Zarejestrowane aborcje na świecie w okresie od 1922-2012 - co najmniej miliard zabitych dzieci.

Summary of Registered Abortions Worldwide, through April 2010

http://dakowski.pl//index.php?...

http://www.johnstonsarchive.ne...

compiled by Wm. Robert Johnston   last updated 9 May 2010

WORLD TOTAL           1922-2009                     14,845,600               949,479,780
________________________________________________________________

kraj                                   okres                 ostatnia liczba         ilość aborcji
                                                                     aborcji roczna         w sumie do IV.2012

Albania                           1975-2008                     8,335                          661,768

Armenia                         1992-2008                   12,469                          322,422

Australia                        1970-2007*                  71,848                      1,927,394

Austria                           1960-2000                       2,380                         613,974                 

Azerbejdżan                 1992-2008                     25,256                         443,714

Bahrain                        1997-2002                        1,749                           22,907

Bangladesh                          2000                    119,600                      1,235,866

Białoruś                        1992-2008                      42,197                     2,205,064

Belgia                            1979-2007                      18,033                        455,892

Bosnia i Herzegovina            2001                        1,201                        289,661

Bulgaria                        1953-2008                       36,593                     5,717,513

Canada                         1970-2006                       91,377                     3,218,937

Chile                               1986-1991                              67                             1,509

Taiwan                             1967-1999                     42,282                     1,150,193

Chiny                              1971-2007                   7,632,530                325,061,400

Kostaryka                        1995-2005                         7,974                        129,809

Chorwacja                      1992-2008                         8,925                        290,288

Kuba                                1968-2007                       66,008                     4,824,581

Czechy                             1993-2008                       25,760                         642,940

Czechosłowacja            1953-1992                                  0                     3,676,501

Dania                               1939-2006                        15,053                         871,730

Dominikana                   1995-2005                         29,167                         399,635

NRD                                1948-1989                                    0                      1,744,200

Estonia                           1992-2008                           8,420                         286,726

Finlandia                        1951-2008                         10,423                         646,309

Francja                            1936-2007                      213,382                     6,879,814

Gruzja                             1992-2008                         22,062                        471,187

Niemcy                        1944-2009                          110,694                     3,762,743

Grecja                             1970-2005                          16,495                        454,918

Grenlandia                     1967-2007                               887                           28,272

Guadeloupe                  1976-2007                            4,535                         102,594

Hong Kong                    1973-2005                         14,190                          574,001

Węgry                             1949-2008                          44,089                      6,089,325

Islandia                          1960-2008                                955                           28,179

Indie                                1972-2004*                      699,298                    20,581,466

Israel                               1979-2008                          19,598                         565,274

Włochy                            1978-2008                        121,406                     5,195,506

Japonia                          1949-2005                          289,127                   48,055,308

Kazakhstan                   1992-2008                           123,992                     3,092,185

South Korea                  1961-1999                           212,300                   16,481,516

Kyrgyzstan                     1992-2008                              20,800                         537,404

Łotwa                              1992-2008                             10,425                          349,608

Litwa                               1992-2008                                9,031                          357,200

Macedonia                     1992-2008                                5,900                          192,297

Martinique                     1976-2007                                 2,458                             71,773

Meksyk                            1995-2003*                              3,486                             47,988

Mołdawia                       1992-2008                              15,900                           575,626

Mongolia                       1984-2008                               10,688                           378,492

Holandia                       1970-2007                                33,148                       1,489,630

New Zealand                1964-2008                                17,940                          419,760

Norwegia                       1954-2008                                16,054                          631,458

Polska                            1955-2007                                     328                        6,384,951

Portugalia                      1984-2009                               19,572                             60,316

Puerto Rico                    1991-2006                                  5,538                          252,597

Katar                               1995-2005                                      169                               2,071

Rumunia                        1958-2008                              127,909                    22,327,215

Rosja                             1992-2008                            1,385,600                   40,015,608

Serbia                            1992-2008                                 50,804                      1,161,470

