfederacja, to np. Szwajcaria (Confoederatio Helvetica - CH), która początkowo nie miała wspólnej armii, tylko armie kantonalne, ale teraz już ma. Kolejnymi niuansami jest rozdzielenie kompetencji parlamentów i rządów lokalnych (krajowych, związkowych, stanowych) od kompetencji rządu federalnego.
 
Płynnie więc przechodzimy do państw federacyjnych, których odmian też jest bez liku: Niemcy, USA, Australia, Brazylia, Indie itd.
 
Czy więc UE jest federacją lub konfederacją?  nie.
Do takiej konstatacji brakuje kluczowego elementu systemu występującego wszędzie indziej, a więc rządu związkowego, federalnego.
 
Komisja Europejska zarządza, do spółki z Radą oraz z Radą Europejską, Unią Europejską, ale w sposób inny niż rządzą rządy federalne, czy związkowe.
 
Najlepszym zobrazowaniem będzie tutaj przyjęcie, że UE jest po prostu rządową organizacją międzynarodową. Dlatego, że jej organy i ich prerogatywy są charakterystyczne raczej dla wielkich korporacji, niż dla rządów państwowych.
 
Komisja Europejska pełni rolę zarządu.
Rada Europejska i Rada (czyli szefowie państw + przewodniczący KE lub pełnomocnicy rządów np. ministrowie wszystkich państw) - pełni rolę rady nadzorczej.
Parlament Europejski pełni rolę akcjonariatu delegowanego, dzieląc kompetencje kontrolne i opiniujące projekty aktów prawnych z RE i z Radą. Może też przegłosować wotum nieufności dla KE.
 
Resztę organów (Trybunał Sprawiedliwości UE, Europejski Bank Centralny i Trybunał Obrachunkowy) pomijam, żeby nie zaciemniać sytuacji.
 
Jak to działa.
Kto stanowi prawo, ten ma władzę.
W UE projekty aktów prawnych ustala KE z inicjatywy własnej lub Rady Europejskiej.
Parlament może też wysmażyć coś samodzielnie, ale pod głosowanie Parlamentu kierowane są projekty ustalane wyłącznie przez Komisję E. i Radę E. lub wyłącznie przez KE. Co Komisja wepchnie do „zamrażarki” może leżeć tam latami - np. nudne projekty dotyczące czegokolwiek, zamiast krzywizny banana, czy przemiany ślimaków w ryby.
 
Parlament pełni więc rolę nie prawotwórczą tylko kontrolną.
Razem wygląda to więc tak, że zarządza i kreuje prawo Komisja.
Również kreuje prawo i wpływa na polityki Komisji - Rada Europejska (rządy).
 
Te dwa organy Unii, posiadają więc pełnię władzy ustawodawczej i wykonawczej, przy czym członkowie rządów w randze ministrów w ogóle nie posiadają mandatu demokratycznego, premierzy rządów i głowy państw posiadają, ale w zakresie sprawowania władzy wykonawczej w kraju a nie prawodawczej w Unii, a Komisarze wybierani są (zatwierdzani) przez Radę Europejską, a wybierani w sensie - wskazywani - też przez RE, a potem daje się im wolną rękę - co ostatecznie zrywa jakiekolwiek więzi (zależności) pomiędzy władcami, a obywatelami (poddanymi?).
Parlament - ma głos doradczy i w pewnym zakresie kontrolny.
 
Nikt się jednak specjalnie dotychczas nie przejmował brakiem rozdziału i wzajemnej kontroli władz w Unii, czy brakiem zasad demokratycznych w obsadzaniu stanowisk, czy nadzoru obywateli nad niepodlegającymi nikomu komisarzami, których żadne instrukcje nie obowiązują, jak stanowi Traktat Europejski.
 
Organizacje międzynarodowe, demokratyczne powinny być o tyle, o ile.
Jednak inaczej sprawa wygląda, gdy pada pomysł zbudowania na szkielecie organizacyjnym UE prawdziwego państwa federalnego.
 
Taka federacja przypominałaby ustrojowo coś pomiędzy republiką arystokratyczną, czy formą oligarchii, a absolutyzmem oświeconym, ze zbiorowym cesarzem, jako władcą. Demokracji w tym nie ma więcej, niż w Cesarstwie Pruskim, z oktrojowaną konstytucją, kurialnym systemem parlamentarnym wszechpotężną biurokracją i policją oraz ze zdyscyplinowaną armią zdolną pokonać każdy opór wewnętrzny.
 
Także wszystkie bajania o dążeniu do stworzenia super-państwa oraz o dążeniu Niemiec do dominacji, supremacji i hegemonii, wysypały się niczym najprawdziwsze śliwki-robaczywki po ostatnim spotkaniu tupiących za władzą absolutną staro-unijnych liderów UE.
--------------------
„Według niego kraje członkowskie nie miałyby prawa do własnej armii, własnych służb specjalnych, odrębnego kodeksu karnego, odrębnego systemu podatkowego – w tym wysokości podatków, własnej waluty, czy banku centralnego zdolnego do realnej obrony interesów finansowych państwa narodowego. „
/TUTAJ/
-------------------------
Edit - trudno nadążyć za naszymi pomysłowymi Dobromirami :-)
PS.
/TUTAJ/ - "Natomiast tworzenie w UE wewnętrznej Unii (…) to jest recepta na podzielenie Unii, na rozpad w zasadzie – podkreśli Witold Waszczykowski."
- idea Międzymorza ma więc rozwiązane ręce - może będzie trochę skromniej finansowo, ale na swoim.

/TUTAJ/ - "Kraje członkowskie faktycznie nie miałyby prawa do własnej armii, własnych służb specjalnych, odrębnego kodeksu karnego, odrębnego systemu podatkowego – w tym wysokości podatków, własnej waluty, czy banku centralnego zdolnego do realnej obrony interesów finansowych państwa narodowego. Ponadto kraje członkowskie faktycznie straciłyby kontrolę nad własnymi granicami oraz procedurami wpuszczania i relokowania uchodźców na ich terenie"

- to plan docelowy nowej federacji - logiczny, szkoda tylko, że już napewno nie wyrwiemy się z biedy (waluta+podatki), nie uwolnimy się od wpływu obcych służ i po prostu stracimy suwerenność. O tym w jaki sposób powoływane i odwoływane byłyby władze nowego Cesarstwa Pruskiego, oczywiście cisza.