No nareszczcie !- powrót do ustawy Wilczka.

Nie niepokoi Pana, że znowu ogłaszane jest ładne pudełko, w którym niezbyt wiadomo, co jest? Za samowolę biurokratyczną trzeba było się zabrać rok temu. Zwłoka świadczy, że nie jest to żaden priorytet. Przeciwnie, urzędnicy są teraz solą tej ziemi. Ponadto przypuszczam, że przedsiębiorcy w rozumieniu ministra to od z.o.o. wzwyż. Właściciel warzywniaka na rogu ma iść na państwową posadę, albo bezrobocie, a nie wygłupiać się burżujskimi marzeniami. Obym się mylił.

Albo konkurencyjność, równe prawo, dostęp do informacji, usunięcie zbędnych koncesji i uznaniowości urzędniczej, albo przejmowanie urzędów, obsadzanie struktur, wchodzenie w buty poprzedników.
Nie da się połączyć mrzonek Morawieckiego z widoczną na każdym obszarze praktyką polegającą na wchodzeniu w buty poprzedników.
Nie po to chude misie przejęły koryta by teraz je likwidować.

Prawdziwy boom gospodarczy nastąpił by, kiedy pozwolono by 80 letnim emerytom prowadzić jednoosobowe firmy bez żadnych podatków. Tam jest zmagazynowany potencjał wiedzy i doświadczenia, o którym ekonomiści nie mają pojęcia.

Tak rozsądnie i rzeczowo Pan pisał i nagle taki gniot. Ustawa Wilczka nie uwolniła potencjału gospodarczego Polaków w latach dziewięćdziesiątych i żadna jej powtórka, czy modyfikacja nie zrobi tego teraz. Potencjał gospodarczy Polaków może uwolnić tylko i wyłącznie wzrost siły nabywczej społeczeństwa polskiego. To dziesięciokrotny wzrost siły nabywczej po 1989 r spowodował uwolnienie potencjału gospodarczego Polaków Węgrów czy Czechów a nie żadna ustawa Wilczka.

Dzięki za tekst, który powinien wzbudzić poważną dyskusję. Ustawa Wilczka dawała szansę zwykłym energicznym obywatelom, chociaż najbardziej skorzystali na niej uwłaszczający się ludzie nomenklatury (bo mieli sektorowo-branżowe rozeznanie co i jak "kręci" przy minimalnym wsadzie kapitałowym własnym). Co potem tym CWANIAKOM zabezpieczył Balcerowicz, największy szkodnik Polski po 1989 r.
Doświadczałem na własnej skórze osaczanie mnie lawiną regulacji, koncesji, zezwoleń, ustaw, przepisów, okólników, zarządzeń i innych pułapek formalno-administracyjnych, że w końcu już nawet zipnąć nie było można, a co dopiero wykazywać się jakąś inicjatywą czy rzutkością opartą o ekonomiczne ryzyko, które jest przecież zawsze, gdy człowiek chce się wzbogacić jako przedsiębiorca.
Pisze Pan o polskim gorsecie administracyjno-prawnym, jakże wybujałym, z balcerowiczowskiego chowu, ale proszę do tego dodać obecny stan gospodarki będący skutkiem złodziejskiej prywatyzacji praktycznie wszystkich sektorów wytwarzania, nazwany jakże trafnie zaledwie wczoraj "wygaszaniem państwa" (co przecież jest na razie słabo wyhamowywane, a gdzie tam jeszcze do rozświetlania...). Do tego zabagnionego dna, z którego mamy się jakoś odbić na prostą wzrostu, należy przecież włączyć liczne hamulcowe kotwice unijne,wobec których nasza władza zawsze bywa bardziej papieska od papieża.
Jedyna szansa, jaką obecnie dostrzegam, to nareszcie widoczne w skali światowej (trumpizm) coraz mocniejsze stawianie na tzw. popyt wewnętrzny... nawet w oparciu o protekcjonizm. Należy jeszcze poczekać, aż ogólnoświatowy kryzys zrzuci z piedestału tego bożka ostatniego półwiecza: że liczy się tylko eksport, eksport, nadwyżka eksportu na importem! Ta pseudonaukowa mantra to jakaś umysłowa aberracja dosłownie niemal wszystkich ekonomistów!

Można użyć słów "ustawa Wilczka, ale jej wprowadzenie nie oznacza tego co znaczyła w końcówce PRLu kiedy byłą potrzebna do uwłaszczenia.
Wówczas nie było tylu regulacji, które zawdzięczamy najpierw dławieniu konkurencji uwłaszczonych, potem okresowi dostosowawczemu, a następnie wejściu do wspólnoty gospodarczej.
Pod szyldem wolnego rynku mamy totalitaryzm brukselskich i berlińskich marksistów-keynesistów.

Morawiecki dostrzega być może, że w Niemczech należących do tej samej UE jest mniej regulacji ale proponuje makijaż zamiast zmian systemowych. Jego celem i tak jest centralizacja i utrzymanie dotychczasowej struktury własnościowej i zadłużenia budżetu i Polaków.
Pozostaje kierunek przepływu wartości od Polaka robola, przez budżet kontrolowany przez Morawieckiego do konsorcjów międzynarodowych i banków.
Nie zarzynają nas bo nas doją.