Singapore                    1970-2008                                  12,222                          590,646

Słowacja                       1993-2008                                  18,452                          443,111

Słowenia                       1992-2008                                    4,946                          150,497

South Africa                   1975-2006*                               83,913                          916,049

Hiszpania                      1941-2008                               115,812                       2,636,400

Szwecja                          1939-2008                                 38,053                       1,444,197

Szwajcaria                     1966-2008                                 10,848                           623,003

Tadżykistan                    1992-2007                                 18,989                           459,928

Tunisia                          1965-2008                                   18,500                           714,130

Turcja                            1993-2008                                 270,187                        4,311,710

Turkmenistan              1992-2008                                  12,686                            414,847

ZSRR                             1922-1991                                             0                    291,088,190

Ukraina                         1992-2008                                 143,498                        8,430,172

Wielka Brytania           1958-2008                                215,975                        7,515,773

USA                               1926-2004*                             1,222,100                     52,301,056

Uzbekistan                  1992-2008                                     39,977                        1,438,726

Venezuela                               1968                                      3,085                           130,598

Wietnam                       1976-2000                                  688,029                      25,454,019

Jugosławia                  1955-1991                                                 0                        5,396,261
_____________________________________________________________________

WORLD TOTAL           1922-2009                               14,845,600                  949,479,780

Forum jest miejscem wymiany opinii użytkowników, myśli, informacji, komentarzy, nawiązywania kontaktów i rodzenia się inicjatyw. Dlatego eliminowane będą wszelkie wpisy wielokrotne, zawierające wulgarne słowa i wyrażenia, groźby karalne, obrzucanie się obelgami, obrażanie forumowiczów, członków redakcji i innych osób. Bezwzględnie będziemy zwalczali trollowanie, wszczynanie awantur i prowokowanie. Jeśli czyjaś opinia nie została dopuszczona, to znaczy, że zaliczona została do jednej z wymienionych kategorii. Jednocześnie podkreślamy, iż rozumiemy, że nasze środowisko chce mieć miejsce odreagowywania wielu lat poniżania i ciągłej nagonki na nas przez obóz "miłości", ale nie upoważnia to do stosowania wulgarnego języka. Dopuszczalna jest natomiast nawet najostrzejsza krytyka, ale bez wycieczek osobistych.

Komentarze

Obrazek użytkownika synergia 2010

06-05-2012 [12:16] - synergia 2010 (niezweryfikowany) | Link:

...zabija się najbardziej bezbronnych, całkowicie uzależnionych od woli i opieki drugiego człowieka, to nasza "jaśnie oświecona" cywilizacja służy Złu i tak naprawdę jest cywilizacją śmierci. Cały świat jest tym przeżarty. Dodajmy do tego ofiary wojen, porachunków, wypadków, grabieży, zamachów, biedy, głodu, chorych ideologii... Dobry Boże! Jak z nami wytrzymujesz?!

Obrazek użytkownika sigma

06-05-2012 [13:12] - sigma | Link:

Szukam cały czas jakichś danych na temat ilości zamrożonych zarodków w ramach procedury in vitro.  Po 30 latach ta zbrodnia  musi już też iść w miliony.

Obrazek użytkownika gość

06-05-2012 [13:14] - gość (niezweryfikowany) | Link:

http://gosc.pl/doc/1117116.Pie...

Piekielny protokół

W Holandii rocznie uśmierca się 600 chorych dzieci. Na życzenie rodziców i zgodnie z prawem
Piekielny protokół east news/Herman Wouters Dr Eduard Verhagen był pomysłodawcą protokołu z Groningen, który daje lekarzom prawo do dzieciobójstwa w Holandii

