Gejzer traumy

Z Brukseli niedaleko do Amsterdamu. Moja znajoma była tam kiedyś i powiedziała, że mnóstwo się widuje na ulicy osób o wyglądzie podkreślającym ich odmienną orientacją seksualną. W kontekście braku ich zdolności reprodukcyjnych i zastępujących ich terrorystów (dzisiejsze ataki w Brukseli), aż ciekawym jest fakt, że zachodnie rządy otwarcie to promują. To tym bardziej zdumiewa, zważywszy na fakt, ilu się tam teraz rodzi muzułmanów. Myślę jednak, że wiem, co jest przyczyną tego zaburzenia. Proszę się nastawić, że w tym wpisie pobawię się w psychologię.

Myślę, że wszystko zaczyna się od zwyczajnego prześladowania w szkole. Wszyscy na pewno mają już przed oczami wygląd stereotypowego, łysawego dresiarza, który to prześladuje słabszych. Każdy, kto jest wrażliwy, odbiega od normy, jest grzeczny, schludny itp, z miejsca jest wyzywany od „pedałów”. Darujmy sobie idylle, dzieci potrafią być katami i nie mieć litości. Gdy więc ktoś nie potrafi zagadać do dziewczyny, czy nie lubi przeklinać, to od razu drażni młodociane masy, które to przykleją łatkę „pedała”, czy „geja”. Takie więc osoby są psychicznie katowane i z czasem zaczynają wierzyć naprawdę w to, co im się wmawia: „Może coś w tym jest, czy to moja wina?”.

Sam swego czasu znałem chłopaka, który był gejem. Rok później przypadkiem spotkałem innego geja. W obydwu przypadkach to samo: czasem im się wymsknęło w towarzystwie, iż zanim postanowili zostać gejami, w szkole byli chuliganami. Teraz zaś są „spokojni” i „zachwycający się drobiazgami”. Można się domyślać, że poczuli swoiste obrzydzenie do ich dawnego ja. I jak się nad tym zastanowić, w sumie każdy gej, jakiego się widuje w telewizji, przesadnie eksponuje swą „wrażliwość”.

Wniosek? Wg mnie byli prześladowani i doszli do wniosku „A się im postawię! Będę taki, jaki jestem! Nigdy się do nich nie upodobnię!”. To zaś ich popycha w drogę ku upodobnieniu się wszystkiemu, co prześladujących ich chuliganów odrzuca. Twierdzę, że chuligani sami wręcz nieświadomie tworzą gejów, najpierw wpędzając ich w stan choroby psychicznej, która z czasem się ukierunkowuje w homoseksualizm „na złość oprawcom”. Głośna była przecież niedawno w Polsce afera Dominika Szymańskiego: 14-stolatka, który się powiesił, a na Facebooku zaroiło się od „Dobrze, że zdechł, jednego pedała mniej :)”.

Doszukując się „pedalstwa” młodzi sami je tworzą. Swoją drogą, wg mnie także i stąd biorą się księża-pedofile. Młodzi, którzy znaleźli się na skraju załamania psychicznego, zaczynają wierzyć w homo-oskarżenia i chcą znaleźć jakieś wyjście z sytuacji. Jedni „z dumą akceptują swój los”, inni zaś uciekają w habit, bo „można się tam ukryć, a i przysłuży się społeczeństwu”. Swoją drogą może i nawet dobrze, że Krzysztof Charamsa przyznał się do swej orientacji: nie ma tego złego , co by na dobre nie wyszło. Gdyby tego nie zrobił, nadal by to w sobie dusił i w końcu skończyłby jako pedofil. Ludzie z samej swej biologicznej natury mają popęd seksualny. Czy ktoś w ogóle zauważył, że kapłańskie afery pedofilskie są tylko u katolików, a u protestantów już nie? W protestantyzmie nie ma obowiązku celibatu, więc tam kryjówki nie ma.

Unia Europejska nie tworzy „nowoczesnych idei”, tylko promuje chorobę psychiczną, by wielce się podekscytować, jaka to jest „nowoczesna”. Ot, ludzie, którzy znaleźli się na skraju załamania psychicznego, chcą znaleźć wyjście. Jedni zostają gejami, inni pochopnie uciekają w habit, jak Krzysztof Charamsa. Potem kończą jako gwałciciele.

Czy zatem winna jest Unia? Jak najbardziej, bo chwali chorych za ich chorobę psychiczną. Trzeba jednak zwalczać nie objawy, lecz przyczyny: wyplenić ze szkół chuligaństwo. Patriotyzm, który jednak nie będzie się musiał odwoływać do skin-headów. Nawet, jak się nie uda zmniejszyć liczby homoseksualistów, to przynajmniej będziemy mieć mniej potencjalnych bandytów. Jeżeli się zaś uda, będą to dwie pieczenie na jednym ogniu.