Dwoje etyków przekonywało niedawno świat do zabijania noworodków. Tekst Alberto Giubilianiego z Uniwersytetu w Mediolanie oraz Franceski Minervy z Uniwersytetu w Melbourne, który ukazał się w prestiżowym czasopismie etyków „Journal of Medical Ethics”, wywołał przerażenie. Postulowanie, że zabijanie noworodków powinno być dopuszczalne, przywołuje jednoznaczne skojarzenia i odsyła, jeśli nie do odległej Sparty, gdzie noworodki zrzucano ze skały, to do bliższych nam czasów Holokaustu. To porównanie oburza etyków – naziści zabijali dzieci wbrew woli rodziców (z wyjątkiem pierwszej eutanazji dokonanej na chorym dziecku, na życzenie p. Knauer, przez lekarza Fuehrera w 1938 r.), a my mówimy o zabijaniu zgodnie z wolą matek i ojców. Na etyków posypała się lawina pogróżek. Odpowiedzieli: „Jesteśmy zdziwieni taką reakcją, przecież noworodki zabija się już w niektórych krajach, i to zgodnie z prawem”. To niestety prawda. Dzieciobójstwo, definiowane jako eutanazja dzieci, jest faktem w Holandii, Wielkiej Brytanii i Belgii. Kraje te ratyfikowały tzw. protokół z Groningen, który daje moralne przyzwolenie na zabijanie noworodków.

Cyrograf diabła

Wszystko zaczęło się w Holandii w latach 80. ub. wieku, kiedy do prasy przeciekły informacje o pierwszych przypadkach eutanazji na życzenie pacjentów. W 2001 r. nowelizacji uległ kodeks karny. Art. 293 i 294 przewidują nadal kary za wspomaganie samobójstwa, ale nie wobec lekarzy. Czyn „nie jest karalny, jeśli popełniony został przez lekarza, który zastosował się do wymagań troskliwej staranności i zawiadomił o swym czynie lekarza patologa zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o chowaniu zmarłych”. Assisted Suicide Act dotycząca eutanazji u osób dorosłych, powyżej 16. roku życia, w terminalnych stanach, po ich wyraźnej zgodzie, weszła w życie 1 kwietnia 2002 r. Od tego czasu w Holandii rejestruje się 1950 przypadków eutanazji rocznie.

Jak się ma do tego zabijanie noworodków? Debata na ten temat toczyła się równolegle w Holandii. Tamtejszy znany neonatolog Versluys postawił pytanie: „Skoro kończymy życie dorosłych cierpiących, dlaczego nie możemy uśmiercać noworodków nierokujących przeżycia?”. Versluys powołał grupę roboczą, która w 1987 r. wypracowała wytyczne dla szpitali klinicznych o wstrzymywaniu czynności podtrzymujących życie u chorych noworodków. Pięć lat później powstał roboczy dokument sygnowany przez Holenderskie Stowarzyszenie Pediatryczne. Określono w nim kryteria kwalifikujące dzieci do podania środków przyspieszających zgon. Są nimi: cierpienie, ból, brak szans na przeżycie dziecka, przewidywana zależność od aparatury medycznej. Wymagana jest tu zgoda rodziców na zabicie („uśmiercenie”) dziecka.

Wytyczne te stały w sprzeczności z kodeksem karnym. Nie kwalifikowały się też jako działania eutanazyjne (do wykonania eutanazji potrzebna była zgoda pacjenta, noworodek takiej zgody wydać nie mógł). Mimo to pierwszych aktów uśmiercania dzieci dokonano w latach 90. Zabito noworodka z rozszczepem kręgosłupa oraz dziecko urodzone z trisomią 13 (ta wada genetyczna prowadzi do anomalii w budowie ciała i narządów wewnętrznych). Przypadki zgłoszono do prokuratury, która uniewinniła lekarzy. „Sąd zgodził się, że lekarze musieli wybrać między obowiązkiem utrzymania przy życiu a obowiązkiem skrócenia cierpienia (i zakończenia życia dziecka). Wybór zakończenia życia dziecka uznali za usprawiedliwiony, bo nie było alternatywy” – pisze dr Eduard Verhagen w prestiżowym czasopiśmie pediatrycznym „Pediatrics”. Verhagen, naukowiec i dyrektor szpitala przy University Medical Center w holenderskim mieście Groningen, był pomysłodawcą późniejszego protokołu z Groningen. Co ciekawe, powstał on przy współpracy z prokuraturą z Groningen… Na jego mocy przeprowadzono ocenę 22 przypadków zabicia chorych dzieci w latach 1997 i 2004 i uniewinniono dokonujących zabójstwa lekarzy. Dotyczyły one noworodków z rozszczepem kręgosłupa i wodogłowiem. We wszystkich sprawach zgodę, a w 17 wręcz żądanie uśmiercenia dzieci wyrazili ich rodzice.

Licencja na zabijanie

Protokół z Groningen stał się dla Rady Europy twardym orzechem do zgryzienia. Ze stenogramów z posiedzeń RE wynika, że nad kwestią tą pochylono się raz, przy okazji debaty o eutanazji. Zakończyło się na upomnieniu Holandii… Niestety, w ślady Niderlandczyków poszli Belgowie i Brytyjczycy. W Europie więc uśmierca się noworodki z ciężkimi uszkodzeniami genetycznymi i diagnozą nierokującą wyzdrowienia – to tzw. pierwsza grupa dzieci, które w ocenie pediatry umrą w krótkim czasie mimo zastosowania terapii. Grupa druga to dzieci, które co prawda mogłyby przeżyć, ale których jakość życia w wyniku terapii będzie niska (np. dzieci z ciężkimi nabytymi uszkodzeniami neurologicznymi). Grupa trzecia to mali pacjenci, których diagnoza „nie jest obiecująca”. Nie wymagają intensywnej terapii, ale ich cierpienie jest intensywne i „gdyby znać finalny efekt terapii, nie podjęłoby się jej”. To uzasadnienie Verhagena i kryteria podziału dzieci kwalifikujących się do uśmiercenia zawarte w protokole z Groningen. Pediatra pisze, że „nie ma etycznych dylematów związanych z zaprzestaniem terapii u tych grup pacjentów”. Ciekawe, że protokół definitywnie potępia „aktywne zakończenie życia” dziecka zdrowego i kwalifikuje je jako przestępstwo. Jest tu też definicja cierpienia – to „subiektywne uczucie” dorosłych i dzieci, którego „nie można mierzyć obiektywnie”. Dziecko informuje o „nieznośnym” i „ogromnym” cierpieniu, płacząc, zwijając się, przez wzrost ciśnienia krwi. I to, zdaniem Holendrów, jest powód do zabicia, bo „obniża jakość życia”. Na 200 tys. urodzonych dzieci w Niderlandach każdego roku tysiąc umiera w ciągu pierwszego roku życia. Aż 600 z nich kończy życie po decyzji lekarzy zgodnej z protokołem z Groningen. Dane są rejestrowane, każdy przypadek zgonu (w tym eutanazji) bowiem musi być zgłoszony przez lekarza. Biegły sądowy musi dokonać oględzin ciała, sprawę przekazać do Prokuratury Generalnej. Ta ze względu na protokół z Groningen śledztwo zwykle umarza.

Granice

„Posiadanie dziecka chorego może być destrukcyjne dla matki i rodzeństwa tego dziecka” – napisali etycy w „Journal of Medical Ethics”. Jak widać na przykładzie Holandii, to destrukcyjne myślenie dawno już znalazło zastosowanie praktyczne. Autorzy, Giubiliani i Minerva, są uczniami niejakiego prof. Petera Singera, etyka australijskiego. Singer twierdzi, że noworodki nie mają statusu osoby, za moralne uważa przyzwolenie na eutanazję. Swoje teorie propaguje od wczesnych lat 70. Z jego podręczników uczą się m.in. studenci na Uniwersytecie Warszawskim, który wydał książkę Singera w 2007r. To m.in. na jego badania i filozofię powołują się pediatrzy holenderscy. Dzieciobójstwo jest konsekwencją przyznania sobie prawa do decydowania o początku i końcu życia człowieka. Są granice, których się nie przekracza.